Βερολίνο, Αποστολή

Τον είχαν ρωτήσει κάποτε αν με τις ταινίες του θέλει να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο το κοινό αντιλαμβάνεται τον κινηματογράφο. Είναι όντως έτσι; «Για να πω την αλήθεια» είπε το μεσημέρι της Τρίτης ο Ακι Καουρισμάκι, «όταν έκανα αυτή την δήλωση ήμουν αρκετά ταπεινός. Δεν θέλω να αλλάξω το κοινό. Θέλω να αλλάξω τον κόσμο!»

Οσο βαρύγδουπη κι αν ακούγεται μια τέτοια δήλωση, τόσο σαρκαστική στην πραγματικότητα είναι εφόσον λέγεται διά στόματος Ακι Καουρισμάκι. Ο Φινλανδός σκηνοθέτης είναι γνωστός για το διεισδυτικό χιούμορ του και τον αστείρευτο αυτοσαρκασμό του. Εξάλλου, αμέσως μετά από αυτή την δήλωση συνέχισε λέγοντας «με δεδομένες τις συνθήκες που ζούμε σήμερα, θα πρέπει να αρχίσω αλλάζοντας πρώτα την Ευρώπη. Και μετά πάμε για την Ασία.»

Η τελευταία ταινία του και ο λόγος για τον οποίο ο Καουρισμάκι βρέθηκε στο Βερολίνο λέγεται «Η άλλη πλευρά της ελπίδας». Εντός διαγωνισμού, είναι ήδη ένα από τα φαβορί για την Χρυσή Αρκτο. Η ταινία παρακολουθεί τις περιπέτειες ενός Σύρου στο Ελσίνκι, εκεί όπου έχει καταλήξει μετά από έναν απίστευτο Γολγοθά με καταστροφές, θανάτους και κατατρεγμούς διαρκείας. Η γνωριμία του με έναν καλόψυχο εστιάτορα θα του δώσει ελπίδα, όμως η σκληρή πραγματικότητα είναι ένα εμπόδιο που πολύ δύσκολα ξεπερνιέται.

Ολα αυτά όμως, περνούν στην ταινία μέσα από το φάσμα του χιούμορ, ενός γλυκόπικρου χιούμορ, χαρακτηριστικό όλων των ταινιών του σκηνοθέτη.

Και αυτό ακριβώς είναι που ανεβάζει την ταινία του στα ύψη (στην Ελλάδα ΄’εχει ήδη αγοραστεί από την ΑΜΑ Filmsκαι θα προβληθεί το ερχόμενο φθινόπωρο).

Χιούμορ ο Καουρισμάκι έχει και όταν μιλά δημοσίως, δεν παύει όμως να είναι πολύ απογοητευμένος από την εικόνα του σημερινού κόσμου, ιδιαίτερα της Ευρώπης. «Στην Ευρώπη των ημερών μας δεν έχουμε καμία κουλτούρα» είπε. «Δεν είμαστε καλοί, δεν αξίζουμε. Η Ευρώπη έχει καταλήξει να είναι σταυροδρόμι του εγκλήματος εφόσον ουδείς ενδιαφέρεται για τον άλλο. Υπό αυτή την έννοια μπορώ να πω ότι τρέφω μεγάλο σεβασμό απέναντι στην Ανγκελα Μέρκελ διότι είναι η μόνη πολιτικός που δείχνει να ενδιαφέρεται για την ουσία του προβλήματος. Ολοι οι υπόλοιποι είναι για το θεαθείναι.»