Ο ανθρώπινος οργανισμός μέσω της θερμορρύθμισης μπορεί να κρατάει σταθερή τη θερμοκρασία του σώματος, ανεξάρτητα από τη θερμοκρασία περιβάλλοντος. Στη διαδικασία της θερμορρύθμισης συμμετέχει το καρδιαγγειακό σύστημα, το δέρμα, το αναπνευστικό και όλες οι πολύπλοκες νευρο-ενδοκρινικές διεργασίες που σχετίζονται με τον μεταβολισμό.
Η φυσιολογική καρδιά έχει μεγάλες δυνατότητες προσαρμογής, αυξάνοντας το «καρδιακό έργο» το καλοκαίρι. Με την αύξηση της εξωτερικής θερμοκρασίας αυξάνεται η καρδιακή συχνότητα (καρδιακοί παλμοί ανά λεπτό) και η καρδιακή παροχή (λίτρα αίματος ανά λεπτό). Ετσι η καρδιακή αντλία, με τη διαστολή των περιφερικών αρτηριών που συμβαίνει στη ζέστη, μπορεί να διοχετεύει περισσότερο αίμα στην περιφέρεια του σώματος και στο δέρμα από όπου απάγεται η θερμότητα μέσω εφίδρωσης. Ομως όταν πάσχει ο καρδιακός μυς τότε η καρδιά (ως αντλία) αδυνατεί να αυξήσει σημαντικά την παροχή αίματος που απαιτείται για την προσαρμογή στην αυξημένη θερμοκρασία. Ανάλογα λοιπόν με την υποκείμενη καρδιακή πάθηση, μπορεί να προκύψουν διάφορα προβλήματα υγείας το καλοκαίρι εάν δεν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
