Αν πρέπει να πιστωθεί κάτι στον κ. Φώτη Κατσικάρη είναι ότι ακόμη και όταν δεχόταν αρνητικές απαντήσεις από σημαντικούς παίκτες (Σχορτσανίτης, Κουφός) ή μάθαινε τα δυσάρεστα ιατρικά μαντάτα για τον Βασίλη Σπανούλη, δεν έχασε ποτέ την πίστη του αναφορικά με την ανταγωνιστικότητα της Εθνικής μπάσκετ στα γήπεδα της Ισπανίας. «Θα έχουμε καλή ομάδα, που όχι μόνο θα μπορεί να κερδίζει, αλλά θα παίζει και ωραίο μπάσκετ» έλεγε σε συνεργάτες και φίλους του και η δικαίωση ήλθε πανηγυρικά στη Σεβίλλη, όπου η Εθνική κατατρόπωσε και τους πέντε αντιπάλους της (διαδοχικά Σενεγάλη, Φιλιππίνες, Πουέρτο Ρίκο, Κροατία, Αργεντινή) κατακτώντας την πρώτη θέση στον Β’ Ομιλο του Μουντομπάσκετ. Και σήμερα είναι έτοιμη για… πόλεμο!
Ετσι ακριβώς το έθεσε ο διάδοχος του κ. Αντρέα Τρινκιέρι στον πάγκο της ελληνικής ομάδας, η οποία αντιμετωπίζει σε λίγες ώρες (19.00, ANT1, OTE Sport 3) τη σκληροτράχηλη Σερβία στον πρώτο νοκ άουτ αγώνα, για τη φάση των «16». Στον επαγγελματικό αθλητισμό συνηθίζονται οι… πολεμικές αναφορές, που χρησιμοποιούνται τόσο συχνά ώστε να τείνουν να γίνουν κλισέ. Στην περίπτωση, όμως, της αναμέτρησης με την παρέα του Μίλος Τεόντοσιτς ο κ. Κατσικάρης δεν θα μπορούσε να περιγράψει τη μάχη με άλλον τρόπο. «Εχουμε δύο μέρες για να ξεκουραστούμε και να προετοιμαστούμε για ένα μεγάλο ματς με τη Σερβία. Τώρα σβήνουν τα φώτα, ξεχνάμε ό,τι κάναμε στη Σεβίλλη και ετοιμαζόμαστε για έναν πόλεμο» δήλωσε. Το ενθαρρυντικό και ταυτοχρόνως το ενδιαφέρον είναι ότι υποσυνείδητα τόσο ο ίδιος όσο και οι παίκτες του πιστεύουν ότι αυτοί θα είναι απόψε οι νικητές. Μένει απλώς να το αποδείξουν στη Μαδρίτη.
Μέχρι τη διάσπαση της ηνωμένης Γιουγκοσλαβίας, μια νίκη επί της εκκωφαντικής εκείνα τα χρόνια υπερδύναμης στο παγκόσμιο στερέωμα, έβγαζε τους Ελληνες στους δρόμους. Αν εξαιρέσουμε τον θρίαμβο στον ημιτελικό του Ευρωμπάσκετ 1987, οι διεθνείς αποχωρούσαν συνήθως με κατεβασμένα κεφάλια όταν συναντούσαν τους «Πλάβι» σε μεγάλη διοργάνωση: Ευρωμπάσκετ 1989, 1995, 1997, Μουντομπάσκετ 1990, 1998, Ολυμπιακοί Αγώνες 1996. Το σκηνικό άλλαξε από το 2003 και εντεύθεν, με την Εθνική να υποτάσσει τη Σερβία & Μαυροβούνιο στο Ευρωμπάσκετ 2003 της Σουηδίας και (σκέτη πλέον) τη Σερβία στο Ευρωμπάσκετ 2007 της Ισπανίας και στο αντίστοιχο του 2011 της Λιθουανίας. Εχει βρει το λεγόμενο… κουμπί της; Εχει αξιοποιήσει την έκρηξη του ελληνικού μπάσκετ σε συλλογικό επίπεδο και την ανάδειξη σημαντικών σταρ παγκόσμιας εμβέλειας; Εχει εκμεταλλευτεί τη συρρίκνωση των μεγάλων προσωπικοτήτων στην Εθνική Σερβίας, τόσο στο ρόστερ όσο και στον πάγκο της; Είναι συνδυασμός. Χαρακτηριστικό είναι αυτό που συμβαίνει σήμερα στο σερβικό μπάσκετ. Τρεις παίκτες που μεσουρανούσαν στις τέσσερις γραμμές έχουν αναλάβει διαφορετικά πόστα. Ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα και ο Ντέγιαν Τομάσεβιτς διευθύνουν τη Σερβική Ομοσπονδία και ο Σάσα Τζόρτζεβιτς έγινε ομοσπονδιακός προπονητής. Μποντιρόγκα, Τομάσεβιτς, Τζόρτζεβιτς δεν υπάρχουν στο ρόστερ, ούτε όμως Ιβκοβιτς ή Ομπράντοβιτς στον πάγκο…
Η ελληνική ομάδα έχει τους τρόπους για να παγιδεύσει το παιχνίδι των αντιπάλων της και να πάρει την πρόκριση, αρκεί: Ο Νικ Καλάθης να ενεργοποιήσει τις αμυντικές δαγκάνες του και να σταματήσει τον Τεόντοσιτς, που είναι ο βασικός δημιουργός της Σερβίας και συνήθως χρησιμοποιείται σε ντουέτο με τον Στέφαν Μάρκοβιτς ή τον Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς. Η επιμονή του ομογενούς πόιντ γκαρντ μπορεί να εξαντλήσει τον πρώην παίκτη του Ολυμπιακού, να τον βραχυκυκλώσει και εν τέλει να τον εκνευρίσει, γεγονός που θα λειτουργήσει υπέρ της ελληνικής ομάδας, που έχει και άλλους παίκτες για αυτόν τον ρόλο.
