Κάθε χρόνο, η Τζο Κοξ και ο σύζυγός της Μπρένταν υποδέχονταν πάνω από 100 άτομα και τις οικογένειές τους στο εξοχικό τους για να γιορτάσουν το θερινό ηλιοστάσιο – το φετινό πάρτι θα γινόταν αυτό το Σαββατοκύριακο, λίγες μέρες πριν από τα γενέθλιά της.
Αντ ‘αυτού, ο Μπρένταν Κοξ εξέδωσε μια αξιοπρεπή δήλωση το βράδυ της Πέμπτης, μετά την δολοφονία της
γυναίκας του που πάγωσε την Βρετανία, λέγοντας ότι ο ίδιος και τα δύο μικρά παιδιά του ζευγαριού αντιμετωπίζουν «την αρχή ενός νέου κεφαλαίου στη ζωή. Πιο δύσκολο, πιο επώδυνο, λιγότερο χαρούμενο, λιγότερο γεμάτο από αγάπη».
Η Κοξ ήταν ένα ανερχόμενο αστέρι του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας. Εθεωρείτο ευρέως ως μία από τις πιο πολλά υποσχόμενες νέες πολιτικούς από τους βουλευτές που εξελέγησαν για πρώτη φορά το 2015. Θα γινόταν 42 ετών την Τετάρτη. Μεγάλωσε στο Heckmondwike, στο δυτικό Γιόρκσιρ, με μητέρα γραμματέα σε σχολείο και πατέρα που εργαζόταν σε εργοστάσιο που έφτιαχνε οδοντόκρεμες και λακ στο Λιντς.
Παρακολούθησε το τοπικό δημόσιο σχολείο και κέρδισε μια θέση στο φημισμένο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ. Οπως είχε πει σε πρόσφατη συνέντευξή της: «Δεν ήμουν πολιτικοποιημένη από μικρή. Αυτό συνέβη στο Κέμπριτζ, όπου συνειδητοποίησα ότι είχε σημασία το πού γεννήθηκες, πώς μίλαγες, ποιούς ήξερες…
Δεν μίλαγα σωστά ούτε γνώριζα τους σωστούς ανθρώπους. Πέρναγα τα καλοκαίρια συσκευάζοντας οδοντόκρεμες στο εργοστάσιο που δούλευε ο μπαμπάς μου, όταν οι άλλοι έκαναν διακοπές στην Ευρώπη».
Στη συνέχεια, η Κοξ εργάστηκε σε οργανώσεις ανθρωπιστικής βοήθειας στις αναπτυσσόμενες χώρες και έγινε επικεφαλής πολιτικής στην οργάνωση Oxfam.
Ο Μαξ Λώσον, νυν επικεφαλής πολιτικής της Oxfam, ο οποίος στο παρελθόν εργάστηκε για την Κοξ, δήλωσε: «Η Τζο ήταν μια λαμπρή, αφοσιωμένη ακτιβίστρια για την κοινωνική δικαιοσύνη με ανεξάντλητη ενέργεια και ευγένεια που έκανε μια τεράστια συνεισφορά στην Oxfam».
Η ίδια είχε πει στον Observer: «Δεν υπάρχει τίποτα ηθικό στο να παρακολουθείς αμέτοχος όταν δολοφονούνται και ακρωτηριάζονται άμαχοι. Δεν υπήρχε καμμία δικαιολογία στη Βοσνία, ούτε στην Ρουάντα, και δεν υπάρχει τώρα». Στη συνέχεια, απείχε από την κοινοβουλευτική ψηφοφορία για αυτό το θέμα.
Η Κοξ είχε αγωνιστεί σκληρά στην εκστρατεία υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ, εν όψει του δημοψηφίσματος για το Brexit την ερχόμενη Πέμπτη.
Είχε χρησιμοποιήσει την παρθενική ομιλία της στη Βουλή των Κοινοτήτων για να επαινέσει τα οφέλη της μετανάστευσης. Είπε: «Οι κοινότητές μας έχουν ενισχυθεί βαθιά από τη μετανάστευση, είτε των Ιρλανδών Καθολικών σε όλη την εκλογική περιφέρεια ή των μουσουλμάνων από την Ινδία ή από το Πακιστάν, κατά κύριο λόγο από το Κασμίρ.
Ενώ γιορτάζουμε την ποικιλομορφία μας, αυτό που με εκπλήσσει ξανά και ξανά, καθώς ταξιδεύω στην εκλογική περιφέρεια είναι ότι είμαστε πολύ πιο ενωμένοι και έχουμε πολύ περισσότερα κοινά από όσα μας χωρίζουν».
Πιο πρόσφατα, υποστήριξε την επιτυχημένη εκστρατεία των Εργατικών για να δεχτεί η Βρετανία περισσότερα από τα ασυνόδευτα παιδιά προσφύγων από την Ευρώπη, κοινητοποιώντας κοινοβουλευτική υποστήριξη.
Η Κοξ στήριξε τον Τζέρεμι Κόρμπιν στην αρχή της εκστρατείας του για την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος τον περασμένο Σεπτέμβριο – αν και τελικά ψήφισε την κεντρώα Λιζ Κένταλ. Εγραψε πρόσφατα ένα κοινό άρθρο με τον επίσης νεοεκλεγέντα βουλευτή Νιλ Κόϊλ, κατηγορώντας τον Κόρμπιν ότι επιδεικνύει «αδύναμη ηγεσία, κακή κρίση και μια λανθασμένη αίσθηση των προτεραιοτήτων».
