Χωρίς ακόμη να μπορούν οι άνθρωποι να πουν τι συνέβαινε πριν από την αρχή του κόσμου, το ενδιαφέρον πολλών ερευνητών έχει εστιαστεί στο τι συνέβαινε ακριβώς μετά. Δηλαδή μόλις το πρώτο δευτερόλεπτο, μετρώντας από τη στιγμή… «που άρχισαν όλα», πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Η υπόθεση που έχει επικρατήσει είναι πως μέσα στο πρώτο τρισεκατομμυριοστό του πρώτου δευτερολέπτου της ζωής του νεογέννητου Σύμπαντός μας, ύλη και ενέργεια, σε ένα αδιαχώριστο σύμπλεγμα, αυξήθηκαν κατακόρυφα ώστε να μη χωρούν πλέον ούτε στη φαντασία μας. Οπως έδειξαν κάποιοι υπολογισμοί, η αύξηση αυτή ήταν κοντά στις 1.043 φορές μεγαλύτερη από ό,τι ήταν πριν, όπου το «πριν» αυτό θα πρέπει να καταλάβει ο αναγνώστης ότι ήταν λιγότερο από το τρισεκατομμυριοστό του δευτερολέπτου. Τέτοια συγκέντρωση ύλης και ενέργειας και διαστολή τους σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα δεν πρέπει να τα φανταστεί κάποιος να γίνονται με ομαλή αύξηση της θερμοκρασίας και ελκτικές δυνάμεις μεταξύ των συστατικών της ύλης. Οπως δηλαδή θα το προέβλεπε ο νόμος της παγκόσμιας έλξης του Νεύτωνα. Το αντίθετο μάλιστα. Χωρίς και να παραβιάζεται η Θεωρία της Σχετικότητας που απαιτεί τίποτε να μη διαδίδεται με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτήν του φωτός. Διότι στην ουσία είναι η πληροφορία που δεν μπορεί να διαδοθεί με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτήν του φωτός, ο χώρος μπορεί να διαστέλλεται όσο γρήγορα «θέλει». Η πρώτη αυτή περίοδος είναι γνωστή ως κοσμικός πληθωρισμός. Αμέσως μετά υπήρχε ένα κενό στη θεωρία και στη συνέχεια έρχεται αυτό που οι περισσότεροι έχουν στο μυαλό τους ως μια έκρηξη. Το «μπανγκ», που μέσα από το δημιουργημένο χάος άρχισαν να προκύπτουν τα στοιχειώδη και γνωστά μας υλικά σωματίδια, τα άτομα, τα μόρια, τα άστρα, η ζωή και το διαστελλόμενο πλέον Σύμπαν.
Για το ενδιάμεσο κενό εργάστηκε πολύ προσεκτικά μια ομάδα ερευνητών στο ΜΙΤ, η οποία κατάφερε να κάνει προσομοιώσεις που έδωσαν μια ιδέα για το αν οι δύο αυτές ανόμοιες φάσεις της Δημιουργίας είναι συμβατές μεταξύ τους. Εγιναν αφάνταστα πολλοί υπολογισμοί που έδωσαν το υλικό για να γίνει μια προσομοίωση αρκετά ακριβής αλλά και πρωτότυπη. Η πρωτοτυπία της έγκειται στο ότι δεν έμειναν σε παραμέτρους συμβατές με τη θεωρία του Αϊνστάιν αλλά έβαλαν και παραμέτρους συμπεριφοράς με βάση θεωρίες από την κβαντική μηχανική (που θεωρείται ασύμβατη με τη Θεωρία της Σχετικότητας). Ωστόσο εδώ τα πράγματα πήγαν πολύ καλά και διαπίστωσαν ότι με αυτή τη «μη μινιμαλιστική σύζευξη» περνούσαν ομαλά από το πληθωριστικό στάδιο στο εκρηκτικό. Ηταν σαν να φορτίστηκε μια μπαταρία στη διάρκεια της πληθωριστικής περιόδου και να εκφορτίστηκε μετά, για να προκύψει το εκρηκτικά δημιουργούμενο και διαστελλόμενο Σύμπαν. Ετσι, μόλις τον Νοέμβριο που μας πέρασε, φαίνεται να επιβεβαιώνεται η ύπαρξη του reheating, δηλαδή της επαναθέρμανσης κατά τη γέννηση του Σύμπαντος. Α.Γ.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
