40 χρόνια UB40

Είτε με δικές τους συνθέσεις (όπως το «Where Did I Go Wrong?») είτε με εξαιρετικά δημοφιλείς διασκευές (όπως το «Red Red Wine» ή το «Kingston Town»), οι UB40 μπορούν να θεωρούνται υπεύθυνοι για το μόνιμο σάουντρακ των ευρωπαϊκών καλοκαιριών και να υπερηφανεύονται για τα 70 εκατομμύρια άλμπουμ που έχουν πουλήσει παγκοσμίως. Το επιτυχημένο ρέγκε-ποπ συγκρότημα που πήρε το όνομά του από τον κωδικό με τον οποίο είχε γίνει ευρέως γνωστό το επίδομα ανεργίας στη Βρετανία των 70s περιοδεύει εφέτος εορτάζοντας τα 40 του χρόνια. Στο πλαίσιο αυτής της τουρνέ θα κάνει δύο στάσεις και στην Ελλάδα, συμπράττοντας μάλιστα επί σκηνής με τον Αντώνη Ρέμο. Στις 8 Ιουλίου θα εμφανιστούν στο Θέατρο Γης στη Θεσσαλονίκη και στις 10 Ιουλίου στην Αθήνα, στο Θέατρο Πέτρας. Αξίζει να σημειωθεί πως αναφερόμαστε στο σχήμα που βρίσκεται πιο κοντά στο αυθεντικό line-up του γκρουπ, καθώς το 2009 ο έως τότε frontman Αλι Κάμπελ αποχώρησε λόγω επαγγελματικών διαφωνιών. Tον ακολούθησαν και δύο μέλη ακόμη, για να δημιουργήσουν το 2013 τους UB40 featuring Ali Campbell, Astro and Mickey Virtue. O Αλι έχει αντικατασταθεί από τον αδελφό του, Ντάνκαν Κάμπελ. Το ΒΗΜΑgazino μίλησε με τον έτερο αδελφό, τον κιθαρίστα Ρόμπιν Κάμπελ, πάντοτε δραστήριο και πιστό στο αρχικό όραμα της μπάντας.

Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τον Αντώνη Ρέμο;
«Οταν προσκληθήκαμε να παίξουμε στην Ελλάδα στο πλαίσιο της περιοδείας μας για την 40ή επέτειό μας, αποδεχθήκαμε αμέσως την πρόταση διότι δεν μας δίνεται συχνά η ευκαιρία να παίξουμε στη χώρα σας. Δεν έχουμε φυσικά καθαρή εικόνα για το ποιοι είναι οι δημοφιλείς έλληνες καλλιτέχνες, και ήταν ιδέα της εγχώριας εταιρείας παραγωγής να μας φέρει σε επαφή με τον Αντώνη Ρέμο. Γνωρίζουμε ότι πρόκειται για έναν καλλιτέχνη εξαιρετικά επιτυχημένο εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες, και μας τιμά και ευχαριστεί η επικείμενη συνεργασία μαζί του».

Μια και αναφέρατε την 40ή επέτειο από την ίδρυση των UB40, ποιο είναι το μυστικό της μακρoβιότητας και της επιμονής σας σε πείσμα των διαφόρων αποχωρήσεων και αλλαγών;
«Δεν υπάρχει μυστικό, απλώς παίζουμε τη μουσική που αγαπάμε και μας κάνει ευτυχισμένους με την ελπίδα να αρέσει και στο κοινό. Ημασταν τυχεροί και αυτή η συνταγή έχει λειτουργήσει εδώ και 40 χρόνια».

Τι να περιμένουμε να ακούσουμε στις εμφανίσεις σας στην Ελλάδα;
«Θα δώσουμε δύο δυνατές συναυλίες σαν αυτές που δίνουμε παντού. Θα ερμηνεύσουμε ζωντανά πολλές επιτυχίες αυτών των 40 ετών, καθώς και μερικά κομμάτια από το τελευταίο μας άλμπουμ με τίτλο «For The Many», το οποίο κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες».

