Η φράση «ε, δεν τα παίρνει τα Μαθηματικά, τι να κάνουμε…» τα παλαιότερα χρόνια συχνά έθαβε ανεπίστρεπτα, μέχρι το τέλος της παραμονής στα σχολικά θρανία, μια μαθησιακή δυσκολία όπου κάθε άλλο παρά έφταιγε γι’ αυτήν συνειδητά το παιδί. Ακόμη και η τυχόν βοήθεια από το σπίτι, αν υπήρχε, εστίαζε στο να περάσει «αυτός που δεν τα έπαιρνε» τις εξετάσεις. Δεν είναι τυχαίο που εδώ χρησιμοποιούμε το αρσενικό γένος διότι θεωρείται πως η δυσκολία με τους αριθμούς εμφανίζεται πιο συχνά στα αγόρια!
Η κατάλληλη στιγμή για να ψάξουμε αν υπάρχει θέμα δυσαριθμησίας είναι όταν το παιδί βρεθεί στο νηπιαγωγείο. Ενδεικτικά σημάδια είναι σύμφωνα με τους ειδήμονες, όταν το παιδί: «Δυσκολεύεται να συνδέσει τα σύμβολα των αριθμών με τις ποσότητες που τα αντιπροσωπεύουν. Δεν κατανοεί ποιες πράξεις πρέπει να γίνουν για να λυθεί ένα πρόβλημα, πελαγώνει όταν βλέπει μεγάλους αριθμούς, ξεχνά την προπαίδεια». Εδώ χαμογελάς πικρά γνωρίζοντας πως γενικά δεν νοιάζονται οι δάσκαλοι για το αν θα συνδέσουν όλα τα παιδιά τα σύμβολα των αριθμών με τις ποσότητες. Ενώ έτσι όπως διδάσκεται και η προπαίδεια δυσκολεύονται όλα σχεδόν τα παιδιά. Αρα, σε μια πρώτη προσέγγιση, είναι ακόμη πιο δύσκολο εδώ στην Ελλάδα να ανιχνευθεί η δυσαριθμησία.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
