Ο διάλογος πριν φτάσουμε στη διαπραγμάτευση ξεκινά με ανταλλαγή απόψεων και προθέσεων, με στόχο να χτιστεί η ατζέντα των ζητημάτων που θα τεθούν στη διαπραγμάτευση, η οποία προϋποθέτει συγκεκριμένο πλαίσιο και αρχές. Με δεδομένη και την εμπειρία των διερευνητικών επαφών που δεν οδήγησαν πουθενά, αφού δεν υπήρξε και η πολιτική βούληση, θα πρέπει να διαπιστωθεί αν Ελλάδα και Τουρκία μπορούν να κάνουν τους συμβιβασμούς που απαιτούνται προκειμένου να συναντηθούν σε μία κοινή αφετηρία προκειμένου να ξεκινήσει η διαπραγμάτευση. Με τις λύσεις να απαιτούν συναινέσεις. Εφόσον δε αποτύχουν ίσως θα έπρεπε να υπάρξει και μια πρόνοια για το πώς θα κινηθούν οι δύο πλευρές την επόμενη μέρα. Με το βασικό ζητούμενο και από τις δύο πλευρές να παραμένει η πολιτική βούληση.
Μπορεί ο διάλογος να εξελιχθεί ώστε να φτάσει σε διαπραγμάτευση και λύσεις; Πώς θα διαχειριστούν Αθήνα και Αγκυρα τις απαιτούμενες «υποχωρήσεις»; Και κατά πόσο η κοινή γνώμη είναι έτοιμη να τις δεχθεί; Με τα ερωτήματα αυτά να κρίνουν εν πολλοίς και τον δρόμο προς τη Χάγη.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
