Ενα πλωτό αιολικό πάρκο βιομηχανικής κλίμακας και ένα πιλοτικό στα σκαριά, περισσότερες από δώδεκα υποψήφιες περιοχές σε Αιγαίο και Ιόνιο και μια Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) που άργησε μια δεκαετία συνθέτουν μια ιστορία που αποτυπώνει όλες τις αγκυλώσεις και τις δυσλειτουργίες μιας δυσκίνητης κρατικής μηχανής.
Προ ημερών, ο γενικός γραμματέας Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ), κ. Μιχάλης Βερροιόπουλος, προανήγγειλε ότι σε έναν χρόνο αναμένεται να προκηρυχθεί ο πρώτος πιλοτικός διαγωνισμός για την εγκατάσταση πλωτών ανεμογεννητριών στην Ελλάδα. Θα πρέπει ωστόσο έως τότε να έχουν κλείσει πολλές εκκρεμότητες: να έχει ολοκληρωθεί το χωροταξικό για τα θαλάσσια αιολικά πάρκα, να γίνει η προκαταρκτική χωροθέτηση και η ΣΜΠΕ, βάσει της οποίας θα καθοριστούν η ακριβής θέση, η θαλάσσια έκταση που θα καταλαμβάνει και η μέγιστη εγκατεστημένη ισχύς.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
