Η εξουσία τελικώς δεν συγκόλλησε τα ετερόκλητα στοιχεία του ΣΥΡΙΖΑ. Η διάσπαση και ο εμφύλιος που ακολούθησε επιβίβασαν ολόκληρο το πολιτικό σύστημα στο τρενάκι του τρόμου –τον Ιούλιο του 2012 τα κόμματα θρυμματίστηκαν, τον Σεπτέμβριο του 2015 ενδέχεται να δούμε μεγαλύτερο κατακερματισμό. Θα μπορέσει να αναγεννηθεί από τις στάχτες του ο ΣΥΡΙΖΑ και να πετύχει την αυτοδυναμία που διαφημίζουν τα στελέχη του, ή η πολυδιάσπαση του κομματικού συστήματος θα ναρκοθετήσει την ελπίδα για μια ισχυρή μεταρρυθμιστική κυβέρνηση η οποία θα κλείσει τον κύκλο των μνημονίων και θα κρατήσει τη χώρα στο ευρώ; Οι πολίτες θα προσέλθουν σε κάλπες αβεβαιότητας προσδοκώντας να εκλέξουν μια κυβέρνηση σταθερότητας και ευρείας αποδοχής, ακόμη ένα παράδοξο επεισόδιο στη μεθοριακή γραμμή μεταξύ μπουρλέσκ και τραγωδίας στην οποία έχει εγκατασταθεί η πολιτική ζωή του τόπου.
Η υπέρβαση

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει παραδεχθεί τα λάθη του, μπορεί όμως να υπερβεί τον εαυτό του; Θα πρέπει να επαναπροσδιορίσει τον ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα να κερδίσει τις εκλογές έχοντας προσχωρήσει στο μνημονιακό στρατόπεδο, με έναν απροσδιόριστης επιρροής αντιμνημονιακό χώρο στα αριστερά του.
Αυτή τη στιγμή είναι δύσκολο να εκτιμηθούν οι απώλειες από τους απογοητευμένους ψηφοφόρους που στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύοντας ότι υπήρχε εναλλακτική λύση στα μνημόνια αλλά και από το σχίσμα με την Αριστερή Πλατφόρμα που προσανατολίζεται στη δημιουργία μετώπου με τον Αλέκο Αλαβάνο και σχηματισμούς της άκρας Αριστεράς. Ούτε μπορεί να γίνει ασφαλής πρόβλεψη για τις δυνάμεις που θα συγκρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας προσωπικά, καθώς παραμένει ο πιο δημοφιλής πολιτικός αρχηγός.
Ο «ΣΥΡΙΖΑ Νο 2», όπως έσπευσε να τον ονομάσει υποτιμητικά ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, αποτελεί terra incognita ακόμη και για τα ίδια τα στελέχη του.
Ποιοί θα τον αποτελούν; Οι τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε πολλές περιοχές της Ελλάδας είτε έχουν αποστασιοποιηθεί από την Κουμουνδούρου για ιδεολογικούς λόγους αλλά και για τοπικούς, όπως είναι το εκρηκτικό πρόβλημα με τους μετανάστες στα νησιά του Αιγαίου, είτε προσχώρησαν στο νέο κόμμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη.
Η βάση του κόμματος θα πρέπει να επαναθεμελιωθεί. Μεγάλο ξεκαθάρισμα θα γίνει με τη συγκρότηση της λίστας των υποψήφιων βουλευτών, στην οποία δεν θα περιλαμβάνεται κανένας βουλευτής από αυτούς που ψήφισαν «όχι» ή δήλωσαν «παρών» στις τρεις κρίσιμες ψηφοφορίες. Ο κ. Τσίπρας χρειάζεται μια συμπαγή κοινοβουλευτική ομάδα και άρα πιο διορατικές επιλογές προσώπων από αυτές που έκανε ως φρεσκοεκλεγμένος πρωθυπουργός. Οι εκρηκτικές προσωπικότητες του Γιάνη Βαρουφάκη και της Ζωής Κωνσταντοπούλου έχουν στιγματίσει και το δικό του πολιτικό μητρώο.
Ο κ. Βαρουφάκης θεωρείται βέβαιο ότι θα μείνει εκτός των ψηφοδελτίων του ΣΥΡΙΖΑ. Η κυρία Κωνσταντοπούλου όμως δεν παραδίδει τα όπλα ούτε την έσχατη ώρα. Την Παρασκευή δεν δίστασε να συγκρουστεί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο και στάζει χολή για τον κ. Τσίπρα. Στην απάντησή της στην Ολγα Γεροβασίλη, η οποία την αποκάλεσε απελθούσα Πρόεδρο της Βουλής, δεν παρέλειψε να «καρφώσει» τον κ. Τσίπρα που για τις εκλογές «είχε ενημερώσει τους εκβιάζοντες δανειστές (και συμφωνήσει μαζί τους) την ώρα που κρατούσε τους πάντες και τη Βουλή στο σκοτάδι». Η ρήξη με τον Πρωθυπουργό είναι βαθιά και λέγεται ότι συμπαρασύρει τη σχέση του κ. Τσίπρα με τον πρώην πρόεδρο του Συνασπισμού Νίκο Κωνσταντόπουλο, ο οποίος τις προηγούμενες ημέρες φρόντισε να αναθερμάνει τις σχέσεις του με παλαιούς συντρόφους του χωρίς εξηγήσεις για τη σπουδή της επαναπροσέγγισης.
Ξεκαθάρισμα

