Τους ένωσε ξανά… ο Αλ. Τσίπρας και το τρίτο Μνημόνιο, που φέρει την υπογραφή του. Π. Λαφαζάνης και Αλ. Αλαβάνος ξανασυναντιούνται πολιτικά για να πορευθούν μαζί, διεκδικώντας την αντιμνημονιακή ψήφο στις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου. Η συμπόρευση της Λαϊκής Ενότητας του κ. Λαφαζάνη με το Σχέδιο Β του πρώην προέδρου του ΣΥΝ και επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ από το 2004 ως το 2009, κ. Αλαβάνου, ήταν αναμενόμενη, καθώς τους δύο πολιτικούς δεν συνδέει μόνο το κοινό μέτωπο κατά του κ. Τσίπρα και του Μνημονίου ή ο στόχος της εξόδου από την ευρωζώνη και της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα, αλλά και οι μακροχρόνιοι συντροφικοί και φιλικοί δεσμοί, που τους ενώνουν από την εποχή του αντιδικτατορικού αγώνα.
Στη φράση του κ. Αλαβάνου (στο Mega) ότι ήταν «μεγάλο λάθος» εκ μέρους του η επιλογή του κ. Τσίπρα για την ηγεσία του ΣΥΝ (Φεβρουάριος 2008) συμπυκνώνεται το υπόβαθρο της πολιτικής σχέσης τους, η οποία από σχέση στοργής μετατράπηκε σύντομα σε σχέση οργής. Αν και ο άλλοτε μέντορας του σημερινού προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μιλήσει ακόμη ανοιχτά για όσα μεσολάβησαν στο παρασκήνιο κατά την περίοδο της ιδιότυπης συγκατοίκησής τους –ο ένας πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ και ο άλλος πρόεδρος του ΣΥΝ, της μεγαλύτερης τότε συνιστώσας του συμμαχικού μορφώματος -, κάτι που ώθησε τον κ. Αλαβάνο στην ανοιχτή ρήξη με τον κ. Τσίπρα και εν τέλει στην αποχώρησή του, όσοι έζησαν την ταραχώδη εκείνη περίοδο κατανοούν ότι τότε κρίθηκε στην πραγματικότητα το πολιτικό μέλλον του μέχρι προχθές Πρωθυπουργού. Από εκεί και πέρα ήταν θέμα συγκυριών.
Και όντως, οι συγκυρίες –οικονομική κρίση και Μνημόνια, χρεοκοπία του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος κ.λπ. –ώθησαν τον κ. Τσίπρα, ένα νέο και άφθαρτο ως τότε πρόσωπο, στην κορυφή των εξελίξεων, με την κατάληξη ωστόσο να παραμένει αβέβαιη. Ακόμη και ο κ. Αλαβάνος, ο οποίος συγκρούστηκε με τον άλλοτε ευνοούμενό του όταν θεώρησε ότι εκείνος και οι περί αυτόν μεθοδικά τον υπονόμευαν, έχει παραδεχθεί ότι ο κ. Τσίπρας έχει μια μεγάλη ικανότητα πολιτικής επιβίωσης. Ικανότητα που έγκειται, κατά τον ίδιο, στο ότι «δεν διστάζει να κάνει πλήρη αναστροφή 180 μοιρών στις θέσεις του και επομένως, αργά ή γρήγορα, θα έβρισκε τον δρόμο του για να παίξει έναν κεντρικό πολιτικό ρόλο», ο οποίος κατά τον κ. Αλαβάνο, «είναι ιδιαίτερα αρνητικός για τη χώρα μας». «Εκανα μια σκέψη με αφέλεια ότι αρκεί να μπουν (στην πολιτική) νέοι άνθρωποι που να μην είναι μέσα από τους κομματικούς μηχανισμούς. Ενώ το δέχομαι ότι είναι μεγάλο το λάθος μου αυτό, έχω τη συνείδησή μου ήσυχη, γιατί σε λίγους μήνες, όταν ήμασταν μικρό κόμμα, είδα πράγματα που δεν μου άρεσαν και συγκρούστηκα» είπε ο κ. Αλαβάνος αναφερόμενος στην τραυματική εκείνη φάση.
Με τη σύγκρουση Αλαβάνου – Τσίπρα (2009) χώριζαν και οι δρόμοι δύο αχώριστων ως τότε συντρόφων από την εποχή του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος. Συνοδοιπόροι μέσα από τις γραμμές της Αντι-ΕΦΕΕ, οι κ.κ. Αλαβάνος και Λαφαζάνης υπήρξαν δραστήρια μέλη και στελέχη της ΚΝΕ και κατόπιν του ΚΚΕ, από το οποίο αποχώρησαν μετά τη διάσπαση του 1991, παίρνοντας τον δρόμο του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου. Στενοί συνεργάτες, μαζί με τον ιθύνοντα νου της εποχής, τον Μ. Ανδρουλάκη, στο πρώτο συγκροτημένο Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ προς τα τέλη της δεκαετίας του 1970, ήταν οι άνθρωποι που διαμόρφωναν τη δύσκολη εκείνη εποχή την εικόνα του μόλις νομιμοποιηθέντος (το 1974, επί Κωνσταντίνου Καραμανλή) κόμματος υπό την ηγεσία του Χαρίλαου Φλωράκη. Αλλά και μετά το 1991 στον Συνασπισμό οι σχέσεις τους ήταν πάντα φιλικές, παρά το γεγονός ότι ο κ. Λαφαζάνης διέπρεπε στις εσωκομματικές μάχες χαρακωμάτων, εκφράζοντας την «τάση» του Αριστερού Ρεύματος (κατοπινής Αριστερής Πλατφόρμας), ενώ ο κ. Αλαβάνος ήταν παγίως κατά της ύπαρξης «τάσεων» και εσωκομματικών φατριών. Η σχέση τους επιβεβαιώθηκε και κατά την περίοδο της ηγεσίας Αλαβάνου στον ΣΥΝ (2004), ενώ ο κ. Λαφαζάνης ήταν από εκείνους που διαφώνησαν με την απόφαση του κ. Αλαβάνου να αποχωρήσει πέντε χρόνια αργότερα, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο στον κ. Τσίπρα.
