«Σχεδόν πάντα. Ισως να φταίω εγώ επειδή έχω ζήσει στο εξωτερικό και τα κακώς κείμενα πέφτουν με πάταγο στην αντίληψή μου. Ισως φταίει όμως και η πόλη που συντηρεί αυτά τα κακώς κείμενα. Ο τόπος που νιώθουμε πως ανήκουμε δεν ορίζεται μόνο με τη γεωγραφική του έννοια, είναι το μέρος που κάποιος αισθάνεται ασφαλής, αποδεκτός, που του προσφέρονται κίνητρα για προσωπική εξέλιξη. Παραμένω και προσπαθώ να επιβιώσω στον αγαπημένο μα όχι πάντα φιλόξενο πλανήτη της Ελλάδας» απαντάει χωρίς περιστροφή η Ιωάννα Παυλίδου στην ερώτηση αν κάποιες στιγμές νιώθει σαν εξωγήινη σε αυτή την πόλη. «Εξωγήινοι» είναι και το πρώτο χειροποίητο video clip μέσα από το παρθενικό της ομώνυμο άλμπουμ σαν Jovana, ένα νέο μουσικό project που δημιούργησε μαζί με το άλλο μισό των Selofan, τον Δημήτρη Παυλίδη.
Η Jovana είναι η πιο ποπ και φωτεινή εκδοχή των Selofan, της ελληνικής darkwave-synth μπάντας που παίζει σε sold out συναυλίες σε κάθε γωνιά του πλανήτη και θεωρείται μία από τις πιο δημοφιλείς παγκοσμίως. Κινούνται αόρατα μέσα στο πλήθος της Αθήνας, δεν κραυγάζουν για να ακουστούν και να φανούν, με τη δουλειά τους τα τελευταία 10 χρόνια να είναι υπόδειγμα επαγγελματισμού και καλλιτεχνικού οράματος.
Από τους στίχους της Ιωάννας, που αυτή τη φορά είναι αποκλειστικά στη γλώσσα μας, ξεχύνεται ένας συναισθηματικός καταιγισμός, χαρμολύπης, μοναξιάς, αλλά και ευδαιμονίας που σε συνδυασμό με τις ονειρικές μελωδίες του Δημήτρη καταστούν αυτόν τον δίσκο φόρο τιμής στην πόλη της Αθήνας και τους ανθρώπους της.
Η Ιωάννα Παυλίδου μιλάει για την Jovana και το πρώτο της ομώνυμο άλμπουμ.
Πότε και κάτω από ποιες συνθήκες γεννήθηκε η Jovana;
«Η Jovana έκανε την εμφάνισή της στο στούντιό μας κατά τη διάρκεια ενός lockdown, οπότε μπορείς να την αποκαλέσεις και παιδί της πανδημίας, αν και μάλλον θα μας επισκεπτόταν ούτως ή άλλως. Αν βέβαια αυτό συνέβαινε υπό τις κανονικές συνθήκες της ζωής μας, δεν νομίζω να είχαμε τον χρόνο και την ενέργεια να τη γνωρίσουμε καλύτερα. Βλέπεις ακόμα μιλάμε για αυτήν σε τρίτο πρόσωπο, είναι σαν ένα διάλειμμα στη μαυρίλα των καιρών μας αλλά και την εσωτερική, προσωπική του καθενός».
Τα lockdown ήταν η αφορμή και η ευκαιρία να γράψεις κάτι νέο ή πάντα είχες στο μυαλό σου να βγάλεις ένα πιο πoπ project;
«Η Jovana ήταν έκπληξη και για εμάς τους ίδιους, δεν είχαμε σκεφτεί καθόλου τη δημιουργία ενός side project, λειτούργησε σίγουρα ψυχοθεραπευτικά για εμάς την περίοδο της πανδημίας και ως αντίβαρο στην νταρκίλα των Selofan. Δεν την προσχεδιάσαμε, απλά γράψαμε ένα κομμάτι που ενώ δεν ήταν καθόλου στο πνεύμα των Selofan, μας συγκίνησε και με βάση αυτό και λόγω της χρονικής άνεσης που ξαφνικά μας δόθηκε, γράψαμε όλο τον δίσκο. Το πρώτο αυτό κομμάτι της Jovana είναι και το πρώτο του δίσκου, λέγεται «Στο αντίθετο ρεύμα», αναφέρεται σε αξέχαστες βόλτες με τρένα και δυστυχώς από τη στιγμή που συνέβη το ανήκουστο, ανεπίτρεπτο, φρικαλέο δυστύχημα, κάπως το έχω συνδυάσει στο μυαλό μου και με θλίβει βαθιά».
Πιο pop και φωτεινό, αλλά υπάρχει και μία διάχυτη μελαγχολία. Ετσι σου βγαίνει πάντα;
«Κάπως έτσι ναι, όσο καλά και αν είμαι, ό,τι και αν κάνω και από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Δεν μπορώ καν να διανοηθώ την κατάσταση πλήρους αισιοδοξίας, μου είναι άγνωστο συναίσθημα. Η μητέρα μου ανήκει σε αυτούς τους ανθρώπους που βλέπουν το ποτήρι πάντα μισογεμάτο και λέει πως επειδή ανήκω στον αστερισμό των Ιχθύων, εστιάζω κυρίως στον πάτο του ποτηριού. Μια ευχάριστη απλοποίηση. Συχνά αξιοζήλευτη, όμως δεν πέρασε στο δικό μου DNA. Και ο Δημήτρης αντιμετωπίζει με οπτιμισμό τη ζωή, παρ’ όλο που αυτό δεν ακούγεται στη μουσική που γράφει».
