Τι θέση θα έπαιρνε η Μάργκαρετ Θάτσερ σχετικά με το βρετανικό δημοψήφισμα; Η απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα θα μπορούσε να δείξει γιατί το Συντηρητικό κόμμα της Βρετανίας άλλαξε γνώμη όσον αφορά την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Έτσι, σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό Spiegel, ο βιογράφος της Σιδηράς Κυρίας, Τσαρλς Μουρ μιλάει για την σχέση της πρώην Πρωθυπουργού με την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, καθώς και για την αλλαγή προσανατολισμού του κόμματος των Συντηρητικών αναφορικά με την ενωμένη Ευρώπη .
«[Η Θάτσερ] στην αρχή υποστήριζε έντονα την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα και έκανε εκστρατεία για να παραμείνει η Αγγλία σε αυτή στο δημοψήφισμα του 1975. Αλλά ως πρωθυπουργός έγινε πιο εχθρική απέναντι στην κατεύθυνση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Τα τελευταία δύο με τρία χρόνια της στο πρωθυπουργικό αξίωμα πολέμησε έντονα αυτό που στη συνέχεια έγινε η Ευρωπαϊκή Ένωση», λέει ο Μουρ.
Στην αρχή, μόνο μια μικρή μειοψηφία στο κόμμα της εναντιωνόταν στην ΕΟΚ. Οι βλέψεις των περισσοτέρων ήταν εντός της κοινότητας, κυρίως επειδή την αντιμετώπιζαν ως έναν τρόπο διάσωσης της Βρετανικής οικονομίας. Ο Μουρ σημειώνει ότι «υπήρχε μεγάλη απαισιοδοξία στους Βρετανούς σχετικά με την οικονομία τους στις δεκαετίες του 1960 και 1970 _ ειδικά με την Γαλλία και τη Γερμανία να πάνε όλο και καλύτερα». «Πολλοί συντηρητικοί πίστευαν πως η Ευρώπη ήταν το μέλλον και πως η Βρετανία όφειλε να είναι μέρος της» σημειώνει ο Μουρ.
Η Θάτσερ ήταν υπέρ της ελεύθερης αγοράς _ την οποία προσέφερε η ΕΟΚ τότε. Όμως συνειδητοποίησε, μάλλον κάπως αργά κατά τον βιογράφο της, πως στηρίζοντας αυτό το εγχείρημα έδινε μεγαλύτερη ισχύ στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, για τους οποίους η ίδια δεν έτρεφε ιδιαίτερη συμπάθεια, καθώς επρόκειτο για μία τεράστια εκχώρηση κυριαρχίας προς τις Βρυξέλλες.
Ο Μουρ συνεχίζει λέγοντας πως η ριζική αλλαγή στη στάσης της _ και του κόμματός της _ απέναντι στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ήρθε στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Τότε η Θάτσερ άρχισε να βλέπει την κοινότητα ως υπερβολικά παρεμβατική, ενώ ανησυχούσε για την ισορροπία ισχύος στην ήπειρο. Θεωρούσε πως η ενοποίηση ήταν ένα «κάλυμμα της γερμανικής ηγεμονίας» _ λανθασμένα κατά τον βιογράφο.
Εξάλλου, σύμφωνα με τον Μουρ, από μόνη της η ενωμένη Ευρώπη ποτέ δεν ήταν μέλημα της βρετανικής κοινής γνώμης. Οι Βρετανοί πάντα είχαν μια πιο ωφελιμιστική άποψη για την κοινότητα.
Για αυτό το λόγο η Θάτσερ προς το τέλος της καριέρας της εναντιωνόταν στην ένωση, καθώς πίστευε πως αυτή προσπαθούσε να αποσπάσει ισχύ από την Βρετανία μέσα από την πολιτική και οικονομική ολοκλήρωση. Η πτώση της Σιδηράς Κυρίας από την ηγεσία, σύμφωνα με τον Μουρ, προκλήθηκε ουσιαστικά από το ζήτημα της Ευρώπης και αυτός είναι «άλλος ένας λόγος για τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση έχασε την υποστήριξη από πολλούς Συντηρητικούς _ θεωρούν πως οι Ευρωπαϊστές κατέστρεψαν την Θάτσερ».
