Τελικά, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών εισπράττει περισσότερα από την ημέρα που αποχωρεί από τον Λευκό Οίκο από ό,τι όταν ήταν πλανητάρχης. Ο τέως έχει το ελεύθερο να μιλά σε οποιοδήποτε ίδρυμα, τράπεζα, λόμπι, είτε εταίρα εσωτερικού ή εξωτερικού και δεν υπάρχει τιμολόγιο. Αυτό διαπίστωσε ο Τζορτζ Μπους ο νεώτερος όταν για μια 20λεπτη ομιλία του στο Ινστιτούτο Ειδικευμένης Διαφήμισης του Ντάλας στο Τέξας τον περασμένο Φεβρουάριο εισέπραξε 175.000 δολάρια, μόλις 25.000 δολάρια λιγότερα από το «επίδομα διαβίωσης» που πήρε τον τελευταίο χρόνο της προεδρίας του, το 2008.
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει τόσο υψηλή ταρίφα. Άρχισε το 2009 με 60.000 δολάρια, όταν μίλησε στον συνεταιρισμό των Ενωμένων Φαρμακείων, ανέβηκε στα 100.000 δολάρια, όταν μίλησε στο Συμβούλιο Δημοσίων Σχέσεων της Οκλαχόμα ένα χρόνο αργότερα και μόλις τον περασμένο Οκτώβριο το ξεπέρασε. Εννοείται ότι ούτε σκέψη να γίνεται ότι θα φτάσει το πλαφόν του Μπιλ Κλίντον. Τα 250.000 δολάρια είναι το κατώτατο όριο του και σε κάποιες ομιλίες που συνοδεύονται από ένα ημίωρο για «απαντήσεις σε ερωτήματα» το ποσό ξεπερνά πολλές φορές τις 300.000 δολάρια, όπως τελευταία στη συγκέντρωση του ομίλου «Αναγέννηση της Αμερικής», στο Λας Βέγκας. «Έχω να πληρώσω πολλούς λογαριασμούς» δήλωσε όταν ρωτήθηκε γιατί ανέβασε τόσο ψηλά το κασέ του.
Ρέκορντμαν – πολύ απίθανο να το κατάρριψη ποτέ άλλος πρώην πρόεδρος – είναι ο Ρόναλντ Ρέιγκαν. Για τρεις ομιλίες του σε ισάριθμα τραπεζικά ιδρύματα της Ιαπωνίας εισέπραξε σχεδόν 2 εκατομμύρια δολάρια. Στον αντίποδα βρίσκουμε τον Τζέραλντ Φορντ. Είναι ο πρώτος αμερικανός πρόεδρος που έβαλε αντίτιμο για τις δημόσιες ομιλίες του όταν αφυπηρέτησε, το 1976. Στη δεκαετία του 1990 δεν εισέπραξε ποτέ περισσότερο από 40.000 δολάρια για ομιλία του. Κι ας διαφήμιζε την ρητορική ικανότητα του δηλώνοντας σε κάθε ευκαιρία ότι «έφυγε με άδειες τσέπες» από τον Λευκό Οίκο και ότι τώρα που ήταν ιδιώτης μπορούσε «να βγάλει το ψωμί του ως ελεύθερος επαγγελματίας». Εκείνος που δεν θέλησε να πληρωθεί ποτέ ήταν ο Χάρι Τρούμαν. «Έχω μεγάλο σεβασμό για το πρόσωπο που έχει την τιμή να γίνει ένοικος του Λευκού Οίκου, το σπουδαιότερο επάγγελμα στην παγκόσμια Ιστορία, ώστε να δεχτώ ότι μπορεί να εκμεταλλευτεί αυτό το γεγονός με οποιονδήποτε τρόπο, μορφή είτε χρόνο», είχε κάποτε δηλώσει.
Ούτε ο πατέρας Τζορτζ Μπους είχε υψηλό κασέ. Η Μπάρμπαρα, η σύζυγος του η οποία μιλούσε σε απολυτήριες εκδηλώσεις πανεπιστημίων έναντι «ενός δολαρίου για φορολογικούς λόγους», αποκάλυψε κάποτε ότι στα οκτώ χρόνια μετά τον Λευκό Οίκο, επί προεδρίας Μπιλ Κλίντον, ο σύζυγος της εισέπραξε συνολικά περίπου ενάμιση εκατομμύριο δολάρια για καμιά 50ρια ομιλίες. Ο γιος «του έβαλε τα γυαλιά». Για 140 ομιλίες που έκανε ως τον Μάιο 2009 εισέπραξε 15 εκατ. δολάρια. Δεν είναι όμως σπουδαίο το ακροατήριο του. Ο Μπιλ Κλίντον στην διετία 2012-2013 μίλησε σε οκτώ συγκεντρώσεις τραπεζών, σε τέσσερα εβραϊκά λόμπι και σε πέντε ομίλους πολυεθνικών σε «ορίζοντα τεσσάρων ηπείρων» όπως δήλωσε προχθές καμαρώνοντας η κόρη του. Αντίθετα. οι περισσότερες ως σήμερα ομιλίες του Τζορτζ Μπους έγιναν σε Πολιτείες του Νότου, δυο-τρεις στην Ασία και σε μάλλον κλειστές συγκεντρώσεις λ.χ. στην Ομοσπονδία Παντοπωλών του Νέου Μεξικού, στην έκθεση Τροχοφόρων του Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας κτλ. Άλλωστε δεν έχει να πει και κάτι σπουδαίο. Όπως γράφει ο Μάικλ Κριούς που ασχολείται στατιστικά με τους ένοικους του Λευκού Οίκου, ο Τζορτζ Μπους τζούνιορ συνηθίζει να παπαγαλίζει, «να αποφεύγετε τον σατανά, το τένις θέλει εξυπνάδα, η Ιστορία θα κρίνει αν έλαβα σωστές αποφάσεις, η Αμερική μας είναι μεγάλη χώρα κλπ».
