Θεόδωρου Γαζή 18, Χαριλάου, Θεσσαλονίκη. Ακριβώς δύο χρόνια από το βράδυ που το αίμα του 19χρονου Άλκη Καμπανού πότιζε -δια παντός- τα σκαλιά μιας πολυκατοικίας έχοντας χάσει τη ζωή του από τα δολοφονικά χτυπήματα μανιασμένων χούλιγκανς υπερψηφίστηκε επί της αρχής το νέο αθλητικό νομοσχέδιο για την οπαδική βία, εντός κι εκτός γηπέδων.

Ούτε δύο μήνες αφότου η κυβέρνηση αποφάσισε να βάλει λουκέτο στα ποδοσφαιρικά γήπεδα προκειμένου ν’ αντιμετωπίσει την έξαρση του παθογενούς φαινομένου μπήγοντας αυτό το περίφημο μαχαίρι βαθιά στο κόκαλο ύστερα από τον θανάσιμο τραυματισμό του αστυνομικού Γιώργου Λυγγερίδη στα επεισόδια του Ρέντη, το Ελληνικό Κοινοβούλιο ήρθε να εγκρίνει το αναδιαμορφωμένο νομικό πλαίσιο που ορίζει τις ευθύνες των ΠΑΕ. Χωρίς όμως επί της ουσίας να έχει βελτιώσει οτιδήποτε απ’ όσα ευαγγελιζόταν τότε.

Κι ενώ η εντολή απαγόρευσης παρουσίας φιλάθλων στους αγώνες των ομάδων της πρώτης κατηγορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου είχε επιβληθεί προκειμένου εντός 60 ημερών και άνευ χρονικής παρατάσεως

α) να έχουν εγκατασταθεί και να λειτουργούν κάμερες υψηλής ευκρίνειας στα πρότυπα της UEFA και
β) να εφαρμοστεί η ηλεκτρονική είσοδος με ταυτόχρονο έλεγχο ταυτοπροσωπίας μέσω κινητών,

το σχέδιο νόμου που κατατέθηκε στη Βουλή για συζήτηση και εν τέλει έγκριση επιβεβαιώνει την απρόκλητη αναλγησία του Μαξίμου και του Υπουργείου, με δεδομένο πως κανένα εκ των δύο αυστηρών προϋποθέσεων για την επαναλειτουργία των γηπέδων δεν πρόκειται να εφαρμοστεί άμεσα.

Ναι μεν ο αναπληρωτής υπουργός Αθλητισμού Γιάννης Βρούτσης έκανε λόγο για νομοσχέδιο που «έχει στόχο να θωρακίσει την ασφάλεια των γηπέδων από παραβατικά στοιχεία και έκνομες συμπεριφορές», την ίδια ώρα ωστόσο η επιστροφή του κόσμου με αφετηρία το Σαββατοκύριακο 17 – 18 Φεβρουαρίου θα πραγματοποιηθεί ελλείψει καμερών και ηλεκτρονικού εισιτηρίου σε όλες τις εγκαταστάσεις. Όπως δηλαδή προέβλεπε κανονικά η κυβερνητική απόφαση της 11ης Δεκεμβρίου.

Από τις 13 του μηνός, και σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα του Υπουργείου, θα ισχύσουν μονάχα οι νέες διατάξεις που αφορούν τη δράση της ΔΕΑΒ.

Από τη μία το νομοσχέδιο προβλέπει «την αναδιαμόρφωση των αρμοδιοτήτων και του πλαισίου λειτουργίας της», καθιστώντας την -όπως διακηρύσσουν οι εισηγητές του- «πιο ευέλικτη, λειτουργική και αποτελεσματική». Και από την άλλη ορίζει απλώς τα διοικητικά μέτρα και τις ποινές που «θα επιβάλλονται με χρονική αμεσότητα και κατά δέσμια αρμοδιότητα».

Ως εκεί όμως. Ούτε βήμα παραπάνω, ουδεμία επίπτωση για όσες ΠΑΕ δεν μερίμνησαν για την ασφαλή φιλοξενία των εντός έδρας αγώνων τους.

Οτιδήποτε άλλο παραπέμφθηκε για το μέλλον. Η λειτουργία υψηλής ευκρίνειας καμερών σε αγώνες ποδοσφαίρου και μπάσκετ της πρώτης κατηγορίας θα εφαρμοστεί ως μέτρο από τις 6 Μαρτίου, ενώ το ηλεκτρονικό εισιτήριο με ταυτόχρονη ταυτοποίηση του κατόχου από τις 9 Απριλίου. Όταν πια δηλαδή η αθλητική σεζόν, ιδίως η ποδοσφαιρική, θα έχει μπει στην τελική ευθεία της.

Φερ’ ειπείν η κανονική περίοδος της Super League ολοκληρώνεται, βάσει προγράμματος, στις 3 Μαρτίου. Άρα όλα τα παιχνίδια μέχρι τότε, στο σύνολό τους 28, θα διεξάγονται παρουσία φιλάθλων που ούτε θα παρακολουθούνται εντός γηπέδου ούτε θα ελέγχονται με το νέο σύστημα εισόδου.

Αντίστοιχα θα συμβεί στους δεύτερους ημιτελικούς του Κυπέλλου, στον έναν εκ των οποίων ο Παναθηναϊκός θα υποδεχθεί τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο (28/2).

Η νέα φόρμουλα ταυτοποίησης θα είναι μάλιστα υποχρεωτική, αφού πρώτα θα έχουν πραγματοποιηθεί αρκετά από τα ντέρμπι των τεσσάρων μεγάλων ομάδων που διεκδικούν τον εφετινό τίτλο. Κοινώς η κυβερνητική πρωτοβουλία για το δίμηνο «λοκ ντάουν» στους ποδοσφαιρικούς αγώνες αποδείχθηκε όντως ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα που όση λάμψη γέννησε στο ξεκίνημά του τόσο γρήγορα χάθηκε.

«Τι εξυπηρετεί αυτή σας η απόφαση και φυσικά τι κρύβεται πίσω από όλες αυτές τις παράλογες επιλογές, τις οποίες έχετε κάνει διαρκώς τα τελευταία χρόνια, οι οποίες αφήνουν τη βία να εξελίσσεται χωρίς να αντιμετωπίζουν στην πραγματικότητα τον αθλητισμό σε αυτό το οποίο είναι;», αναρωτήθηκε στην Ολομέλεια της Βουλής ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, κατηγορώντας την κυβέρνηση για ξεκάθαρη υποκρισία.

Ποιος τού χρεώνει άδικο;