«Οι παραισθήσεις είναι αμέτρητες. Είν’ άλλωστε αυτές που είχα πάντα: Πίστη καμιά στην ιστορία, λήθη των ηθικών αρχών. Δεν θα πω λέξη για όλα αυτά: ποιητές και οραματιστές θα ζήλευαν. Εγώ είμ’ απ’ αυτούς άπειρα πλουσιότερος, ας γίνω φειδωλός όπως η θάλασσα» («Νύχτα της κόλασης»). Αρθούρος Ρεμπό (1854-1891), ο έφηβος ποιητής, ο επαναστάτης, το είδωλο των υπερρεαλιστών, των Μπιτ, κάθε πρωτοποριακής λογοτεχνικής φωνής. «Οι όροι που θα χαρακτήριζαν την αινιγματική και περιπετειώδη τροχιά του μέσα στα γράμματα είναι: δραστική ενεργητικότητα, τυχοδιωκτική ταχύτητα, ιδεαλιστικός υλισμός, αδιάκοπη μετάλλαξη. Βασικό στοιχείο του το νεύρο. Στόχος του, η ταύτιση του ιδεατού με την πράξη. Περιοχή του, η ουτοπία. Κίνητρό του, η αντίδραση προς ό,τι συμβατικό» σημειώνει ο ποιητής Στρατής Πασχάλης, βλέποντας τον Ρεμπό μέσα και έξω από τον μύθο του, στον τόμο Ποιήματα. Μια εποχή στην κόλαση. Εκλάμψεις. Επιστολές-Μαρτυρίες (Κάπα Εκδοτική, 2021). Συγκεντρώνει εδώ το μεγαλύτερο μέρος του έργου του γάλλου ποιητή, τον οποίο μεταφράζει συστηματικά με επιμέλεια και ευαισθησία, τις Εκλάμψεις, το Μεθυσμένο Καράβι και άλλες παλαιότερες μεταφράσεις του, μια νέα μετάφραση του Μια εποχή στην Κόλαση και άλλων ποιημάτων, που συνοδεύονται από επιστολές και μαρτυρίες για την περιπετειώδη ζωή του Ρεμπό (επιστολές στη μητέρα του και στον Πολ Βερλέν, οι οποίες αποτυπώνουν τη θυελλώδη ερωτική σχέση τους, η περίφημη επιστολή στον Πολ Ντεμενί για τον ποιητή-Προφήτη κ.ά.), εισαγωγή, σύντομα σχόλια και βιογραφικό χρονολόγιο, συγκροτώντας μια αξιόπιστη κατατοπιστική χρηστική έκδοση για τη μύηση στον κόσμο του «καταραμένου» ποιητή, που χρειαζόμασταν από καιρό.