Κόμπι Μπράιντ: Το «Μamba effect» είναι ακόμα ζωντανό τέσσερα χρόνια μετά

Ο χρόνος για τον Κόμπι Μπράιαντ, την 13χρονη κόρη του Τζίτζι και του υπόλοιπους επιβαίνοντες του μοιραίου ελικοπτέρου πάγωσε για πάντα την 26η Ιανουαρίου. Ακόμα και όταν ήταν ήρθαν στο φως της δημοσιότητας τα πρώτα πλάνα από το μοιραίο ελικόπτερο όλοι ήλπιζαν ότι θα είχε καταφέρει να ξεγελάσει το θάνατο όπως έκανε πολλές φορές με τις προσποιήσεις του στους αντιπάλους του. Μάταια όμως.

Ο θρύλος του NBA άφησε ακαριαία την τελευταία του πνοή σε ηλικία μόλις 41. Μια είδηση που σκόρπισε τη θλίψη σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Ο Κόμπι δεν ήταν άγιος. Είχε και εκείνος τις δικές του αμαρτίες. Μια υπόθεση βιασμού, καταγγελίες για εγωκεντρική συμπεριφορά ξεχάστηκαν.

Έμεινε μόνο η λάμψη όσων έκανε μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Εκεί, όπου από μικρός ένιωθε καλύτερα. Εκεί που φρόντιζε να ξεπερνάει πάντα τον εαυτό του με μοναδικό στόχο να γίνει ο καλύτερος. Με αφορμή τη συμπλήρωση τεσσάρων χρόνων από το θάνατο του θυμόμαστε ορισμένες ιστορίες που θα τον συνοδεύουν πάντα.

Ένας θρύλος άναψε το πράσινο φως για την απόκτησή του

Παρά το γεγονός πως όσα έκανε από μικρός έδειχναν το τεράστιο ταλέντο του, ο Τζέρι Γουέστ επέλεξε να του βάλει ένα μεγάλο τεστ πριν αποφασίσει να του ανάψει το πράσινο φως για τους Λος Άντζελες Λέικερς. Έβαλε έναν θρύλο της ομάδας να τον μαρκάρει. Για την ακρίβεια του έβαλε έναν άνθρωπο που είχε αναδειχθεί καλύτερος αμυντικός του ΝΒΑ το 1987.

Φυσικά, αναφερόμαστε στον Μάικλ Κούπερ ο οποίος τότε είχε μεν κρεμάσει τα παπούτσια του, ωστόσο στα 40του χρόνια παρέμενε σε εξαιρετική κατάσταση. Ο Κόμπι, ακόμα και σε έναν εξαιρετικό αμυντικό, έβαζε την μπάλα στο καλάθι όπως ήθελε.

Τότε ο Γουέστ, ο οποίος παρακολουθούσε την προπόνηση είπε να σταματήσουν. Είχε πια πειστεί ότι αυτός ο πιτσιρικάς που είχε μπροστά του θα μπορούσε να γράψει τη δική του ιστορία στο άθλημα. Όπως και έγινε.

Όταν ο Κόμπι μάρκαρε τον Τζόρνταν

Δίχως αμφιβολία μία από τις ξεχωριστές στιγμές του Κόμπι Μπράιαντ ήρθε στις 17 Δεκέμβριο του 1997. Τότε, ένα χρόνο μετά την πρώτη τους αναμέτρηση και έχοντας πλέον πιο ενεργό ρόλο στους Λέικερς, ο «Black Mamba» αντιμετώπισε για τρίτη φορά τον Μάικλ Τζόρνταν.

Οι δυο τους προσέφεραν εντυπωσιακό θέαμα με τον πιτσιρικά να βγάζει γλώσσα στον MJ παρά το γεγονός ότι οι Λέικερς δεν ήταν στην καλύτερή τους κατάσταση. Ο Τζόρνταν σταμάτησε στους 36 πόντους, ενώ ο Κόμπι στους 33 σε μια μοναδική παράσταση και από τους δύο.

Η σχέση αγάπης – μίσους με τον Σακίλ Ο’Νιλ

Σε αθλητικό επίπεδο μια «σχέση» σημάδεψε τη ζωή του παρότι συνέθεσε εξαιρετικό δίδυμο με πολλούς κατά τη διάρκεια των 20 χρόνων του στους Λέικερς. Φυσικά αναφερόμαστε στον Σακίλ Ο’ Νιλ με τον οποίο μαζί πέρασαν οκτώ χρόνια.

Σε αυτό το διάστημα πρόλαβαν να γίνουν κολλητοί, να τσακωθούν, να κατακτήσουν τρία πρωταθλήματα και να φτάσουν στο σημείο ο Κόμπι να πει στη διοίκηση της ομάδας ή εγώ ή αυτός. Ο χρόνος κατάφερε τελικά να γιατρέψει τις πληγές τους και μετέπειτα να τα βρουν.

Το ρεσιτάλ του κόντρα στους Ράπτορς

Πολλές φορές κατά τη διάρκεια της καριέρας του έμοιαζε να παίζει ένα άλλο άθλημα, κάτι διαφορετικό σε σχέση με τους υπόλοιπους που πατούσαν στο παρκέ την ίδια ώρα μαζί του.Ήταν 22 Ιανουαρίου 2006, όταν οι Λέικερς υποδέχθηκαν τους Ράπτορς.

