Βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα στο πλαίσιο της Εβδομάδας Καναδικού Κινηματογράφου. Πήγε στην Ακρόπολη, φωτογραφήθηκε μπροστά στο Ηρώδειο, μετακινήθηκε με το μετρό και έφαγε «πραγματικό σουβλάκι», το οποίο της φάνηκε «νοστιμότατο» όπως μας είπε. Ο λόγος για την πανέμορφη ηθοποιό Ντέβερι Τζέικομπς, μέλος της κοινότητας των αυτοχθόνων του Καναδά.
Αν και η Μοχώκ Ντ.Τζέικομπς δεν θέλει να περιοριστεί σε ρόλους αυτόχθονων γυναικών, είναι για εκείνη πολύ σημαντικό να μπορεί να αφηγηθεί τις ιστορίες τους, είτε μέσα από τους ρόλους της, είτε με τις ταινίες που σκηνοθετεί και γράφει.
Στο «Ποιήματα για Νεαρά Πνεύματα» (Rhymes for Young Ghouls) που προβλήθηκε στην Εβδομάδα Καναδικού Κινηματογράφου, η Τζέικομπς ερμηνεύει μια νεαρή κοπέλα που ζει σε οικοτροφείο για παιδιά γηγενών πληθυσμών του Καναδά, η οποία έρχεται αντιμέτωπη με τις απάνθρωπες πρακτικές του διευθυντή του οικοτροφείου. Για την ταινία, η Τζέικομπς ήταν υποψήφια για Canadian Screen Award.
«Ακόμα και για τους ανθρώπους στον Καναδά η κακοποίηση που υπέστησαν οι αυτόχθονες δεν αποτελεί γνωστή ιστορία» τονίζει στο in.gr η Τζέικομπς.
«Ο Καναδάς δεν θέλει να διαφημίζει τη σκοτεινή ιστορία του, όπως κάνουν και άλλες αποικιοκρατικές χώρες σε περιοχές με αυτόχθονες και παρόμοια ιστορία, όπως η Αυστραλία ή η Νέα Ζηλανδία. Ωστόσο, ο διάλογος έχει ξεκινήσει και βοηθά να γίνει γνωστό το παρελθόν μας» σημειώνει η ηθοποιός.
«Οι γηγενείς πληθυσμοί εμφανίζουν αυξημένα ποσοστά κατάχρησης ουσιών, αλκοολισμού, σωματικής βίας και σεξουαλικής κακοποίησης, ενώ παρουσιάζουν και αυξημένα ποσοστά αυτοκτονιών» τονίζει η ηθοποιός, η οποία έχει εργαστεί στο Καταφύγιο Αυτόχθονων Γυναικών στο Μόντεραλ. «Οι περισσότεροι αυτόχθονες είναι φτωχοί. Όλα αυτά απορρέουν ευθέως από το τραύμα που είχαμε υποστεί στο παρελθόν. Παλαιότερα, τα μέλη της κοινότητάς μας δεν είχαν πρόσβαση σε πανεπιστημιακή εκπαίδευση και αν φοιτούσαν στα πανεπιστήμια έπρεπε να εγκαταλείψουν την ταυτότητα του αυτόχθονα» λέει η Τζέικομπς.
«Είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί τρόπος να θεραπευτούμε, αλλά είμαι αισιόδοξη -όσο ζοφερή και αν μοιάζει η κατάσταση» προσθέτει. «Προσωπικά ανήκω στην πρώτη γενιά που δεν έχει πέσει θύμα καταπίεσης. Πολλά μέλη της κοινότητας έχουν προχωρήσει μπροστά, έχουν γίνει επιτυχημένοι καλλιτέχνες, γιατροί, ακαδημαϊκοί. Πιστεύω ότι πρέπει να επιστρέψουμε στις ρίζες μας για να δούμε πώς μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά μαζί».
