Οταν ο Φρανκ Ουίλτσεκ συνόδευε, μαθητής ακόμη, την αγαπημένη του μητέρα στα μαγαζιά στη Νέα Υόρκη για τα ψώνια της οικογένειας, χτυπούσε στα μάτια του κάθε φορά το όνομα ενός απορρυπαντικού με το εξωτικό για εκείνον όνομα «axion». Και μέσα στις φαντασιώσεις που γεννιούνταν στο παιδικό μυαλό του ήταν και αυτή για την ανακάλυψη από τον ίδιο ενός σωματιδίου που θα το ονόμαζε έτσι.
Δεν θα πρέπει να μας φανεί υπερβολικό κάτι τέτοιο διότι ο Ουίλτσεκ, γεννημένος το 1951, σε πολύ μικρή ηλικία είχε για ήρωά του τον Αϊνστάιν και συμπληρώνοντας τα δεκαπέντε του είχε τελειώσει το λύκειο και στα δεκαέξι έμπαινε στο Πανεπιστήμιο. Στα είκοσι ένα, ως διδακτορικός φοιτητής, μαζί με τον καθηγητή του δημοσίευαν μια εργασία με μονοψήφιο αριθμό σελίδων σχετικά με τις δυνάμεις μεταξύ των κουάρκ, που το 2004 τιμήθηκε με το βραβείο Νομπέλ στη Φυσική. Και δεν έχει φύγει το όνομά του από τους μεγάλους τίτλους των ειδήσεων στη Φυσική αφού πέρυσι μόλις επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη των λεγόμενων ενιονίων, (δυνάμει) σωματιδίων που έχουν συμπεριφορά ανάμεσα στα φερμιόνια και στα μποζόνια (φερμιόνιο π.χ. είναι το ηλεκτρόνιο, μποζόνιο είναι π.χ. το φωτόνιο ή το σωματίδιο Χιγκς).
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
