Ιρένε Μαρτίν Κορτές: «Τα στελέχη των Σοσιαλιστών μισούν τους Podemos»

«Θεωρώ ιδιαίτερα απίθανο το ενδεχόμενο συνασπισμού του Unidos Podemos με τους Σοσιαλιστές (PSOE), αλλά ποιος ξέρει… Τα περισσότερα από τα ηγετικά στελέχη των Σοσιαλιστών δεν αντέχουν τους Podemos. Απλώς τους μισούν. Πολύ περισσότερο από τα μέλη του κόμματος ή τους ψηφοφόρους τους. Τους βλέπω να απέχουν στην περίπτωση σχηματισμού μιας κυβέρνησης μειοψηφίας. Το πρόβλημα είναι ότι το PSOE είναι εξίσου αρνητικό τόσο να συμμαχήσει με το Podemos όσο και να συνεργαστεί με το Λαϊκό Κόμμα (PP)».

Αυτά δηλώνει μιλώντας στο «Βήμα» η Ιρένε Μαρτίν Κορτές, καθηγήτρια Πολιτικών Επιστημών στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης, λιγότερο από δύο εβδομάδες πριν από τις νέες γενικές εκλογές της 26ης Ιουνίου στην Ισπανία, σχεδόν αποκλείοντας το ενδεχόμενο σχηματισμού μιας κεντροαριστερής κυβέρνησης με τη συμμετοχή του Unidos Podemos (Μαζί Μπορούμε) –του νέου πολιτικού σχήματος που προέκυψε μετά τη συμμαχία μεταξύ του Podemos του Πάμπλο Ιγκλέσιας και των κομμουνιστών της Ενωμένης Αριστεράς (IU ) –και των πάλαι ποτέ κραταιών Σοσιαλιστών.

Η ισπανίδα ακαδημαϊκός ωστόσο, η οποία μάλιστα έχει διατελέσει και επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά και στο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών Seeger του Πανεπιστημίου Πρίνστον, γνωρίζοντας ότι οι ηγέτες των κύριων πολιτικών κομμάτων της Ισπανίας (δηλώνουν πως) θα προβούν σε κάθε απαραίτητη ενέργεια ώστε να μην επαναληφθεί το πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο βρέθηκε η πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης μετά τις εκλογές του περασμένου Δεκεμβρίου, υποστηρίζει πως «αν άλλαζε η ηγεσία του PP –αν για παράδειγμα ο Μαριάνο Ραχόι παραχωρούσε τη θέση του στην αναπληρώτρια πρωθυπουργόΣοράγια Σάενθ ντε Σανταμαρία -, οι Σοσιαλιστές θα μπορούσαν να καταλήξουν στον σχηματισμό μιας κυβέρνησης συνεργασίας με το Λαϊκό Κόμμα και το Ciudadanos, το οποίο θα συμμετείχε ως ένα νέο κόμμα υπέρ της «αναγέννησης», ήτοι κατά της διαφθοράς».

Αποτελεί ωστόσο γεγονός ότι την επαύριον της 26ης Ιουνίου οι όποιες προσπάθειες για τον σχηματισμό ενός βιώσιμου κυβερνητικού σχήματος θα είναι στην καλύτερη περίπτωση σκληρές, αν όχι επώδυνες. Την ώρα που το πρώτο, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, Λαϊκό Κόμμα τάσσεται υπέρ ενός «μεγάλου συνασπισμού» με τo αποδυναμωμένο PSOE (το οποίο, υπό την ηγεσία του Πέδρο Σάντσεθ, βρίσκεται δημοσκοπικά στην τρίτη θέση, πίσω από το Unidos Podemos), οι Σοσιαλιστές εξακολουθούν να δηλώνουν πως δεν πρόκειται να συμβάλουν στον σχηματισμό μιας κυβέρνησης συνεργασίας με το PP. Ταυτόχρονα όμως, και καθώς ο Πάμπλο Ιγκλέσιας κάνει ανοιχτά λόγο για έναν ευρύ συνασπισμό όλων των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς με στόχο τον σχηματισμό «μιας κυβέρνησης της αλλαγής», τα ηγετικά στελέχη του PSOE δείχνουν πως δύσκολα θα αποδεχθούν τον ρόλο των κυβερνητικών εταίρων. Και η κυρία Μαρτίν Κορτές μάς εξηγεί το γιατί.