Μεγαλώσατε στη Βρετανία. Πώς ήρθατε σε επαφή με τη ρέγκε; Τι σας γοήτευσε σε αυτό το είδος;
«Η περιοχή του Μπέρμιγχαμ στην οποία μεγαλώσαμε είχε πολλούς μετανάστες, αρκετοί από τους οποίους προέρχονταν από την Καραϊβική και συγκεκριμένα από την Τζαμάικα. Ηταν πολύ συνηθισμένο να ακούς σκα μουσική στα μπαρ, στα café, στα κλαμπ, στους συλλόγους νέων, ακόμη και στους δρόμους όπου κυκλοφορούσαμε, οπότε όταν η ρέγκε άρχισε να διαδίδεται στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ήρθαμε γρήγορα σε επαφή με αυτό το νέο μουσικό ρεύμα και σχεδόν αμέσως μας γοήτευσε. Εγινε γρήγορα η αγαπημένη χορευτική μουσική πολλών από εμάς, αντικαθιστώντας σχεδόν το αμερικανικό r’n’b και τις παραγωγές της δισκογραφικής εταιρείας Motown».

Πώς σας φαίνεται η παγκόσμια κυριαρχία του ρεγκετόν τα τελευταία χρόνια;
«Το ρεγκετόν, όπως και το dancehall, αποτελεί ακόμη ένα νήμα στην εξέλιξη και στην ανάπτυξη της ρέγκε, ένα ακόμη λιθαράκι στο οικοδόμημα της πλήρους αποδοχής αυτού του μουσικού είδους».

Είστε ανοιχτός στη μουσική κάθε είδους;
«Πάντοτε εμπνεόμουν από την καλή χορευτική μουσική και από τους υπέροχους στιχουργούς ανεξαρτήτως του είδους που αυτοί υπηρετούν. Αγαπώ τη ρέγκε πάνω απ’ όλα, αλλά ακούω τα πάντα».

Πώς βλέπετε τις αλλαγές που έχει επιφέρει στον τρόπο με τον οποίο ακούμε μουσική η ψηφιακή επανάσταση;
«Η αλήθεια είναι πως η μουσική βιομηχανία έχει ισοπεδωθεί από την επέλαση του downloading και του streaming. Αυτό σημαίνει πως οι καθιερωμένοι καλλιτέχνες κερδίζουν ελάχιστα από την πολυετή δισκογραφία τους σε σχέση με παλαιότερα και τα νέα ονόματα δυσκολεύονται να αναγνωριστούν με τον παραδοσιακό τρόπο. Οσοι θέλουν να γίνουν πιο γνωστοί χρησιμοποιούν αναγκαστικά πρωτοφανείς τρόπους προώθησης – τις πλατφόρμες σαν το YouTube και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η εξέλιξη που μου φαίνεται υγιής και ευπρόσδεκτη είναι το πόσο σημαντικές έχουν γίνει ξανά οι ζωντανές εμφανίσεις».

Εχετε ετοιμάσει το επόμενο επαγγελματικό βήμα σας;
«Οι UB40 θα κυκλοφορήσουν αργότερα μέσα στη χρονιά ένα άλμπουμ με διάφορες συνεργασίες, κάποιες με πρωτοεμφανιζόμενους και κάποιες με αναγνωρισμένους καλλιτέχνες. Τους εκτιμώ όλους πολύ και θα ήθελα να αναφέρω μία μπάντα από το Μπέρμιγχαμ που λέγεται Kioko, ένα γκρουπ από τη Νέα Ζηλανδία που λέγεται House of Shem, τον ινδό καλλιτέχνη General Zooz από τους Reggae Rajahs και ορισμένους καταπληκτικούς Τζαμαϊκανούς, όπως ο Leno Banton, ο Blvk H3ro (Black Hero) και ο Kabaka Pyramid». 

Ποια είναι η στάση σας σχετικά με το Brexit;
«Δεν υποστηρίζω το Brexit. Δεν εκπλήσσομαι με το γεγονός πως όταν υπάρχει κοινωνική και οικονομική κρίση ο εθνικισμός, ο ρατσισμός και η μισαλλοδοξία σηκώνουν κεφάλι, αλλά ντρέπομαι που η άγνοια και το μίσος έχουν τη δύναμη να διαμορφώνουν καθοριστικά το πολιτικό τοπίο της χώρας μου».

INFO
UB40 & Remos: Θέατρο Γης, Θεσσαλονίκη, στις 8 Ιουλίου και
Θέατρο Πέτρας, Αθήνα, στις 10 Ιουλίου.