Το δεύτερο lockdown της Μελβούρνης φαίνεται να αποτυγχάνει να καθυστερήσει την εξάπλωση του ιού. Το γεγονός αποτελεί ένα σημάδι ότι τα εργαλεία που έχουν στη διάθεσή τους οι κυβερνήσεις για τον περιορισμό του παθογόνου λιγοστεύουν διαρκώς.
Τρεις εβδομάδες μετά τον εκ νέου εγκλεισμό 5 εκατομμυρίων πολιτών ως απάντηση στην έντονη έξαρση των λοιμώξεων στην πολιτεία της Βικτόρια, της οποίας πρωτεύουσα είναι η Μελβούρνη, η επιδημική καμπύλη εξακολουθεί να μην έχει ισοπεδωθεί. Αντιθέτως, τα νέα κρούσματα συνεχίζουν να αυξάνονται, ενώ την Πέμπτη και την Παρασκευή σημειώθηκαν νέα ρεκόρ (723 και 627 κρούσματα αντίστοιχα), αυξάνοντας τους φόβους ότι ο ιός θα εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα.
Η απουσία αποτελεσμάτων από το lockdown επιβεβαιώνει τις υποψίες ότι τα αυστηρά μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης που λειτούργησαν αποτελεσματικά στην αρχή της χρονιάς, αποδυναμώνονται όλο και περισσότερο καθώς η πανδημία προχωρά προς τον όγδοο μήνα της και οι πληθυσμοί εξαντλούνται από τη διατάραξη των ζωών τους.
Γιατί αποτυγχάνει;
Οι πολίτες που δεν μπορούν να εργαστούν από το σπίτι αναζητούν απελπισμένα απασχόληση, ενώ ιδιαιτέρως οι νέοι χάνουν την υπομονή τους με την κοινωνική απομόνωση. Πολλοί φαίνονται πλέον απρόθυμοι να ακολουθήσουν το σύνολο των κανόνων, καθώς τα κοινωνικά και οικονομικά κόστη αυξάνονται.
«Αν δεν πειθαρχήσουν όλοι, το lockdown δεν θα τελειώσει σύντομα», προειδοποίησε την Πέμπτη ο κυβερνήτης της Βικτόρια, Ντάνιελ Άντριους. «Υπάρχουν ακόμη άτομα που, για τον οποιονδήποτε λόγο, είτε αυτός είναι η σύγχυση, είτε η κούραση, είτε οι οικονομικές δυσκολίες, παίρνουν λάθος αποφάσεις».
Οι αξιωματούχοι δημόσιας υγείας θα αναλύσουν τα δεδομένα για να διαπιστώσουν τι πηγαίνει λάθος, δήλωσε ο Άντριους την Παρασκευή, προειδοποιώντας ότι ίσως χρειαστεί οι περιορισμοί να γίνουν ακόμη πιο αυστηροί.
Ανησυχία μεταξύ των ειδικών
Η εξάντληση από το lockdown ενδέχεται να αφήσει ελάχιστα μέσα στις φαρέτρες των κυβερνήσεων, καθώς αντιμετωπίζουν εξάρσεις από το Χονγκ Κονγκ ως την Ισπανία και από το Βιετνάμ ως το Βέλγιο. Αν η υποχρεωτική κοινωνική αποστασιοποίηση αποτύχει, δεν αποκλείεται η πανδημία να επιταχυνθεί σε όλο τον κόσμο πριν την ανάπτυξη και τη διανομή αποτελεσματικού εμβολίου, εκτός αν ανακαλυφθούν νέες μέθοδοι επιτήρησης και περιορισμού.
Το πρώτο lockdown της Αυστραλίας διήρκεσε από τον Μάρτιο μέχρι τον Μάιο και ήταν ένα από τα πιο επιτυχημένα σε όλο τον κόσμο, μειώνοντας τα ημερήσια κρούσματα στο ελάχιστο σε όλη τη χώρα. Όμως οι αποτυχίες ασφαλείας στα ξενοδοχεία που προορίζονταν για την καραντίνα των ταξιδιωτών και η κακή επικοινωνία κρίσιμων πληροφοριών στις κοινότητες μεταναστών, επέτρεψε στον ιό να επιστρέψει σε έξαρση στη Βικτόρια, τη δεύτερη πιο πολυπληθή πολιτεία της χώρας.
Αυξάνονται τα κρούσματα – Διστάζουν οι Αυστραλοί
Έχοντας καταγράψει πλέον 10.000 κρούσματα, η Βικτόρια αντιπροσωπεύει περισσότερα από το 60% του συνόλου των κρουσμάτων από την έναρξη της πανδημίας στη χώρα. Το ανησυχητικό είναι πως και οι θάνατοι αυξάνονται αντίστοιχα, καθώς η έξαρση δεν άφησε απρόσβλητους και τους οίκους ευγηρίας.
