Η σχιζοφρένεια αποτελεί μια διαταραχή κατά την οποία ο ασθενής βιώνει απώλεια ενός μέρους ή του συνόλου της αντίληψης της πραγματικότητας και μπορεί να εμφανίσει παραληρηματικές ιδέες, παρανοϊκό ιδεασμό, ψευδαισθήσεις ή παράξενες σκέψεις (ψυχωσικά συμπτώματα). Η θεραπεία της σχιζοφρένειας είναι πολυπαραγοντική. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πολλά διαθέσιμα αντιψυχωσικά φάρμακα, η αποτελεσματικότητά τους μπορεί να είναι περιορισμένη λόγω εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών ή δυσκολίας στην τήρηση της δοσολογίας.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια έντονη και ελπιδοφόρα ερευνητική δραστηριότητα στον τομέα της δημιουργίας νεότερων αποτελεσματικών θεραπειών, οι οποίες παράλληλα με την ύφεση των συμπτωμάτων εστιάζουν στην εξασφάλιση μιας καλής ποιότητας ζωής των ασθενών, με λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες και μικρότερη συχνότητα δόσεων.
Οι αγωγές μακράς δράσης μπορούν να βοηθήσουν τους ασθενείς να συνεχίζουν αδιάκοπα τη θεραπεία τους, ελαχιστοποιώντας τον χρόνο ενασχόλησής τους με τη λήψη του φαρμάκου. Ενώ πολλές θεραπείες απαιτούν λήψη χαπιών μία ή περισσότερες φορές την ημέρα, οι νεότερες θεραπείες μακράς δράσης χορηγούνται πιο αραιά, συνήθως μία φορά τον μήνα ή κάθε τρεις μήνες, μειώνοντας την ενασχόληση με το φάρμακο στην καθημερινότητα, προσφέροντας μια πιο φυσιολογική ζωή τόσο στους ασθενείς όσο και στις οικογένειές τους. Βασικό πλεονέκτημα των αγωγών μακράς δράσης είναι η ελευθερία των ασθενών να μπορούν να εστιάσουν σε καθημερινές λειτουργίες της ζωής τους, να κοινωνικοποιούνται και να μειώνουν τον κίνδυνο μιας υποτροπής και εξέλιξης της νόσου. Οι θεραπείες μακράς δράσης, όπως για παράδειγμα η παλμιτική παλιπεριδόνη, αυξάνουν τον χρόνο μεταξύ των δόσεων και έχουν αποδειχθεί ευεργετικές για άτομα με σχιζοφρένεια, τα οποία μπορεί να ξεχνούν ή να αμελούν να λαμβάνουν καθημερινά την αντιψυχωσική αγωγή. Η μη τήρηση της φαρμακευτικής αγωγής είναι ένας σημαντικός παράγοντας υποτροπής στους ασθενείς με σχιζοφρένεια, αφού ακόμη και μικρές διακοπές της θεραπείας μπορεί να οδηγήσουν σε επιδείνωση. Οι αγωγές μακράς δράσης ανακουφίζουν τον ασθενή από το βάρος της καθημερινής αγωγής και έτσι μειώνουν την πιθανότητα υποτροπής και εξέλιξης της νόσου. Για να επιτευχθούν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα και να είναι διατηρήσιμα, οι αγωγές μακράς δράσης είναι χρήσιμο να προσφέρονται νωρίς στο θεραπευτικό πλάνο και όχι να επιλέγονται ως τελευταία λύση.
ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
Μ’ αρρωσταίνεις!
Είναι γνωστό ότι το άγχος και τα αρνητικά συναισθήματα κάνουν κακό στην υγεία. Αλλά η μελέτη του Πανεπιστημίου Northwestern μάς πάει λίγο παρακάτω και δείχνει ότι συγκεκριμένες συμπεριφορές οδηγούν σε συγκεκριμένα προβλήματα υγείας με την πάροδο του χρόνου. Οι ερευνητές μελέτησαν 156 ζευγάρια για περισσότερα από 20 χρόνια και διαπίστωσαν ότι τα ξεσπάσματα θυμού αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιακών προβλημάτων, ενώ η συναισθηματική απόσυρση ή η απροθυμία επικοινωνίας μπορεί να οδηγήσουν σε μυοσκελετικά προβλήματα, όπως η δυσκαμψία του αυχένα ή οι πόνοι στην πλάτη.
ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ
Δεν κοιμάμαι καλά
Ερευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ψυχολογίας «Personality and Individual Differences» συσχετίζει τον βαθμό αναβλητικότητας ενός ατόμου με τα τυχόν προβλήματα ύπνου του. Διαπιστώθηκε ότι όσο πιο αναβλητικός είναι κάποιος, τόσο πιθανότερο είναι να μην κοιμάται καλά. Οι λεγόμενοι «πρωινοί τύποι», που πηγαίνουν νωρίς στο κρεβάτι και ξυπνάνε νωρίς, είναι λιγότερο αναβλητικοί και έχουν σπανιότερα αϋπνίες, σε σχέση με τους «βραδινούς τύπους», που πέφτουν αργά στο κρεβάτι και ακολούθως ξυπνούν πιο αργά. Η έρευνα διαπίστωσε ακόμη ότι οι πρωινοί τύποι είναι πιο ευσυνείδητοι, πιο σταθεροί συναισθηματικά και αποδεκτοί κοινωνικά, ενώ οι βραδινοί τύποι πιο νευρωτικοί, λιγότερο αυτοπειθαρχημένοι, αλλά και πιο καινοτόμοι.
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 26 Ιουνίου 2016
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
