Σε δύο αίθουσες του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης Mass MoCa στη Μασαχουσέτη ξεδιπλώνεται η αφήγηση της Ανι Λένοξ με αντικείμενα που μόλις ξεπροβάλλουν μέσα από χωμάτινα βουνά, αντικείμενα που λειτουργούν σαν κλειδιά και αποκαλύπτουν στην ουσία την οπτική της για τα πράγματα και την ίδια τη ζωή. «Ο Τζον Λένον είχε πει κάποτε μια πολύ όμορφη φράση: πως η ζωή είναι αυτό που σου συμβαίνει όσο είσαι απασχολημένος κάνοντας άλλα σχέδια. Ετσι όσο κάνεις σχέδια, σου συμβαίνουν άλλα γεγονότα και τα ακολουθείς σκεπτόμενος πως «α, να μια ευκαιρία που χάθηκε» ή «α, αυτό είναι διαφορετικό», αλλά πορεύεσαι. Θα δούμε λοιπόν» έχει δηλώσει πρόσφατα σε συνέντευξή της. Στην έκθεση παρουσιάζει λοιπόν αγαπημένα προσωπικά της αντικείμενα που επέλεξε για να δομήσει αυτή την πρωτότυπη αυτοβιογραφία.
Οπως τη βαριά μηχανή ραψίματος Singer της μητέρας της Ντόροθι από «την εποχή που έπρεπε να είναι κανείς να είναι ευρηματικός· να φτιάχνει μόνος του τα ρούχα του και να τα επιδιορθώνει» σημειώνει η Ανι Λένοξ, η οποία γεννήθηκε στο Αμπερντίν της Σκωτίας το 1954. Θυμάται τη μαμά της τα βράδια να ράβει ειδικά δίχτυα για ένα ερευνητικό κέντρο αλιείας στην περιοχή που ζούσαν, προκειμένου να εξασφαλίσει λίγα χρήματα ακόμα για την οικογένειά της, μη γνωρίζοντας τότε πως η μικρή Ανι θα σημείωνε κάποτε τέτοια επιτυχία με το μουσικό της ταλέντο. Στην έκθεση βλέπουμε και το πιάνο της. Ηταν επτά χρονών όταν ξεκίνησε μαθήματα, 4 στερλίνες κόστιζε κάθε φορά, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο για την εποχή. «Η δασκάλα μου, η κυρία Εντιθ Μορέι, ήταν μεγάλης ηλικίας, συντηρητική, αυστηρή και ελαφρώς εκκεντρική. Μου είχε πει πως έχω ταλέντο, αλλά η έλλειψη προσήλωσής μου την εκνεύριζε φοβερά. Κοιτάζοντας προς τα πίσω συνειδητοποιώ πως ήταν εκείνα τα μαθήματα πιάνου που με βοήθησαν παρεμπιπτόντως να γράφω στίχους.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
