Κίνδυνος για νέες μειώσεις στους κατώτερους μισθούς

Τον κίνδυνο νέων μειώσεων στις κατώτατες αμοιβές του ιδιωτικού τομέα που θα προκαλέσει νέο «ντόμινο περικοπών» σε όλους τους μισθούς φοβάται η κυβέρνηση εν όψει των διαπραγματεύσεων του Σεπτεμβρίου με τους δανειστές για τα Εργασιακά.

Η διατήρηση των κατώτατων αμοιβών και η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων αποτελούν την επιδίωξή της, ωστόσο οι εκπρόσωποι των θεσμών και ιδιαιτέρως το ΔΝΤ θέτουν ευθέως ζήτημα περαιτέρω μειώσεων μέσω της κατάργησης επιδομάτων και τριετιών.

Ενδεικτική της ανησυχίας είναι η δήλωση ανώτατου κυβερνητικού στελέχους στο αεροπλάνο επιστρέφοντας από την Κίνα, σύμφωνα με την οποία η κυβέρνηση ποντάρει στο γεγονός ότι στην Ευρώπη υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα και ως εκ τούτου δεν θα θελήσουν να ανοίξουν νέο γύρο αντιπαράθεσης.

Ωστόσο οι εκπρόσωποι των θεσμών στην επικοινωνία που έχουν με την Αθήνα επιμένουν ότι θα πρέπει να γίνουν όσα έχουν συμφωνηθεί.

Για τον λόγο αυτόν ο υπουργός Εργασίας κ. Γ. Κατρούγκαλος ξεκινά –αυτή την εβδομάδα –νέο γύρο επαφών με τους κοινωνικούς εταίρους, επιχειρώντας να διαμορφώσει μια «εθνική στάση» απέναντι στα –σκληρά –αιτήματα των θεσμών.

Ο υπουργός προσπαθεί να επαναβεβαιώσει τις κοινές θέσεις εργοδοτών και εργαζομένων απέναντι στα ζητήματα της διαπραγμάτευσης, να αποκτήσουν μεγαλύτερη βαρύτητα τα «εθνικά επιχειρήματα» και να ασκηθεί ένα είδος πίεσης προς τους δανειστές για να μην επιμείνουν σε ακραίες απαιτήσεις.

Οι διαπραγματεύσεις

Προσφάτως ο ίδιος ο υπουργός παραδέχθηκε ότι η ατζέντα που διαμορφώνεται αναμένεται να είναι ιδιαιτέρως σκληρή. Μάλιστα, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να τεθεί στο τραπέζι των συνομιλιών θέμα μείωσης των αποδοχών του ιδιωτικού τομέα, από «το ΔΝΤ που ζητεί αίμα». Και περιορίστηκε να πει ότι «η κυβέρνηση δεν θα δεχθεί ανάλογα μέτρα».

Ως τις 18 Ιουλίου αναμένεται να δοθεί στο υπουργείο το πόρισμα της διεθνούς επιστημονικής επιτροπής για τις αλλαγές στα Εργασιακά, το οποίο ωστόσο δεν είναι δεσμευτικό, ούτε αποκλείει το ενδεχόμενο να τεθούν επιπλέον θέματα στο τραπέζι.

Η ελληνική πλευρά προσπαθεί να περιορίσει τη θεματολογία σε τρεις άξονες, όπως είναι η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και οι ομαδικές απολύσεις και η αναμόρφωση του συνδικαλιστικού νόμου που έχει θέσει η πλευρά των δανειστών.

Ο υπουργός σημειώνει ότι στόχος είναι να επαναφέρει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις ως μέσο διαμόρφωσης των αποδοχών του ιδιωτικού τομέα, αλλά παραδέχθηκε ότι υπάρχουν δυσκολίες. Αν αυτό δεν καταστεί δυνατό, οι προσπάθειες θα επικεντρωθούν στη διατήρηση των 586 ευρώ ως κατώτατου μισθού έως το 2018. Στην παρατήρηση ότι το δεύτερο Μνημόνιο προβλέπει «ευθυγράμμιση των κατώτατων μισθών με αυτούς των χωρών της ΝΑ Ευρώπης» –σημαίνει μείωση αποδοχών –υποστηρίζει ότι δεσμεύεται μόνο από το τρίτο Μνημόνιο, το οποίο δεν προβλέπει μειώσεις. Ωστόσο αποκρύπτει ότι το τρίτο Μνημόνιο προβλέπει την εφαρμογή όσων περιέχονται στα προηγούμενα δύο και δεν έχουν υλοποιηθεί.

Προτάσεις

1. Κατώτερες αμοιβές. Διατήρηση του σημερινού ύψους των αποδοχών και απόκρουση των αιτημάτων για μείωσή τους με την κατάργηση τριετιών, επιδομάτων, ακόμη και ενσωμάτωση των 13ου – 14ου μισθών.

2. Συλλογικές συμβάσεις. Επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό του ύψους των κατώτατων αμοιβών. Η κυβέρνηση θα ζητήσει κατάργηση του νόμου που δίνει τη δυνατότητα στον υπουργό να καθορίζει τις κατώτατες αμοιβές.

3. Κλαδικές συμβάσεις. Επαναφορά της επεκτασιμότητας των συμβάσεων. Πάντως θα πρέπει να σημειωθεί ότι όλες αυτές οι ρυθμίσεις προσκρούουν στην πρόβλεψη του συμπληρωματικού Μνημονίου που αναφέρει ότι «το νέο πλαίσιο δεν θα επαναφέρει ρυθμίσεις του παρελθόντος».

4. Ομαδικές απολύσεις. Στόχος της κυβέρνησης η διατήρηση των σημερινών ποσοστών επιτρεπόμενων απολύσεων και προτείνει να δοθεί η εποπτεία της διαδικασίας έγκρισης αιτημάτων για ομαδικές απολύσεις σε κάποια «δημόσια αρχή» την οποία δεν προσδιορίζει.

5. Αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο 1264/1982. «Να γίνει προς το δημοκρατικότερο» τόνισε ο κ. Κατρούγκαλος, χωρίς να διευκρινίσει τι εννοεί.

6. Η χρηματοδότηση των συνδικάτων. Αλλαγές στη χρηματοδότηση με στόχο να μη γίνεται με κρατικό χρήμα, αλλά από τις εισφορές των συνδικαλισμένων.

7. Ανατροπές στο καθεστώς προστασίας των συνδικαλιστών. Οι συνδικαλιστές θα μπορεί να απολύονται σε περιπτώσεις ποινικών αδικημάτων ή απιστίας, ή μετά από μακρά απουσία από την εργασία τους.

8. Μείωση των ημερών συνδικαλιστικής άδειας και των προσώπων που τις δικαιούνται.

9. Ανταπεργία (λοκ άουτ). Στο τραπέζι έχει τεθεί και η επαναφορά του λοκ άουτ, δηλαδή το κλείσιμο της επιχείρησης σε περιπτώσεις απεργιακών κινητοποιήσεων.