«Κατά τη γνώμη μου γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρο για τους Σοσιαλιστές (PSOE) ότι το Podemos προσελκύει πολλούς από τους παραδοσιακούς τους ψηφοφόρους. Μέσω αυτού του νέου τρόπου αυτοπαρουσίασής τους (ήτοι ως εκφραστών μιας νέας «Σοσιαλδημοκρατίας») τα στελέχη του Podemos υφαρπάζουν από το PSOE την ουσία του. Και όχι μόνο, καθώς το γεγονός αυτό αποτελεί μια μορφή κατηγορίας ότι τα στελέχη του PSOE πλέον δεν δρουν ως Σοσιαλδημοκράτες αλλά όπως τα στελέχη των κομμάτων της Κεντροδεξιάς και της Δεξιάς. Η λέξη που ακούγεται περισσότερο αυτές τις ημέρες στην Ισπανία είναι η λέξη «sorpasso» (σ.σ.: «να ξεπεράσει») και αναφέρεται στην περίπτωση που το Unidos Podemos ξεπεράσει το PSOE λαμβάνοντας περισσότερες ψήφους ή έδρες. Αυτό φοβούνται περισσότερο οι Σοσιαλιστές».

«Οσον αφορά τον ισχυρισμό του Χερνάντο, εντάσσεται στο ίδιο πλαίσιο με την κατηγορία ότι τα στελέχη του Podemos σκέφτονται πως μπορούν να γίνουν Σοσιαλδημοκράτες απλώς και μόνο πατώντας ένα κουμπί. Το PSOE θα κάνει οτιδήποτε για να δυσφημήσει τον κύριο ανταγωνιστή του. Από τότε που εμφανίστηκε το Podemos (σ.σ.: πριν από μόλις μία διετία, τον Μάρτιο του 2014) υιοθετεί πιο μετριοπαθείς και ρεαλιστικές θέσεις. Αρχικά ήταν απόλυτα άπειροι, αλλά από τις ευρωεκλογές του 2014 και μετά διδάχθηκαν πολλά. Δεν λέω ότι δεν μπορούν να προβούν σε λανθασμένες ενέργειες. Φυσικά και μπορούν. Και έκαναν λάθη κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Ειδικά ο Πάμπλο Ιγκλέσιας, ο οποίος εμφανιζόταν ιδιαίτερα αλαζονικός. Αλλά η πορεία τους αποδεικνύει ότι δεν είναι χαζοί. Οταν πολίτες ή πολιτικοί τούς κατηγορούν ότι δεν έχουν την απαραίτητη εμπειρία, φαίνεται πως ξεχνούν πως ο Φελίπε Γκονθάλεθ (σ.σ.: Γενικός Γραμματέας του PSOE από το 1974 ως το 1997 και πρωθυπουργός της Ισπανίας από το 1982 ως το 1996, ήτοι ο πρωθυπουργός με τη μεγαλύτερη θητεία στην ιστορία της χώρας) είχε την ίδια ηλικία με πολλά από τα ηγετικά στελέχη του Podemos. Πρέπει να σημειωθεί επίσης ότι το Podemos τάσσεται ανοιχτά υπέρ μιας μετεκλογικής συμμαχίας με τους Σοσιαλιστές και δηλώνει επίσης ανοιχτά πως χρειάζεται την εμπειρία τους. Το χειρότερο για την Ισπανία θα είναι το να βρεθεί το Podemos σε θέση από όπου θα μπορεί να σχηματίσει μια κυβέρνηση (συνεργασίας) και το PSOE να αρνηθεί».