Στα πέντε χρόνια της κρίσης και των αλλεπάλληλων οριακών διαπραγματεύσεων με δανειστές και εταίρους, άλλοτε με την τρόικα και τώρα με τους «θεσμούς», το δίδυμο IMF και γερμανικού υπουργείου Οικονομικών έπαιξε τον καθοριστικότερο ρόλο.

Σε κάθε κρίσιμη καμπή των διαπραγματεύσεων αποτέλεσαν τον βασικό μηχανισμό πίεσης προς τις ελληνικές κυβερνήσεις.

Το 2010, το 2011, το 2012 και αργότερα όταν ο Αντώνης Σαμαράς θέλησε να παίξει το χαρτί της πολιτικής διαπραγμάτευσης βρήκε απέναντι του το δίδυμο Σόιμπλε -Λαγκάρντ και έτσι δεν κατέστη δυνατή η ολοκλήρωση της πέμπτης αξιολόγησης με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στις κάλπες με τους συγκεκριμένους δυσμενείς όρους, που επέτρεψαν στον κ. Τσίπρα να επικρατήσει.

Και στην παρούσα φάση ωστόσο το δίδυμο Σοιμπλε-Λαγκάρντ συντονίζεται, ανεβάζοντας τον πήχη των απαιτήσεων και πιέζοντας ολοκληρωτικά την κυβέρνηση της νέας Αριστεράς.

Ο κ.Τσίπρας που την Τετάρτη συναντάται με τον κ. Γιούνκερ στις Βρυξέλλες προσπαθεί να περιορίσει τη δράση του συγκεκριμένου διδύμου και να φέρει τη διαπραγμάτευση στα μέτρα του.

Η προηγούμενη εμπειρία όμως δεν τον βοηθά, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν οι ευρωπαϊκές αρχές επιμένουν στη διατήρηση του εποπτικού ρόλου των εμπειρογνωμόνων της κυρίας Λαγκάρντ στη διαχείριση της ελληνικής κρίσης.

Οι όποιες διαφορές μεταξύ των δανειστών μπορεί να είναι εκμεταλλεύσιμες από την ελληνική κυβέρνηση αλλά το πνεύμα του διδύμου Σόιμπλε -Λαγκάρντ κυριαρχεί στους επιμέρους μηχανισμούς διαπραγμάτευσης.

Όσοι παρακολουθούν από κοντά τις διαπραγματεύσεις γνωρίζουν ότι οι εκπρόσωποι των δανειστών από το Brussels Group και το Euro Working Group μέχρι το Eurogroup ορίζονται ακριβώς από το πνεύμα του διδύμου Σόιμπλε-Λαγκάρντ. Πράγμα που δεν επιτρέπει μεγάλη αισιοδοξία για τα χαρακτηριστικά της τελικής πρότασης των εταίρων και των δανειστών.

Τα σήματα και τα μηνύματα των αποφασιστικών οικονομικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ενδεικτικά και δηλωτικά τόσο των προθέσεων, όσο και των διαθέσεων απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση.

Ιδιαιτέρως η προειδοποίηση ότι πρέπει να ταιριάζουν οι οικονομικοί στόχοι και οι αριθμοί φανερώνει τις επιδιώξεις. Κακά τα ψέματα, τα μέτρα που θα συνοδεύουν την πρόταση των Βρυξελλών προς την Αθήνα θα είναι σκληρά και θα ορίζονται σε μεγάλο βαθμό από το πνεύμα του διδύμου Σόιμπλε-Λαγκάρντ.

Υπό αυτή την έννοια ο κ. Τσίπρας οφείλει να είναι προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει όχι τον κ.Γιούνκερ, αλλά το πνεύμα του διδύμου που θα κρύβεται πίσω από τις προτάσεις που θα του καταθέσει ο Λουξεμβούργιος πρώην πρωθυπουργός.