Οργανωμένο ταξίδι για τα Τρίκαλα και τον Μύλο των Ξωτικών (η χαρά των παιδιών), κανονισμένο και πληρωμένο από καιρό. Τηλέφωνο στο πρακτορείο, μέρες πριν από την αναχώρηση, σχετικά με την κατάσταση στην Εθνική Οδό, λόγω των μπλόκων. Διαβεβαίωση ότι οι καθυστερήσεις δεν είναι πάνω από μισής ώρας.
Αναχώρηση αχάραγα την Παρασκευή κι ένα ταξίδι «στο πήγαινε» άνετο, λόγω της πρωινής ώρας, παρά τις ατέλειωτες εκτροπές κυκλοφορίας – πούλμαν, αυτοκίνητα σε μικρές παρακαμπτήριες οδούς και στο πλάι μια άδεια Εθνική, με τα τρακτέρ στις άκρες του δρόμου.
Και φθάνουμε στον γυρισμό, Κυριακή μεσημέρι. Ψύλλοι στα αυτιά, πριν καν ξεκινήσει το ταξίδι της επιστροφής, καθώς οδηγός και συνοδός της εκδρομής ανέφεραν ότι λίγες ημέρες νωρίτερα, έκαναν το ίδιο ταξίδι, κοινώς Τρίκαλα – Αθήνα, σε 7,5 ώρες. «Μα το πρακτορείο έκανε λόγο για μισάωρες καθυστερήσεις», αντιδρούσαν οι συμμετέχοντες. Κοινώς, απόκρυψη της αλήθειας για ευνόητους λόγους…
Εξοργιστικό; Σίγουρα όχι τόσο, όσο αυτό που συμβαίνει εξαιτίας της Τροχαίας, προφανώς για ευνόητους επίσης λόγους… Συνεχείς εκτροπές σε δρομάκια αφώτιστα, όπου μετά βίας χωρά ένα αυτοκίνητο – πόσω μάλλον πούλμαν, που συναντιέται με νταλίκα από το αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας. Οδήγηση σε πλήρες σκοτάδι, επί ατελείωτες ώρες, με ηλικιωμένους και παιδιά να αναγκάζονται να βγαίνουν στα κατσάβραχα, σε αγχωμένες στάσεις, προκειμένου να κάνουν ομαδικά, μέσα στο πηχτό σκοτάδι, τη βιολογική ανάγκη τους.
Διαφύλαξη της ασφάλειας, μέσω των εκτροπών της κυκλοφορίας; Στην ατελείωτη ουρά της ακινησίας, μέσα στο πουθενά, ακόμη και αν κάποιος πάθει κάτι, δε θα μπορέσει ποτέ να φθάσει σε νοσοκομείο. Και όλα αυτά, ενώ δίπλα υπάρχει μια Εθνική οδός εντελώς άδεια…
Εκτροπή λογικής.
Τρίκαλα-Αθήνα 9 ώρες.
Ελλάδα -2.0
