Νομίζω ότι έχει πια καταστεί εξαιρετικά επείγουσα η ανάγκη να παύσει να απασχολεί τη σκέψη των μαθητών μας ο Σωκράτης και το παράδειγμά του. Μολονότι καταδικασμένος σε θάνατο με βάση διαστρεβλωμένες και παραπλανητικές μαρτυρίες και ενώ μπορούσε να φυγαδευθεί από τις φυλακές, προτίμησε να πιει το κώνειο και να πεθάνει, παρά να ασεβήσει απέναντι στους θεσμούς και στη δημοκρατία. Γιατί στα θεμέλια δημοκρατίας – για όσους το ξεχνούν – είναι ο σεβασμός των νόμων απ’ όλους, άρχοντες και αρχομένους. Ο Σωκράτης δικάστηκε από τη νόμιμη δικαστική αρχή, οι αποφάσεις της οποίας, ακόμα και αν κρίνονται από κάποιους άδικες, θα πρέπει να είναι σεβαστές απ’ όλους. Ομως τι σχέση μπορεί να έχει το σωκρατικό πρότυπο με τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία;
Για να διεκδικήσουν π.χ. η ΓΣΕΕ ή η ΟΛΜΕ ή η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ τον σεβασμό των δικαστικών αποφάσεων θα έπρεπε να είναι πρόθυμες να σέβονται και εκείνες τις δικαστικές αποφάσεις, όταν αποφαίνονται π.χ. ότι κάποιες απεργίες τους είναι παράνομες και καταχρηστικές. Από παλαιότερη έρευνα του «Βήματος» προέκυψε ότι καμία από αυτές τις δικαστικές αποφάσεις δεν έγινε δεκτή από τους καταδικασθέντες, ούτε επεβλήθη η εφαρμογή τους από τις αρμόδιες κρατικές αρχές.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