Αντιμετωπίζοντας ένα νέο lockdown, πολλοί Αυστραλοί αντιπαραβάλλουν το κοινωνικό και οικονομικό κόστος με τον κίνδυνο του ιού, ιδιαιτέρως από τη στιγμή που δεν τους είναι ξεκάθαρο πότε οι περιορισμοί θα χαλαρώσουν και πάλι, εξηγεί η Έμμα ΜακΜπράιντ, επιδημιολόγος στο James Cook University στο Κουίνσλαντ της Αυστραλίας.
«Δεν πρόκειται να εξαλείψουμε τον κοροναϊό, επομένως θα πρέπει να δούμε πώς θα τον διαχειριστούμε με τρόπους που δεν είναι εξαιρετικά βλαβεροί», σημειώνει. Απλές πρακτικές, όπως το τακτικό πλύσιμο των χεριών, η χρήση μάσκας και η κοινωνική αποστασιοποίηση, ενδέχεται να γίνουν καλύτερα ανεκτές από ό,τι το lockdown, συνεχίζει.
Ανάγκη υποστήριξης των φτωχών
Ορισμένοι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι το γεγονός ότι το δεύτερο lockdown της Αυστραλίας αποδείχθηκε διάτρητο δείχνει ότι η χώρα δεν φροντίζει επαρκώς τους φτωχότερους πολίτες της, από τη στιγμή που πολλοί δεν έχουν τη δυνατότητα να υπακούσουν στις εντολές αυτοαπομόνωσης σε περίπτωση λοίμωξης. Οι αρχές έχουν παρακαλέσει μάταια τους εργάτες να παραμένουν στα σπίτια τους όταν δεν αισθάνονται καλά, προσφέροντας ακόμη και χρήματα προκειμένου να απομονωθούν ενώ περιμένουν τα αποτελέσματα του τεστ.
Η έξαρση έπληξε με αξιοσημείωτη ένταση τις φτωχότερες, μεταναστευτικές κοινότητες της Μελβούρνης, μια ομάδα που η κυβέρνηση κατηγορείται ότι έχει παραμελήσει τόσο σε ό,τι αφορά τα τεστ, όσο και στην επικοινωνία σημαντικών μηνυμάτων πριν την ανάκαμψη του ιού στην περιοχή.
«Για ορισμένους ανθρώπους, το να λείψουν για μία ή δύο εβδομάδες από τη δουλειά κρίνει το αν θα συνεχίσουν να έχουν στέγη πάνω από το κεφάλι τους ή αν θα κυλήσουν στη φτώχεια», τονίζει ο Καλάμ Πίκερινγκ, οικονομολόγος στο Indeed.com στη Μελβούρνη. «Δεν έχουν το οικονομικό περιθώριο να πάρουν ένα τέτοιο ρεπό».
Τι σημαίνει για το μέλλον της πανδημίας
Η Αυστραλία δεν είναι η μόνη χώρα που παλεύει να βρει ισορροπία ανάμεσα στα αυστηρά μέτρα και στις καταστροφές που προκαλούν στους λιγότερο προνομιούχους. Το Χονγκ Κονγκ, το οποίο βιώνει επίσης μια επιθετική ανάκαμψη του ιού, απέσυρε μέσα σε μια ημέρα το κλείσιμο των εστιατορίων, αφού έγιναν viral εικόνες ηλικιωμένων και εργατών να τρώνε στα πεζοδρόμια και τα πάρκα.
Φυσικά, μπορεί τα κρούσματα να μην έχουν μειωθεί, όμως η έξαρση της Μελβούρνης δεν οδήγησε και σε έκρηξη του αριθμού τους, όπως είναι βέβαιο ότι θα συνέβαινε αν δεν είχε επιβληθεί lockdown.
Όμως μέχρι να αναπτυχθεί και να διανεμηθεί αποτελεσματικό εμβόλιο, το πιθανότερο είναι πως οι δυσκολίες της Αυστραλίας θα σημειωθούν και σε πολλά ακόμη μέρη.
«Οι άνθρωποι ξέρουν τι έρχεται και πόσο κουραστικό μπορεί να γίνει το lockdown και η κοινωνική αποστασιοποίηση», έγραψε σε e-mail του στο Bloomberg ο Νίκολας Τόμας, αναπληρωτής καθηγητής δημόσιας υγείας στο Πανεπιστήμιο City του Χονγκ Κονγκ. «Οι κυβερνήσεις και οι πληθυσμοί πρέπει να αποφασίσουν τι θέλουν: Να τελειώσει η πανδημία ή να επιχειρήσουν να επιστρέψουν στην κανονική οικονομική ζωή, γνωρίζοντας ότι πρόκειται να διαταραχθεί;».
Πηγή: www.bloomberg.com