Αμεσα πρέπει να ξεκαθαρίσει το προγραμματικό πλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ το επόμενο διάστημα, η στρατηγική συμμαχιών του και κυρίως να ξεπεραστεί το ψυχολογικό τραύμα των στελεχών του από την αποδοχή του τρίτου Μνημονίου. Ο κ. Τσίπρας έδωσε το στίγμα του στο διάγγελμα που έκανε την Πέμπτη το βράδυ: καθαρή εντολή, ισχυρή κυβέρνηση, συμπόρευση με την κοινωνία, αλλαγές με δημοκρατία, μεταρρυθμίσεις με προοδευτικό πρόσημο, διαφάνεια και δικαιοσύνη. Οι επόμενες κινήσεις θα συζητηθούν στην αυριανή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας, η οποία θα προσδιορίσει και την ημερομηνία σύγκλησης της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.
Χωρίς συνέδριο, οι νέες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να νομιμοποιηθούν με νέα λαϊκή εντολή, ιδίως επειδή το διαζύγιο με την Αριστερή Πλατφόρμα κάθε άλλο παρά βελούδινο είναι. Στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας τα μέλη της πρώην μειοψηφίας Στάθης Λεουτσάκος, Σόφη Παπαδόγιαννη, Αλέκος Καλύβης, Αντώνης Νταβανέλος παραιτήθηκαν και εμμέσως κατηγόρησαν την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για προσχώρηση σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές τονίζοντας ότι «τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ο κόσμος της Αριστεράς θα συνεχίσουν να αγωνίζονται, κρατώντας ζωντανές τις αριστερές και ριζοσπαστικές παραδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ».


Στροφή στον ρεαλισμό
Μεταρρυθμίσεις και συμμαχίες

Ο παλαιός ΣΥΡΙΖΑ είχε αλλεργία στο ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας με το Ποτάμι και το ΠαΣοΚ, αποδέχθηκε όμως τους ΑΝΕΛ. Ωστόσο οι ανάγκες εφαρμογής του τρίτου Μνημονίου απαιτούν σταθερές συμμαχίες που θα στηρίξουν τις μεταρρυθμίσεις, ίσως οι εκλογές λυγίσουν τις αντιστάσεις της Κουμουνδούρου ώστε να σχηματιστεί μια κανονική κυβέρνηση η οποία θα δουλεύει. Γιατί η επόμενη κυβέρνηση δεν θα έχει να αντιμετωπίσει μόνο προαπαιτούμενα και εφαρμοστικούς νόμους αλλά και την καθημερινότητα που δημιουργούν τα 20.000 κενά στα σχολεία, οι ελλείψεις στα νοσοκομεία, το πάγωμα της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, η βόμβα του Μεταναστατευτικού.
Ο κ. Τσίπρας ενδεχομένως να καταφέρει να μηδενίσει το κοντέρ, αλλά για να ηγεμονεύσει πολιτικά θα πρέπει να πιστέψει στην ανάγκη των μεταρρυθμίσεων που θα φέρουν ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας, να εγκαταλείψει τους τακτικισμούς και τη μικροπολιτική, να αξιοποιήσει την ανοχή που του δείχνουν οι έλληνες πολίτες και οι ξένοι ηγέτες. Και να πείσει το κόμμα του να τον ακολουθήσει και την κοινωνία να τον στηρίξει. Το διάγγελμά του δεν ήταν λόγος νίκης, οι ομολογίες του έμοιαζαν με παραίτηση, τα επιτεύγματά του ένα σουρεαλιστικό success story μπροστά στο βουνό του τριετούς Μνημονίου. Οι αυταπάτες του κ. Τσίπρα κόστισαν πολλά δισεκατομμύρια ευρώ στη χώρα και μένει να φανεί αν η στροφή στον ρεαλισμό θα ισοσκελίσει τον λογαριασμό.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