Η 24χρονη Ντέβερι Τζέικομπς είχε ασχοληθεί με την υποκριτική από τα 13 της, αλλά ήταν ο ρόλος της στην ταινία «Ποιήματα για Νεαρά Πνεύματα» που την έκανε να αφιερωθεί αποκλειστικά στην υποκριτική. Ωστόσο, εάν δεν ήταν ηθοποιός θα ήθελε να βοηθά αυτόχθονες πληθυσμούς και κυρίως γυναίκες – θύματα κακοποίησης.
Το ζήτημα αυτό την έχει απασχολήσει και στην πρώτη μικρού μήκους ταινία που σκηνοθέτησε και έγραψε. (Στο Stolen) «ήθελα να συνδυάσω τη δουλειά μου στο κέντρο, με την αγάπη μου για το σινεμά και ήθελα να μιλήσω για τα προβλήματα που υπάρχουν στο σύστημα κοινωνικών υπηρεσιών».
Η ταινία βασίζεται στην πραγματική ιστορία της Τίνα Φοντέν, ενός κοριτσιού «το οποίο το σύστημα απογοήτευσε», όπως σημειώνει η Τζέικομπς. «Τα σπίτια όπου ζουν αυτά τα κορίτσια έχουν υπερβολικά πολλά άτομα και πρέπει τα ίδια να φροντίζουν τον εαυτό τους. Η Τίνα εξαφανίστηκε και την τελευταία φορά που την είδε κάποιος συνοδευόταν από έναν άγνωστο άνδρα. Το πτώμα της βρέθηκε στο Red River» λέει η ηθοποιός.
«Ως μέλος των αυτόχθονων πληθυσμών είναι πολύ πιο πιθανό να πέσω θύμα βίας, να δολοφονηθώ ή να εξαφανιστώ, σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη φυλή που ζει στον Καναδά. (Στην περίπτωση της Τίνα Φοντέν) η αστυνομία δεν έκανε τίποτα. Γι’ αυτό επέλεξα να αφηγηθώ την ιστορία από μία διαφορετική σκοπιά: όλοι γνωρίζουν για τη βία κατά των αυτόχθονων γυναικών, αλλά πιστεύω ότι το σύστημα παίζει ρόλο σε αυτό».
Η Ντέβερι Τζέικομπς έχει εργαστεί σε ταινίες, σειρές, ενώ έχει δανείσει τη φωνή της σε βιντεοπαιχνίδια -όπως το παιχνίδι του The Walking Dead για τη Μισόν, ενώ έχει εμφανιστεί στη σειρά Assassin’s Creed: Lineage που κυκλοφόρησε με αφορμή την έξοδο του βιντεοπαιχνιδιού Assassin’s Creed 2.
«Έχω ερμηνεύσει δυναμικούς γυναικείους χαρακτήρες, αλλά κάθε ένας από αυτούς είναι δυναμικός με έναν διαφορετικό τρόπο. Θέλω να ερμηνεύω ανθρώπους που επιβιώνουν. Μου αρέσουν οι ιστορίες ενηλικίωσης, ιστορίες με χαρακτήρες που ξεπερνούν τα εμπόδια. Αυτή τη στιγμή δουλεύω πάνω σε μία ακόμα μικρού μήκους ταινία, την οποία έχω γράψει, θα πρωταγωνιστήσω και θα τη σκηνοθετήσω. Ο τίτλος της είναι Ray και βασίζεται στις εμπειρίες της μητέρας μου από τη ζωή της στον καταυλισμό για αυτόχθονες τη δεκαετία του 1970, όταν ήταν παιδί» λέει η Τζέικομπς.
Όσο για το καναδικό σινεμά, η Ντ.Τζέικομπς λέει ότι «υπάρχουν πολλοί περισσότεροι κινηματογραφιστές τώρα σε σχέση με το παρελθόν» αν και σημειώνει ότι είναι απογοητευμένη που το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο μοιάζει πλέον να προτιμά τα μεγάλου προϋπολογισμού χολιγουντιανά φιλμ με τους διάσημους σταρ από τις ταινίες του καναδικού σινεμά.
