«Γράφει αγγλικά τέτοιας καθαρότητας και ακρίβειας που είναι σχεδόν μοναδική στη σύγχρονη πεζογραφία». Αυτά τόνιζε ανάμεσα σε πλήθος άλλα εγκωμιαστικά αναφερόμενος στα ανεπανάληπτα διηγήματα της μεγάλης κυρίας των αμερικανικών γραμμάτων Κάθριν Αν Πόρτερ (1890-1980) ο κορυφαίος κριτικός Εντμουντ Γουίλσον. Ισχύουν βεβαίως και για το μοναδικό μυθιστόρημά της, το Πλοίο των τρελών, που το έγραφε για 20 χρόνια και το εξέδωσε το 1962, στα 72 της χρόνια.
Παραβιάζει κανείς ανοιχτές θύρες όταν λέει πως το Πλοίο των τρελών ανήκει στα κορυφαία μυθιστορήματα του 20ού αιώνα. Αξίζει όμως να θυμίσω πως έχει περάσει μισός αιώνας από τότε που πρωτοκυκλοφόρησε στη γλώσσα μας σε μετάφραση Δ. Π. Κωστελένου. Επί δεκαετίες η έκδοση εκείνη δεν υπήρχε στην αγορά. Ούτως ή άλλως η αίσθηση που προκάλεσε στα καθ’ ημάς, μεσούσης της δικτατορίας, ήταν μικρή, παρά την τεράστια εμπορική επιτυχία της κινηματογραφικής μεταφοράς του από τον Στάνλεϊ Κρέιμερ το 1965 με πρωταγωνιστές τον Λι Μάρβιν, τον Χοσέ Φερέρ, τη Σιμόν Σινιορέ, τη Βίβιαν Λι και τον Οσκαρ Βέρνερ. Η νέα έκδοση αυτού του μεγαλειώδους έργου δεν καλύπτει μόνο ένα μεγάλο κενό, αλλά είναι και προσφορά ενός αριστουργήματος της παγκόσμιας λογοτεχνίας σε τέσσερις τουλάχιστον γενιές αναγνωστών της χώρας μας. Ελπίζω να λειτουργήσει ως καλή αφορμή να μεταφραστούν στο εγγύς μέλλον και τα εκπληκτικά διηγήματα της Κάθριν Αν Πόρτερ.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
