Είναι πολλοί που εκτιμούν ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να έρθουν σημαντικές επενδύσεις στην Ελλάδα, όταν ήδη πολλές εταιρείες έχουν αποχωρήσει από τη χώρα.
Αλλες εναλλακτικές υπάρχουν; Θα μπορούσε η εταιρική κοινωνική ευθύνη να αποτελέσει κινητήρια δύναμη για την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη στη χώρα μας;
Τα τελευταία χρόνια και παρά τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες, είναι εμφανής η αυξημένη ενεργοποίηση μεγάλων, κυρίως, επιχειρήσεων για θέματα που αφορούν την κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον. Κάποιες μάλιστα επιχειρήσεις υιοθετούν μια πιο στρατηγική προσέγγιση στα θέματα αυτά, η οποία φαίνεται ότι συνδέεται και με βελτιωμένα οικονομικά αποτελέσματα: η επιχείρηση που κάνει καλό στην κοινωνία, κάνει καλό και στην ίδια.
Βάσει πρόσφατης έρευνας του Κέντρου Αειφορίας (CSE), εκτιμάται ότι το συνολικό ποσό της επένδυσης των εταιρειών που εκδίδουν εκθέσεις εταιρικής υπευθυνότητας είναι περίπου 40 – 50 εκατ. ευρώ ετησίως. Επιπλέον, τo 2017 συνεχίστηκε η ανοδική τάση στην έκδοση εκθέσεων εταιρικής υπευθυνότητας. Συγκεκριμένα, εκδόθηκαν 36,7% περισσότερες σε σχέση με την περίοδο 2012, ενώ αναμένεται στα επόμενα δύο χρόνια να ξεπεράσουν τις 120 οι εταιρείες που θα έχουν στρατηγική και έκθεση για την εταιρική υπευθυνότητα.
Οι 79 αυτές εταιρείες που εξέδωσαν έκθεση εταιρικής υπευθυνότητας αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό τμήμα της οικονομίας. Απασχολούν περισσότερους από 150.000 εργαζομένους και έχουν συνολικό κύκλο εργασιών που ξεπερνά τα 56 δισ. ευρώ, δηλαδή αποτελούν ένα σημαντικό ποσοστό του ΑΕΠ. Η τάση αυτή σε συνδυασμό με τη νέα νομοθεσία 4403/2016 θα μπορούσε να αυξήσει δυνητικά τη θετική συμβολή των επιχειρήσεων στην κοινωνία και στην οικονομία, εφόσον η πολιτεία έδινε κίνητρα, όπως συμβαίνει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αν δηλαδή υπήρχε μια πρακτική εθνική στρατηγική.
Η τάση για μεγαλύτερη και πιο ουσιαστική συμμετοχή των επιχειρήσεων στην εταιρική υπευθυνότητα αποδίδεται αφενός στο ότι μπορεί αποδεδειγμένα και μετρήσιμα να ωφελήσει στρατηγικά μια επιχείρηση σε θέματα αξιοπιστίας και διαφάνειας, περηφάνιας εργαζομένων, ικανοποίησης των κοινωνικών εταίρων, αλλά και να εκπληρώσει σημαντικές ανάγκες της κοινωνίας, όπως και τη διευκόλυνση των εξαγωγών.
Επιπλέον, η ευρωπαϊκή αλλά και ελληνική νομοθεσία θέτει συγκεκριμένο πλαίσιο εντός του οποίου οι επιχειρήσεις πρέπει να λειτουργούν και να δημοσιοποιούν τα μη οικονομικά στοιχεία τους. Οι 17 Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών θέτουν, επίσης, συγκεκριμένο πλαίσιο σε εθνικό επίπεδο για την ενσωμάτωση και των τριών διαστάσεων της βιώσιμης ανάπτυξης –κοινωνική, περιβαλλοντική και οικονομική.
Είναι προφανές ότι όλα τα παραπάνω είναι ευχάριστα νέα για την ελληνική κοινωνία και οικονομία σε καιρούς κρίσης.
Φυσικά, 79 επιχειρήσεις δεν φτάνουν να κάνουν τη μεγάλη διαφορά, και για τον λόγο αυτόν θα χρειαστεί να ενεργοποιηθούν περισσότερες επιχειρήσεις αλλά και οργανισμοί του δημόσιου τομέα στο άμεσο μέλλον, όπως και να δοθούν μια σειρά από πρακτικά κίνητρα από την πολιτεία για συμμετοχή και των μεσαίων επιχειρήσεων.
Σαφώς οι επενδύσεις είναι απαραίτητες για τη χώρα, αλλά μέχρι να έρθουν, σημαντικό ρόλο μπορεί να διαδραματίσει η εταιρική υπευθυνότητα επιχειρήσεων και οργανισμών προς όφελος της κοινωνίας, των εργαζομένων και της οικονομίας.

Ο κ. Νίκος Αυλώνας είναι πρόεδρος του Κέντρου Αειφορίας (CSE), επισκέπτης καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