Δεδομένης της πρόσφατης αναφοράς του ιδίου του Πρωθυπουργού στις απόπειρες αποσταθεροποίησης οι οποίες εκδηλώνονται από τη Μόσχα στο νέο γεωπολιτικό περιβάλλον, ιδιαίτερη βαρύτητα προσλαμβάνει η παρατεινόμενη εκκρεμότητα την ιδιωτικοποίησης του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης.
Ο σχετικός διαγωνισμός έλαβε νέα, δεύτερη παράταση τον Ιούλιο και η καταληκτική προθεσμία υποβολής προσφορών για την απόκτηση μεριδίου τουλάχιστον 67% έχει οριστεί για τα τέλη Σεπτεμβρίου.
Το αμερικανικό ενδιαφέρον για το λιμάνι και πρωτίστως για τη στρατιωτική-γεωπολιτική του διάσταση είναι γνωστό και πολλαπλώς εκπεφρασμένο (δύο αμερικανικές εταιρείες συμμετέχουν στον διαγωνισμό). Μεταξύ άλλων, ο αμερικανός υπουργός Αμυνας Λόιντ Οστιν επισήμανε προ εβδομάδων στον έλληνα ομόλογό του Νίκο Παναγιωτόπουλο κατά τη συνάντησή τους στις ΗΠΑ: «Θα ήθελα επίσης να τονίσω την κατά προτεραιότητα πρόσβαση που παρείχε η κυβέρνησή σας στις δυνάμεις μας στον λιμένα της Αλεξανδρούπολης, η οποία μας επιτρέπει να συνεχίζουμε να παρέχουμε στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία και να αντιμετωπίζουμε εχθρικά στοιχεία, καθώς και να διεξάγουμε ασκήσεις και επιχειρήσεις στα Βαλκάνια, στην Ανατολική Μεσόγειο και στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας».
Την προηγούμενη εβδομάδα δε, ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας Ρόμπερτ Μενέντεζ δήλωσε εμφατικά κατά τη συνάντησή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη: «Η Αλεξανδρούπολη εκτιμώ ότι θα αποτελέσει γεωστρατηγικό κέντρο για την Ελλάδα, την περιοχή και τους συμμάχους μας», ενώ σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση ο Πρωθυπουργός «έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην οικονομική και ενεργειακή συνεργασία των δύο χωρών, ενώ ανέλυσε τη σημασία των υποδομών που αναπτύσσει η Ελλάδα για την ενεργειακή της ασφάλεια, τη διαφοροποίηση των πηγών ενέργειας και τον ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης, λόγω της στρατηγικής της θέσης».
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι οποίες επιβεβαιώνονται από πηγές που γνωρίζουν καλά το θέμα, πίσω από τις πιεστικές εκκρεμότητες κρύβονται ορισμένες κρίσιμες λεπτομέρειες.
Οι ενδιαφερόμενες
κοινοπραξίες
Οι ενδιαφερόμενες κοινοπραξίες για το λιμάνι είναι οι εξής:
1. Quintana Infrastructure & Development (αμερικανικών συμφερόντων).
2. Κοινοπραξία Cameron S.A. – Goldair Cargo AE – Bollore Africa Logistics.
3.Κοινοπραξία (με αμερικανική συμμετοχή) International Port Investments Alexandroupolis, η οποία απαρτίζεται από τις εταιρείες Black Summit Financial Group – Euroports-EFA Group και ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ.
4. ΟΛΘ ΑΕ.
Κατά πληροφορίες, η παράταση ζητήθηκε τον Ιούλιο από την κοινοπραξία Cameron (όμιλος Κοπελούζου), Goldair και Bollore Africa Logistics, έπειτα από την αποχώρηση της Bollore από το σχήμα, επειδή εξαγοράστηκε από τη Mediterranean Shipping Company.
Η Cameron θεωρούνταν από τις επικρατέστερες του διαγωνισμού, ωστόσο καλά πληροφορημένες πηγές επιμένουν ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο συναντά τουλάχιστον την επιφύλαξη, ανησυχία, έως και αντίδραση της αμερικανικής πλευράς, για λόγους που σχετίζονται με τη νέα γεωπολιτική πραγματικότητα.
Πιο συγκεκριμένα, το σχήμα της Cameron συνδέεται εμμέσως με την εταιρεία Gastrade, η οποία έχει αναλάβει την κατασκευή του σταθμού επαναεριοποίησης LNG (FSRU) στην περιοχή.
Στην Gastrade συμμετέχουν όμως, μεταξύ άλλων και πέραν του ομίλου Κοπελούζου, το βουλγαρικό Δημόσιο μέσω της Bulgartransgaz με ποσοστό 20% και, μέσω του ΔΕΣΦΑ, μία κοινοπραξία ισπανικών, βελγικών και ιταλικών συμφερόντων, με ποσοστό 12%.
Υπό αυτό το πρίσμα, ενδεχόμενες και διαφαινόμενες ανατροπές συσχετισμών και αλλαγή (γεω)πολιτικού προσανατολισμού των κυβερνήσεων της Ιταλίας και της Βουλγαρίας εντείνουν τις αμερικανικές ανησυχίες και πιέσεις.
Το ίδιο – και σε μεγαλύτερο βαθμό – ισχύει σε ό,τι αφορά τον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης, λόγω της παρουσίας των συμφερόντων του Ιβάν Σαββίδη.
Με αυτά τα δεδομένα και στη σκιά των πρόσφατων επαφών της ελληνικής κυβέρνησης με αμερικανούς αξιωματούχους, υψηλά ιστάμενη πολιτική πηγή στην Αθήνα εκφράζει τη βεβαιότητα ότι το θέμα θα έχει επιλυθεί έως το τέλος του μηνός, με τρόπο ο οποίος θα κάμπτει τις ενστάσεις και τις ανησυχίες της αμερικανικής πολιτικο-οικονομικο-στρατιωτικής τάξης…
