Εδώ γεννήθηκαν οι Αγανακτισμένοι. Εδώ έγινε η πρώτη ψηφιακή διαδήλωση με τα «Ολογράμματα για την Ελευθερία». Εδώ θριαμβεύει η πολιτική από την βάση, με λαϊκά κινήματα που παίρνουν διψήφια ποσοστά στις κάλπες.
Το έδειξαν οι τοπικές εκλογές της 24ης Μαΐου στην Ισπανία, όπου σάρωσαν οι Αριστεροί Podemos και οι Δεξιοί Ciudadanos με σημαντικές νίκες επί των δύο μεγάλων κομμάτων.
«Οι εκλογές αυτές ήταν ιστορικές, κυρίως για δύο λόγους», λέει μιλώντας στο ΒΗΜΑ η Κριστίνα Φλέσερ Φομινάγια, ειδική στα ισπανικά κοινωνικά κινήματα στο πανεπιστήμιο του Αμπερντίν, στη Σκωτία.
«Πρώτον, γκρέμισαν την κυριαρχία του δικομματισμού. Το κυβερνών δεξιό Λαϊκό Κόμμα (PP) και οι Σοσιαλιστές (PSOE) θα πρέπει να διαπραγματευθούν με νέους σχηματισμούς (Podemos, Cuidadanos και τους συμμάχους τους) προκειμένου να σχηματίσουν κυβερνήσεις στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Το PSOE είχε δραματική πτώση, το Λαϊκό Κόμμα έχασε συνολικά περίπου 2.500.000 ψήφους. Αλλά η μεγάλη ιστορία εδώ είναι το πώς το αίτημα για τερματισμό της διαφθοράς και δημοκρατική αναγέννηση – απαιτήσεις που διατυπώθηκαν για πρώτη φορά από το κίνημα 15-Μ (σσ Αγανακτισμένοι) – βρήκαν τόσο μεγάλη απήχηση στο εκλογικό σώμα», τονίζει η Φομινάγια.

«Τόσο οι Podemos, που ξεκίνησαν την μετεωρική άνοδο με αυτό το μήνυμα, όσο και οι Cuidadanos, η δεξιά «απάντηση» στους Podemos, είναι λαϊκά κινήματα με επίκεντρο της εκστρατείας τους την καταπολέμηση της διαφθοράς, την διαφάνεια και την συμμετοχή των πολιτών.

Οι Podemos τα συνδύασαν αυτά με ένα ισχυρό μήνυμα κατά των μέτρων λιτότητας και μια έκκληση για μεγαλύτερη κοινωνική δικαιοσύνη (ιδίως στην στεγαστική πολιτική και τις βασικές ανάγκες, όπως ρεύμα, νερό και υπηρεσίες για τους πιο φτωχούς)», προσθέτει η Φομινάγια.

«Μια ακόμη πιο αξιοσημείωτη αλλαγή έγινε σε επίπεδο δήμων, όπου πολλές πρωτοβουλίες που βασίζονται σε συμμετοχικό μοντέλο εμπνευσμένο από το κίνημα 15-Μ συσπείρωσαν διάφορα εναλλακτικά κινήματα, συμπεριλαμβανομένων κρίσιμων τομέων της Ενωμένης Αριστεράς (IU) των Podemos, του Equo, και άλλων.

Ετσι, δημιουργήθηκαν χιλιάδες εκλογικές πλατφόρμες με ονόματα όπως Barcelona en Comú, Ahora Madrid, ή Marea Atlantica στη Γαλικία, που βρήκαν μεγάλη λαϊκή υποστήριξη και μεταμόρφωσαν άρδην το πολιτικό τοπίο.

Στη Βαρκελώνη, η Αντα Κολάου, πρώην ακτιβίστρια στις καταλήψεις και εκπρόσωπος της «Πλατφόρμας των πληγέντων από τις υποθήκες» κέρδισε τις εκλογές και θα γίνει νέα δήμαρχος της πόλης.

Στη Μαδρίτη, η Μανουέλα Καρμένα, πρώην δικηγόρος και δικαστής, ηγήθηκε της λίστας Ahora Madrid (Τώρα Μαδρίτη) και τερμάτισε σχεδόν ισόπαλη με το Λαϊκό Κόμμα (20 έναντι 21 εδρών).

Με την αναμενόμενη στήριξη των Σοσιαλιστών (PSOE), οι οποίοι κέρδισαν μόλις 9 έδρες, θα πρέπει να γίνει δήμαρχος στην πρωτεύουσα, η οποία είναι φρούριο του Λαϊκού Κόμματος τα τελευταία 26 χρόνια», καταλήγει η συνομιλήτριά μας.
Η Φομινάγια συμμετείχε στη διοργάνωση της «Ολογραφικής Διαμαρτυρίας» για τον «νόμο-φίμωτρο» (Ley Mordaza) που ψήφισε η κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόϊ.

Πολίτες από όλο τον κόσμο έλαβαν μέρος την Μεγάλη Παρασκευή σε μια μοναδική πορεία διαμαρτυρίας στο κέντρο της Μαδρίτης ενάντια στον νόμο που βάζει περιορισμούς στα δικαιώματα του κόσμου να διαδηλώνει.

Ηταν το πρώτο «εικονικό συλλαλητήριο», στο οποίο συμμετείχαν ολογράμματα διαδηλωτών, τα οποία προβλήθηκαν επάνω στους τοίχους της Βουλής.

Την πρωτότυπη διαμαρτυρία διοργάνωσαν ομάδες ακτιβιστών σε συνεργασία με κόμματα της ισπανικής αντιπολίτευσης, και με μερίδα των ΜΜΕ.

Σύμφωνα με τους υπεύθυνους της καμπάνιας με τίτλο «Ολογράμματα για την Ελευθερία» ( Hologramas para la Libertad), «ο νόμος περιορίζει τις ελευθερίες των πολιτών και ποινικοποιεί το δικαίωμά τους να διαδηλώνουν».

Δίνει σαρωτικές εξουσίες στις αστυνομικές αρχές για την καταστολή απεργιακών κινητοποιήσεων, διαμαρτυριών και συλλαλητηρίων. «Καθώς δεν μπορούμε να διαμαρτυρηθούμε ως ελεύθεροι πολίτες, διαμαρτυρόμαστε σαν ελεύθερα ολογράμματα», λένε οι ακτιβιστές.

Μεταξύ άλλων, η νέα νομοθεσία κηρύσσει παράνομη την διαδήλωση έξω από κυβερνητικά κτίρια, και προβλέπει πρόστιμο 30.000 ευρώ σε όποιον διαδηλωτή απαθανατίζει αστυνομικό σε φωτογραφία ή βίντεο, ακόμα και αν το όργανο της τάξεως πρωταγωνιστεί σε πράξεις βίας.