Οι όρκοι Καμμένου και τα σενάρια του Μαξίμου

Πολιτική μάχη επιβίωσης δίνει ο Πάνος Καμμένος, προσπάθεια που επηρεάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό και τη συνοχή της κυβέρνησης. Η μεγάλη πίεση που δέχονται οι ΑΝΕΛ, αλλά και η σημαντική δημοσκοπική πτώση που καταγράφει το κόμμα του Π. Καμμένου δημιουργούν συνθήκες αποσταθεροποίησης του κυβερνητικού συνασπισμού.

Η συνάντηση της περασμένης Τρίτης στο Μέγαρο Μαξίμου μεταξύ του Αλέξη Τσίπρα και του υπουργού Εθνικής Αμυνας μπορεί να επικύρωσε, τουλάχιστον μέχρι νεωτέρας, την «ανανέωση» της πολιτικής συμφωνίας των δύο εταίρων, όμως το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα μεγάλο.

Η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκρινε αντισυνταγματικές τις αλλαγές του υπουργείου Παιδείας επί Νίκου Φίλη στο μάθημα των Θρησκευτικών άναψε νέα φωτιά στον κυβερνητικό συνασπισμό. Και δεν είναι απλώς μια διαφωνία, αλλά μια σύγκρουση των δύο κυβερνητικών εταίρων που έχει βαθύτατο ιδεολογικό υπόβαθρο και αποτυπώνει πλήρως την ερμαφρόδιτη διάσταση που είχε η συγκεκριμένη πολιτική συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Η σύγκρουση για το μάθημα των Θρησκευτικών φέρνει στο φως και τη διαφορετική οπτική που υπάρχει για το θέμα στο εσωτερικό των ΑΝΕΛ. Από τη μία πλευρά ο αντιπρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Καμμένος (σε τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι είναι «με το ενάμισι πόδι στη ΝΔ») εμφανίστηκε λάβρος κατά του Ν. Φίλη και του ΣΥΡΙΖΑ υπεραμυνόμενος του ΣτΕ και από την άλλη πλευρά ο γραμματέας της ΚΟ των ΑΝΕΛ Θανάσης Παπαχριστόπουλος συμμάχησε με τον πρώην υπουργό Παιδείας.

Η συγκεκριμένη διάσταση φέρνει στο προσκήνιο τη συζήτηση για την επόμενη μέρα αν σπάσει ο τωρινός κυβερνητικός συνασπισμός, ποιες συμμαχίες μπορεί να συνάψει το Μέγαρο Μαξίμου και ποιοι βουλευτές ενδέχεται να συμπορευθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ στον δρόμο για τις εκλογές.

Διάφοροι παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ με μακρά πολιτική διαδρομή θέτουν το θέμα της ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού, όπως είχε πράξει πρώτος ο Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, και της δημιουργίας νέων κοινωνικών, πολιτικών και κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών.

Παρά τα μηνύματα ότι Αλ. Τσίπρας και Π. Καμμένος θα πάνε μαζί ως το τέλος και ανεξάρτητα από τη στήριξη που είχε δώσει ο Πρωθυπουργός στον πρόεδρο των ΑΝΕΛ σε κρίσιμες στιγμές, ήδη αναζητείται από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ αξιόπιστος εναλλακτικός εταίρος.

Στην προοπτική διαμόρφωσης νέας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας με βασικό κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, θεωρείται σχεδόν σίγουρο ότι θα συμπράξει ο Θ. Παπαχριστόπουλος. Με βάση τα κυβερνητικά σενάρια ενδέχεται να προστεθούν, υπό προϋποθέσεις, σε ένα τέτοιο σχήμα τρεις βουλευτές από την Ενωση Κεντρώων (από Βόρεια Ελλάδα και Θεσσαλία), δύο ή τρεις βουλευτές από το Ποτάμι που εκλέγονται σε Κρήτη και Λεκανοπέδιο Αττικής (δεν συζητείται το όνομα του Σταύρου Θεοδωράκη, καθώς ο ίδιος το διέψευσε μετά τη συνάντηση που είχε με τον Πρωθυπουργό) και ένας ή δύο βουλευτές από τους ΑΝΕΛ.

Την ίδια ώρα ο Π. Καμμένος πορεύεται με το βλέμμα στις δημοσκοπήσεις που είναι αρνητικές για τους ΑΝΕΛ, καθώς καταγράφουν ποσοστά κάτω από 2,5%. Ο κεντρικός του στόχος είναι να μη φυλλορροήσει και άλλο το κόμμα του, γι’ αυτό και επιμένει κατηγορηματικά ότι δεν μπορεί να δεχθεί σύνθετη ονομασία που θα περιέχει τον όρο Μακεδονία για την πΓΔΜ.

