Τα σχέδια απολιγνιτοποίησης σε Δυτική Μακεδονία και Μεγαλόπολη παράγουν παράπλευρα φαινόμενα. Η… καραμπόλα της μετάβασης από την καύση κάρβουνου σε ένα «πράσινο» ενεργειακό μείγμα, με ενδιάμεσο «όχημα» το φυσικό αέριο, προκαλεί πονοκέφαλο στους τοπικούς φορείς και ανησυχία τους κατοίκους. Η απόφαση, δε, ΔΕΗ και κυβέρνησης για ένα εμπροσθοβαρές χρονοδιάγραμμα σβησίματος των φουγάρων στις 14 λιγνιτικές μονάδες της χώρας έως το 2023 αποτελεί μεν σημαντική τομή, αλλά και τεράστια πρόκληση σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο.
Η μεγαλύτερη πρόκληση αφορά τον επαναπροσανατολισμό των οικονομιών στις δύο περιοχές της χώρας ώστε να στραφούν από τη… μονοκαλλιέργεια του λιγνίτη προς πιο βιώσιμες κατευθύνσεις, με γερή και σταθερή στήριξη, ώστε η βίαιη μετάβαση να περάσει όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα για τους κατοίκους κυρίως στη Δυτική Μακεδονία (όπου βρίσκονται οι 12 από τις 14 μονάδες), αλλά και στη Μεγαλόπολη. Τα προγράμματα συνταξιοδότησης και εθελουσίας εξόδου των νυν εργαζομένων ή των μετατάξεών τους σε άλλες υπηρεσίες δεν είναι παρά σταγόνα στον ωκεανό. Και αυτό διότι μπορεί η απόφαση απομάκρυνσης του ενεργειακού μείγματος από το κάρβουνο να αφορά άμεσα τους περίπου 5.000 εργαζομένους στις μονάδες και στα ορυχεία της ΔΕΗ, έχει ωστόσο πολλαπλάσιες επιπτώσεις στους δεκάδες χιλιάδες κατοίκους των δύο ενεργειακών περιοχών της χώρας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