Αγώνας δρόμου για τα ψηφοδέλτια
Πέραν της σύγκλισης με το Σχέδιο Β, η Λαϊκή Ενότητα προωθεί τις επαφές με στελέχη, προσωπικότητες, πολιτικούς χώρους και οργανώσεις, αλλά και κοινωνικούς φορείς με αντιμνημονιακές θέσεις. Η συμπόρευση με την Πρόεδρο της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου θεωρείται δεδομένη –αναμένεται μετά την ανακοίνωση της ίδρυσης πολιτικής κίνησης η οποία και θα συνεργαστεί με το κόμμα του κ. Λαφαζάνη –όπως και με το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς Μανώλη Γλέζο και τους Ενεργούς Πολίτες. Στη φάση των διαβουλεύσεων βρίσκεται η ΛΑΕ και με τον χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τις δυνάμεις εκείνες που φέρεται να τάσσονται υπέρ της συμπόρευσης (Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση – ΑΡΑΣ και Αριστερή Ανασύνθεση – ΑΡΑΝ). Σε κάθε περίπτωση, οι τελικές αποφάσεις του χώρου αναμένεται να ληφθούν σήμερα, με την εισήγηση της Κεντρικής Συντονιστικής Επιτροπής να διαπιστώνει ότι «δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για εκλογική συνεργασία με τη ΛΑΕ».
Κατά τα λοιπά, συνάντηση υπήρξε με το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας, η τελική απάντηση του οποίου αναμένεται, με την Κίνηση Αριστερών Σοσιαλιστών, στην οποία συμμετέχουν 16 συνδικαλιστές όπως ο Ν. Φωτόπουλος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, ο Π. Καλφαγιάννης της ΠΟΣΠΕΡΤ κ.ά., οι οποίοι αποφάσισαν να συμπορευθούν με τη ΛΑΕ, ενώ την προσχώρησή τους ανακοίνωσαν ο πρώην γενικός γραμματέας Κοινωνικής Ασφάλισης Γ. Ρωμανιάς και ο πρώην γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας Τ. Μαυρόπουλος. Τη στήριξή του στη ΛΑΕ έκανε γνωστή ο πρώην ειδικός γραμματέας του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας Απ. Καψάλης, ενώ τη συμπόρευσή του με τη ΛΑΕ ανακοίνωσε ο ηθοποιός Τ. Βαμβακίδης. Δεδομένη είναι και η συστράτευση του σκιτσογράφου Στ. Σταυρόπουλου, ενώ επαφές υπάρχουν και με προσωπικότητες από τον χώρο των παλαίμαχων ποδοσφαιριστών. Δεν απέδωσε η προσέγγιση με τον Μ. Θεοδωράκη, ο οποίος με ανοιχτή επιστολή καταλόγισε στον κ. Λαφαζάνη ότι επιδιώκει να γίνει «μέρος της αμαρτωλής Βουλής» και τον κάλεσε να συμμετέχει στο Παλλαϊκό Μέτωπο που ο ίδιος έχει διακηρύξει.
Την ίδια στιγμή, η ΛΑΕ αναζητεί στηρίγματα στους μέχρι πρότινος ευρωπαίους συμμάχους του απελθόντος πρωθυπουργού –από το κόμμα της γερμανικής Αριστεράς Die Linke και τους Podemos της Ισπανίας, ως την Ενωμένη Αριστερά της Ισπανίας αλλά και το Δημοκρατικό Κόμμα του ιταλού πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι και συγκεκριμένα με τον ηγέτη της αριστερής πτέρυγάς του, Στέφανο Φασίνα. Στο κόμμα του κ. Λαφαζάνη καταγράφουν με έμφαση τις θέσεις της συμπροέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας του Die Linke, Σάρα Βάγκενκνεχτ, η οποία αμφισβητεί το ευρώ και την ευρωζώνη, όπως και τις θέσεις της αριστερής πτέρυγας των Podemos, ο εκπρόσωπος της οποίας εξέδωσε δήλωση υποστήριξης προς τη ΛΑΕ, ενώ υπήρξε επικοινωνία του κ. Λαφαζάνη με τον ευρωβουλευτή και υποψήφιο του Αριστερού Μετώπου στις γαλλικές προεδρικές εκλογές του 2012 Ζαν-Λικ Μελανσόν, ο οποίος μιλά ανοιχτά για ένα εναλλακτικό σχέδιο (Plan B) για όλη την Ευρώπη.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
