Ο μεγάλες προσδοκίες του Εμανουέλ Μακρόν

Θα είναι υποψήφιος για την προεδρία της Γαλλίας ο νεαρός και φιλόδοξος υπουργός Οικονομίας; Ο Εμανουέλ Μακρόν δεν ανήκει σε κανένα κόμμα και δεν έχει εκλεγεί ποτέ σε κανένα αξίωμα. Αλλά με τη βοήθεια του κινήματος που ίδρυσε, ονόματι En Marche!, και με έναν στρατό εθελοντών θεωρείται πιθανός διάδοχος του Φρανσουά Ολάντ.

Πρώην διευθυντής της Τράπεζας Ροτσίλντ, εκλεκτός του κεφαλαίου, εργοδοτών και επιχειρηματιών, είναι ταυτόχρονα ο υπουργός Οικονομίας της σοσιαλιστικής κυβέρνησης. Επιπλέον, ηγείται του κινήματος En Marche! (Εμπρός!) με προοπτική ίσως και να κατέβει στις προεδρικές του 2017, σαν ανάχωμα στην ακροδεξιά λαίλαπα Μαρίν Λεπέν.

Ακόμη πιο εντυπωσιακό: Ο Μακρόν δεν έχει κλείσει ακόμη τα 40. Σε διαφορετικές κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, τέτοιες φιλοδοξίες σε πρώιμο στάδιο καριέρας δελφίνου θα ήταν αυτοκτονία. Ηδη παραδοσιακοί Σοσιαλιστές τον λένε «τραπεζίτη» και ανατριχιάζουν στην ιδέα να τον δουν προεδρικό υποψήφιο. Αλλά με νεανική ορμή, γερή μόρφωση, κομψά κοστούμια και γραβάτες, αέρα κοσμοπολίτικο και πλατύ χαμόγελο, έχει τη φήμη ανθρώπου που δεν θέλει ανώφελες συγκρούσεις και κερδίζει εύκολα συμπάθειες.

Και σίγουρα εμπνέει. Το δείχνουν οι 16.000 εθελοντές –γνωστοί σαν «marcheurs» –που κάνουν εκστρατεία πόρτα – πόρτα σε 50 πόλεις στη Γαλλία. Εχουν ήδη συγκεντρώσει 100.000 προτάσεις από τον κόσμο, που θα ενταχθούν στο πολιτικό πρόγραμμα το οποίο θα παρουσιάσει ο Μακρόν το φθινόπωρο.

Στα 38 του χρόνια ο υπουργός είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς πολιτικούς στη Γαλλία. Διανοούμενος, με σπουδές φιλοσοφίας και πρώην τραπεζίτης, έχει παρομοιάσει το επαναστατικό του πνεύμα με αυτό της Ιωάννας της Λωραίνης, απέναντι στην «παράλυση, την ανισότητα και τη νωθρότητα» μιας βαθιά προβληματικής Γαλλίας. Περισσότερο από το 30% του εκλογικού σώματος πιστεύει ότι θα γινόταν ένας καλός πρόεδρος και το 55% εκτιμά ότι ο Μακρόν συνεισφέρει νέες ιδέες στην πολιτική. Και είναι σαφώς πολύ πιο δημοφιλής από τον βαθιά αντιπαθή Φρανσουά Ολάντ, τον Σοσιαλιστή πρόεδρο και μέντορά του.

Αλλά ο Μακρόν δεν ανήκει σε κανένα πολιτικό κόμμα και δεν έχει εκλεγεί σε αιρετό αξίωμα, δύο παράγοντες που θα μπορούσαν να εμποδίσουν την επόμενη κίνησή του. Επιδιώκει να ενισχύσει τη θέση του με το κίνημα En Marche! –που ο ίδιος λέει ότι «δεν ανήκει ούτε στη Δεξιά ούτε στην Αριστερά» και το οποίο έχει αποκτήσει 50.000 μέλη από τον Απρίλιο.

Μεγάλο πρόβλημα; Η πλειοψηφία των απλών ψηφοφόρων του PS και φυσικά των κομμουνιστών, των οικολόγων και της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς (ήτοι 25%-30% του εκλογικού σώματος) είναι κατά των μεταρρυθμίσεων στα εργασιακά και διαδηλώνουν ενάντια στα οικονομικά φιλελεύθερα μέτρα που υποστηρίζει. Στα μάτια τους ο Μακρόν είναι ο άνθρωπος που θα προωθήσει τα συμφέροντα του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού σε βάρος των πολλών.

Ετσι οι εθελοντές του En Marche! που πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα για να ακούσουν τις ανησυχίες των ψηφοφόρων είναι ζωτικής σημασίας για την οικοδόμηση της εικόνας του. Θέλει να δείξει ότι ακούει και ότι είναι στο πλευρό του κόσμου. Οι δημοσκοπήσεις, πάντως, δείχνουν ότι είναι πιο δημοφιλής μεταξύ των δεξιών, των ηλικιωμένων και των επαγγελματικών τάξεων.

Κάποιοι λένε ότι ο Μακρόν διαθέτει ένα μοναδικό μεγάλο πλεονέκτημα. Προέρχεται από την Αριστερά, ευχαριστεί τη Δεξιά και έχει, κατά γενική ομολογία, συμπαθητική προσωπικότητα. Οπως το θέτει ο ίδιος: «Υπηρετώ ευχαρίστως μια αριστερή κυβέρνηση. Αλλά θέλω να συνεργαστώ και με ανθρώπους από τη Δεξιά, που έχουν τις ίδιες αξίες. Είναι μια φιλοδοξία ριζοσπαστική, λίγο τρελή, αλλά είναι κρίμα να μένουμε πίσω, καθηλωμένοι στα παλιά, που έχουν αποτύχει τόσο οικτρά. Εχουμε τόση ενεργητικότητα…».