Η «Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου» και «Η Συμμαχία των Φύλων» παρουσίασαν την ψηφιακή καμπάνια #a_new_gender_era για την καταπολέμηση των έμφυλων στερεότυπων.
Δύο βίντεο. Δύο καθρέφτες της κοινωνίας. Όλων εκείνων των χαρακτηριστικών που οφείλουμε να κουβαλήσουμε, να υπηρετήσουμε. Όλων εκείνων των στοιχείων που οφείλουμε -βάσει φύλου – να προβάλλουμε αν σεβόμαστε τους εαυτούς μας.
Έμφυλες ταυτότητες που φέρνουν μαζί τους ένα προαιώνιο αβάσταχτο βάρος. Και το ακουμπούν στους ώμους σου. Και σου λένε «ζήσε με αυτό». Μπορείς, δεν μπορείς. Χωρίς καμία άλλη οδηγία. Χωρίς κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης.
Έχεις μπροστά σου ένα ζευγάρι καλογυαλισμένα παπούτσια. Του κουτιού. Έλα δοκίμασέ τα, δικά σου είναι. Δώρο. Πασχίζεις να χωρέσεις. Προσπαθείς για ώρα.
Διπλώνεις τα δάχτυλά σου μέχρι να γίνουν μάζα άμορφη και να ταιριάξουν στο δώρο σου. Την τελευταία στιγμή γυρίζεις το παπούτσι. Τρία νούμερα μικρότερο από αυτό που φοράς. Έτσι, εξηγείται. Δώρο είναι όμως θα το φορέσεις κι ας πονάς.
Αυτά είναι τα έμφυλα στερεότυπα, ένα ζευγάρι παπούτσια σε λάθος νούμερο που με το ζόρι θα πρέπει να φορέσεις. Η ακαμψία τους και οι συνακόλουθες αναπαραγωγές τους είναι τοξικές και επιβλαβείς για όλους.
Σε πιέζουν να ταιριάξεις σε ένα καλούπι που δεν είναι δικό σου. Σε βαραίνουν με την ευθύνη μιας κάποιας τελειότητας που «εγγυημένα» θα σε ολοκληρώνει συν τω χρόνω.
Τα δύο βίντεο της καμπάνιας με τη Δανάη Μικέδη-Προδρόμου και τον Νικολάκη Ζεγκίνογλου δημιουργήθηκαν από την ομάδα του έργου «A New Gender Era» και τον σκηνοθέτη Αλέξη Κουκιά-Παντελή και στοχεύουν στην αποδόμηση των έμφυλων στερεοτύπων που επιβάλλουν νομοτελειακά αυθαίρετα κατασκευασμένες έμφυλες διαφοροποιήσεις.
«Σέξι αλλά και πιο σεμνή. Και έξυπνη. Και λίγο πιο δυναμική. Και λίγο ακόμα πιο δυναμική. Και ολοκληρωμένη. Και νοικοκυρά. Και αθλητική. Και φρέσκια. Για πάντα νέα».
«Κι εσύ λίγο πιο αυστηρός. Και λίγο πιο επιτυχημένος. Και φραγκάτος και λίγο πιο ορίτζιναλ και fit. Να είσαι και δυνατός και γενναίος. Παντελονάτος με αυτοπεποίθηση. Άντρας κουβαλητής».
Στερεότυπα από κούνια. Ένα εξαντλητικό κυνήγι προσδοκιών από το οποίο δεν επιτρέπεται να παρεκκλίνει κανείς. «Ντάξει, έλα, φτάνει. Βγάλ’ τα να φύγουμε», καταλήγουν τα βίντεο της καμπάνιας. Βγάλε τα στερεότυπα από τη ζωή σου και ζήσε όπως εσύ θα ορίσεις μακριά από μια διαρκή (υποσυνείδητη ή μη) ευθυγράμμιση με το κοινωνικά αποδεκτό.
Η πατριαρχία είναι βαθιά ριζωμένη. Η πατριαρχία βλάπτει άνδρες και γυναίκες, υποστηρίζοντας έναν άκαμπτο, περιοριστικό και κατασταλτικό ορισμό της ζωής.
«Ντάξει, έλα, φτάνει. Βγάλ’ τα να φύγουμε»