Στην περίπτωση που προχωρήσει η διαπραγμάτευση και υπάρξει συμφωνία με την πΓΔΜ, η αποχώρησή του από την κυβέρνηση είναι μονόδρομος, ενώ ο ίδιος και στην πρόσφατη συνάντησή του με τον Αλ. Τσίπρα μίλησε για τις «κόκκινες γραμμές» των ΑΝΕΛ. Η μόνη περίπτωση να μείνει είναι να ναυαγήσει η διαπραγμάτευση λόγω της στάσης της πΓΔΜ, μια εξέλιξη που θα αποτελέσει σωτηρία για τον Π. Καμμένο.

Σε αυτό το ενδεχόμενο, από το Μέγαρο Μαξίμου, έχοντας και τη στήριξη των ΑΝΕΛ, θα επιχειρήσουν, μέσω της επιχείρησης προσεταιρισμού βουλευτών, να διαμορφωθεί μια κοινοβουλευτική συμμαχία που θα αριθμεί 159-160 βουλευτές.

Στηριζόμενοι στο ένστικτο της πολιτικής επιβίωσης, οι ΑΝΕΛ επενδύουν τώρα πολύ έντονα σε ιδεολογικά ζητήματα, καθώς η συμπόρευσή τους εδώ και τρία χρόνια με τον ΣΥΡΙΖΑ έχει δημιουργήσει πολύ μεγάλο πρόβλημα στην κοινωνική και κομματική τους βάση. Εξάλλου, μετά τα συλλαλητήρια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, η πίεση που τους ασκείται από τα δεξιά του πολιτικού συστήματος είναι πολύ έντονη. Και αυτό διότι, αν και καταγράφεται εμφανής στροφή της κοινωνίας προς τα δεξιά, και μάλιστα σε πιο συντηρητικές μορφές έκφρασης, οι ΑΝΕΛ δεν κερδίζουν αλλά, αντίθετα, χάνουν δυνάμεις, απόρροια της συμμαχίας με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Ιβάν, η συζήτηση για τη Λέγκα του Βορρά και το «πολιτικό μαγείρεμα»

Στη σκιά της κρίσης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και εν μέσω των συζητήσεων για την ανασύνθεση του πολιτικού χάρτη, στη Μακεδονία και στη Θράκη, με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη, πληθαίνουν οι ζυμώσεις για την ανάγκη ή όχι δημιουργίας ενός κόμματος – κατά τα πρότυπα της Λέγκας του Βορρά –που θα στηριχθεί σε Ποντίους, Μακεδόνες, Θρακιώτες, δυνάμεις της Εκκλησίας κ.ά. Το δημοσίευμα του «Βήματος» της περασμένης Κυριακής περί των σεναρίων για την ίδρυση «Λέγκας του Βορρά» με πρωταγωνιστή τον πρόεδρο του ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδη προκάλεσε μεγάλη συζήτηση σε διάφορους κύκλους.

Στο παρασκήνιο εξελίσσονται πολλές κινήσεις, κυρίως από τα δεξιά του πολιτικού συστήματος, άρα και από τους κόλπους της ΝΔ, για το κατά πόσο ένα τέτοιο κόμμα θα έχει επιτυχία. Για τους μυημένους, ο κύβος ερρίφθη και απλώς μένει να φανεί σε ποιο χρονικό σημείο θα εκδηλωθεί η κίνηση. Σε αυτό το κλίμα, μόνο απαρατήρητη δεν πέρασε η κίνηση του Ιβάν Σαββίδη να αποστείλει ευχαριστήρια επιστολή στον Βλαντίμιρ Πούτιν για την επανεκλογή του (υπογράφει την επιστολή ως πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας) και παράλληλα να του ζητήσει να μεσολαβήσει για την απελευθέρωση των δύο ελλήνων στρατιωτικών.

Το «πολιτικό μαγείρεμα» στον Βορρά συνεχίζεται, ενώ παράγοντες της Εκκλησίας, σύλλογοι και οργανώσεις τάσσονται υπέρ του Σαββίδη, τις κινήσεις του οποίου παρακολουθούν με προσοχή και προβληματισμό δυτικές πρεσβείες στην Ελλάδα. Η συζήτηση ήδη έχει προχωρήσει σε ονόματα σε κάποιους κύκλους· αν και αρχικά η λογική ήταν πως το «πρόσωπο θα έρθει σε δεύτερη μοίρα», τώρα προτάσσεται το επιχείρημα «ο επικεφαλής θα είναι ο Σαββίδης, μη γελιέστε. Το είχε κάνει στη ρωσική Δούμα». Το ενδιαφέρον είναι ότι μεγάλο τμήμα των ΑΝΕΛ στηρίζει τον Σαββίδη, ο οποίος εξακολουθεί να διατηρεί άριστη σχέση με τον Π. Καμμένο, για τον οποίο ορισμένοι παράγοντες λένε ότι ίσως η πολιτική «σανίδα σωτηρίας» για τον υπουργό Εθνικής Αμυνας θα ήταν η συμπόρευση με ένα τέτοιο κόμμα.