Σημαντική αποστολή θα έχουν και οι ψηλοί, καθώς η Σερβία χρησιμοποιεί δίδυμα παικτών άνω των 2,10 μ.: τον πρώτο σκόρερ της Σερβίας (μ.ό. 14,2 π.) Μίροσλαβ Ραντούλιτσα (2,13 μ.), ο οποίος την περασμένη σεζόν ήταν συμπαίκτης του Γιάννη Αντετοκούνμπο στους Μιλγουόκι Μπακς, τον Βλάντιμιρ Στίματς (2,11 μ.), που είναι άτεχνος, αλλά δυναμικός, καθώς και τον ταλαντούχο φόργουορντ Νεμάνια Μπιέλιτσα (2,09 μ.), ο οποίος έχει την ικανότητα να παίζει και μακριά από το καλάθι σουτάροντας τρίποντα και προκαλώντας προβλήματα ειδικά σε αργούς ψηλούς.
Η Εθνική, όμως, έχει τη λύση για την αντιμετώπισή του, καθώς οι Κώστας Καϊμακόγλου και Γιώργος Πρίντεζης δεν θα αφήνουν διαδρόμους στον Σέρβο, τον οποίο μπορεί να κυνηγήσει και ο «μακρύς» Γιάννης Αντετοκούνμπο, που μαζί με τον Κώστα Παπανικολάου εκτοξεύουν τα ενεργειακά αποθέματα της Εθνικής. Στην εξίσωση της αντίπαλης «front line» μπαίνει δυναμικά ο βετεράνος Νέναντ Κρστιτς (2,12 μ.), ενώ ο πέμπτος ψηλός Ράσκο Κάτιτς (2,08 μ.) δεν έχει σημαντικό χρόνο συμμετοχής (μ.ό. 9,8′).
«Κλειδί» ο Μπουρούσης στο ματς χωρίς αύριο

Πέρα από τα τεχνικά ζητήματα, που κάνουν την Εθνική να δείχνει ότι μπορεί να αποκλείσει τη Σερβία (4η στον Α’ Ομιλο, με τρεις ήττες από Ισπανία, Βραζιλία και Γαλλία και δύο νίκες επί των ταπεινών Ιράν και Αιγύπτου) και να φτάσει στους «8», όπου θα συναντήσει τη νικήτρια του ζευγαριού Βραζιλίας – Αργεντινής, ένα πολύ σημαντικό ζήτημα είναι η διατήρηση της ψυχραιμίας σε ένα ματς – πόλεμο, όπως το χαρακτήρισε ο κ. Κατσικάρης. Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι οι δύο ομάδες είχαν μετατρέψει σε… ροντέο έναν φιλικό αγώνα στο ΟΑΚΑ (γενική σύρραξη, τραυματισμοί και τιμωρίες εκατέρωθεν), με αποτέλεσμα η Εθνική να ταξιδέψει αναστατωμένη στην Τουρκία για το Μουντομπάσκετ το 2010, να μην έχει δύο βασικούς παίκτες (Φώτσης, Σχορτσανίτης) στους πρώτους αγώνες και αναπόφευκτα –και για αγωνιστικούς λόγους φυσικά –να αποκλειστεί από την αποδεκατισμένη Ισπανία στη φάση των «16». Στην πρόσφατη αναμέτρηση με την Αργεντινή, σε κρίσιμο σημείο μάλιστα, ο στυλοβάτης της ελληνικής «front line» Γιάνης Μπουρούσης (πρώτος σκόρερ με 12 π. και πρώτος ριμπάουντερ με 10 ρ. κατά μέσον όρο) έχασε τη συγκέντρωσή του, δέχτηκε τεχνική ποινή και η Εθνική κόντεψε να το πληρώσει. Απέναντι στους Σέρβους, που είναι… μανούλες στον καβγά, τέτοια λάθη μπορεί να αποδειχθούν ολέθρια. Συνεπώς, πρώτα ο Μπουρούσης οφείλει να διαγράψει από τη μνήμη του την καρεκλιά που είχε δεχτεί στο κεφάλι από τον Κρστιτς στο αλήστου μνήμης τουρνουά Ακρόπολις…

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