Μία βραδιά που δεν έχει ξεχάσει κανείς. Και ο λόγος δεν είναι άλλος από τον Κόμπι, ο οποίος ολοκλήρωσε τον αγώνα έχοντας 81 πόντους (!) με 28/46 σουτ (7/13 τρίποντα), 18/20 βολές, 6 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 3 κλεψίματα και 1 κόψιμο σε 42 λεπτά συμμετοχής, στην δεύτερη καλύτερη επίδοση στο ΝΒΑ μετά την 100αρα του Γουίλτ Τσάμπερλεν! Ο Κόμπι ήταν εξωγήινος.

Η εβδομάδα των 56,3 πόντων κατά μέσο όρο

Ένα χρόνο αργότερα ο Κόμπι έζησε μια από τις πιο τρελές εβδομάδες της καριέρας του. Μια εβδομάδα στην οποία έμοιαζε εξωγήινος. Από τις 16 έως τις 23 Μαρτίου του 2007 έγραψε σε τέσσερις αγώνες μέσους όρους 56.3 πόντων, 6.3 ριμπάουντ, 2.8 ασίστ, 1.5 κλεψιμάτων ανά 46.6 λεπτά συμμετοχής (!) την ώρα που έκανε μόλις δύο λάθη ανά αγώνα.

Κόντρα στους Μπλέιζερς έβαλε 65 πόντους, έπειτα 50 απέναντι στους Τίμπεργουλβς, ακολούθησαν οι 60 απέναντι στους Γκρίζλις για να κλείσει η τετράδα με τους 50 απέναντι στην Νέα Ορλεάνη. Αν αυτά δεν είναι εξωγήινα επιτεύγματα τότε ποια είναι.

Ένας εργασιομανής χωρίς μέτρο

Φυσικά, για να φτάσει να παίζει σε αυτά τα επίπεδα είχε περάσει αμέτρητες ώρες στα γήπεδα. Χιλιάδες ώρες ατομικών προπονήσεων, τόνοι ιδρώτα για να μπορέσει να ξεπεράσει τον εαυτό του και να γίνει ο καλύτερος. Η καλύτερη εκδοχή του εαυτού του.

Αυτός πολλές φορές τον έφερε σε κόντρα με τους συμπαίκτες που έκαναν λόγο για εμμονή. Τους πίεζε όλους, ακόμα και πολλές φορές πέρα από τα όρια, για να γίνουν καλύτεροι όπως έλεγε. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα όσων έγιναν όταν προετοιμαζόταν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012.

Με την ομάδα να βρίσκεται για προετοιμασία στο Λας Βέγκας, ο Κόμπι κάλεσε έναν από τους γυμναστές στις 4:15 το πρωί για να πάει μαζί του στο γήπεδο για προπόνηση. Όταν ο γυμναστής έφτασε κατά τις 4:30, ο Κόμπι ήταν ήδη μούσκεμα στον ιδρώτα. Οι δυο τους δούλεψαν για περίπου δύο ώρες, με τον γυμναστή να επιστρέφει στο δωμάτιό του, αφού στις 11 υπήρχε ξανά προπόνηση.

Όταν όλοι μαζεύτηκαν για την ομαδική προπόνηση ο Κόμπι ήταν ήδη εκεί. Για την ακρίβεια δεν είχε φύγει από το γήπεδο γιατί ήθελε πρώτα να ευστοχήσει σε 800 σουτ.

Το αντίο του στα γήπεδα

To 2016 αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του. Κάθε αγώνας του ήταν μια ευκαιρία αποθέωσης από τους θαυμαστές του. Η τελευταία φορά που έμελλε να αγωνιστεί σε επίσημο ματς ήταν στις 13 Απριλίου 2016 όταν οι Λέικερς αντιμετώπισαν τους Τζαζ.

Ακόμα και σε αυτό το ματς ο Κόμπι φρόντισε να δώσει μια ακόμα μεγάλη παράσταση. Το κοντέρ σταμάτησε στους 60 πόντους και στο φινάλε είπε το «αντίο» με τον δικό του τρόπο ο οποίος έμεινε στην ιστορία.

Ο «Black Mamba» πήρε το μικρόφωνο και συγκίνησε τους πάντες, αφού κλείνοντας τον λόγο του είπε το περίφημο «Mamba Out». Ήταν η στιγμή του, η στιγμή που όλος ο κόσμος λύγισε.

Δύο αριθμοί, ένα όμως όνομα

Συνολικά σε αυτά τα 20 χρόνια που φόρεσε τη φανέλα των Λέικερς κατάφερε να κατακτήσει πέντε πρωταθλήματα, δύο φορές ήταν ο πολυτιμότερος παίκτης των τελικών, το 2008 ήταν ο καλύτερος της χρονιάς στο NBA.

Τα δέκα από αυτά φόρεσε το «Νο8», ενώ τα υπόλοιπα το «Νο24». Σημασία είχε πάντοτε το όνομα που έγραφε το πίσω μέρος της φανέλας και το Κόμπι Μπράιαντ θα μείνει για πάντα χαραγμένο στην ιστορία του αθλήματος.