Υπό το πρίσμα της πολιτικής πρωτοβουλίας και παρέμβασης, η συζήτηση και προώθηση του νομοσχεδίου για τη λειτουργία των μη κρατικών ΑΕΙ, την οποία άνοιξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο υπουργικό συμβούλιο της Τετάρτης, είναι κλασική εφαρμογή μίας πρακτικής που συχνά μένει στα λόγια: Φυγή προς τα εμπρός.
Ο Πρωθυπουργός γνωρίζει καλά ότι το υπό συζήτηση νομοσχέδιο, που αναμένεται να ψηφιστεί στις αρχές του έτους, θα αποτελέσει πεδίο σκληρής αντιπαράθεσης, είτε στην κεντρική πολιτική σκηνή, είτε λόγω των πάσης φύσεως αναμενόμενων συνδικαλιστικών αντιδράσεων από την πλευρά των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων.
Παρά ταύτα, φαίνεται ότι ο ίδιος και το επιτελείο του έχουν υιοθετήσει την λογική ότι η ανάληψη πρωτοβουλιών και η προώθηση της όποιας ατζέντας, βάσει σχεδίου και συγκεκριμένων αποφάσεων, είναι μία πρακτική από την οποία δύσκολα θα βγουν πολιτικά χαμένοι.
Και πάντως, γνωρίζουν ότι αυτή η τακτική είναι προτιμότερη και αποδοτικότερη από την αδράνεια και την προσπάθεια τήρησης ισορροπιών, αμφιβόλου σκοπιμότητας και αποτελεσματικότητας.
Επιπλέον, με την συγκεκριμένη πρωτοβουλία, η οποία σημειωτέον έχει ήδη λάβει και τη συναίνεση κορυφαίων συνταγματολόγων, μεταξύ των οποίων και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Κυριάκος Μητσοτάκης στρώνει το έδαφος για το επόμενο μεγάλο βήμα: Την συζήτηση για την αναθεώρηση του άρθρου 16, η οποία τοποθετείται χρονικά το 2025.
Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε άλλωστε στο ζήτημα κατά την εισήγησή του στο υπουργικό συμβούλιο της Τετάρτης, τονίζοντας: «Κάνουμε ένα πρώτο αλλά πολύ θεμελιώδες στον δρόμο και για την αναθεώρηση του άρθρου 16, με έναν τρόπο που ανταποκρίνεται στις ανάγκες του 21ου αιώνα και έτσι θα έχει ενδιαφέρον ο διάλογος για να φανεί ποιος είναι στην πράξη προοδευτικός».