Πώς διαχωρίζεις την Jovana από τους Selofan;
«Είναι μια εντελώς ξεχωριστή οντότητα, που μεταμορφώνει και εμένα σε κάτι άλλο. Εχει άλλη ταυτότητα, αισθητική προσέγγιση, ήχο, άλλη διάθεση, πιο παιχνιδιάρικη και σίγουρα πιο γυναικεία. Η Jovana ήρθε να σε πάρει από το χέρι και να σε οδηγήσει στην πίστα κάτω από το φως μιας ντισκομπάλας. Οι Selofan θα έβγαζαν από την πρίζα την ντισκομπάλα και θα έβαζαν στρόμπο και πολύ καπνό. Είναι οι διαφορετικές πλευρές του ίδιου τελικά νομίσματος».
Θα βγει η Jovana live στη σκηνή κάποια στιγμή ή δεν της το «επιτρέπει» το βαρύ πρόγραμμα των Selofan;
«Μπορεί κάποτε, μπορεί και ποτέ. Σίγουρα όχι άμεσα. Ούτε χρόνος προετοιμασίας υπάρχει, ούτε νιώθω πως χρειάζεται προς το παρόν. Από την εμπειρία μου με τους Selofan κατάλαβα πως στην Ελλάδα όλα θέλουν λίγο παραπάνω χρόνο μέχρι να προσγειωθούν στις καρδιές των ανθρώπων. Δεν νομίζω πως έχει φτάσει αυτό το πλήρωμα του χρόνου για την Jovana ακόμα, αν φτάσει όσο ακόμα βρίσκομαι και εγώ σε αυτόν τον πλανήτη, θα τα πούμε από κοντά, αν πάλι αργήσει ίσως να έχω επιστρέψει στον δικό μου».
Τι πραγματεύονται οι στίχοι των τραγουδιών σου και από πού λαμβάνεις τα ερεθίσματα για να γράψεις;
«Από ό,τι συμβαίνει γύρω μου και μέσα μου. Ο δίσκος «Jovana» είναι σαν ένα μουσικό ημερολόγιο, μια καταγραφή συναισθημάτων και συμβάντων. Κάπως έτσι φαντάζομαι πως είναι για όλους όσοι δημιουργούν μουσική από δική τους προσωπική ανάγκη. Η Αθήνα, η πανδημία, η αποξένωση, η μοναξιά, η συντροφικότητα, όλα αυτά υπάρχουν φανερά η καμουφλαρισμένα σε αυτόν τον δίσκο».
Ποια ήταν και η συμβολή του μουσικού παραγωγού και συνθέτη Σεραφείμ Τσοτσώνη στη δημιουργία του άλμπουμ;
«Συνεργαστήκαμε με τον Σεραφείμ και στον τελευταίο δίσκο των Selofan και έκτοτε είναι απλά αυτονόητο πως αυτός θα «μακιγιάρει» τη μουσική μας. Είναι ένας άνθρωπος που καταλαβαίνει τι θέλουμε και έχει και τις τεχνικές ικανότητες να το υλοποιήσει. Εμείς γράφουμε τα κομμάτια και έπειτα πηγαίνουμε στο στούντιό του για το τελικό φινίρισμα, τη μείξη δηλαδή. Στο σημείο αυτό πέφτουν ιδέες στο τραπέζι, απολαμβάνουμε τη συνεργασία μαζί του, υπάρχει σεβασμός και έμπνευση. Πριν από τον Σεραφείμ μιξάραμε μόνοι μας, αδιανόητο μου φαίνεται τώρα».
Θεωρείς ότι τα δύο βιντεοκλίπ της Jovana αντιπροσωπεύουν απόλυτα τα τραγούδια και το DIY πνεύμα σου;
«Με αυτό το σκεπτικό τα έκανα. Το πρώτο γυρίστηκε εν μέσω πανδημίας σε μια τρομακτικά άδεια πόλη, το δεύτερο πριν από λίγο καιρό, στην «κανονικότητα» πλέον και πολύ το διασκεδάσαμε. Σύντομα θα το δημοσιεύουμε και ελπίζω να το διασκεδάσετε και εσείς όσο και εμείς».
Γιατί ελληνικός στίχος; Και οι Selofan έχουν ελληνικούς στίχους σε πολλά κομμάτια τους. Πώς το λαμβάνει ένας ξένος ακροατής;
«Γιατί έτσι μας βγήκε. Στ’ αλήθεια δεν το επιλέξαμε, ήταν αυτό το πρώτο τραγούδι που τα καθόρισε όλα. Είναι ο πρώτος εξ ολοκλήρου ελληνικός δίσκος μας και τον αγαπώ πολύ. Εχει σχεδόν ξεπουλήσει κατά το 90% στο εξωτερικό. Νομίζω πως ο ξένος ακροατής της Jovana είναι βινυλιο-συλλέκτης, μάλλον γνωρίζει τους Selofan και τα ελληνικά τού ακούγονται εξωτικά. Οπως και να έχει, χαίρομαι που ο δίσκος έφυγε τόσο σύντομα, θα ήθελα όμως να ξέρω πως στριφογυρίζει και σε κάποια πικάπ στη χώρα μας».
Το άλμπουμ της Jovana κυκλοφορεί από τη Libido Records.