Ο τουρισμός ταράζει την αιώνια γαλήνη του Γκραν Κάνιον

To φαράγγι Γκραν Κάνιον θεωρείται ένα από τα εντυπωσιακότερα τοπία στον κόσμο καθώς εδώ και εκατομμύρια χρόνια παραμένει ανεπηρέαστο από οποιαδήποτε δύναμη εκτός από τη φύση. Τώρα όμως η περίφημη θέα του κινδυνεύει από την ανθρώπινη παρέμβαση στον βωμό του τουρισμού, όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα «The Independent». Ολο και περισσότεροι εκφράζουν την ανησυχία τους για δύο αναπτυξιακά έργα, που βρίσκονται μάλιστα στα τελευταία στάδια του σχεδιασμού.

Ο επιστάτης του πάρκου, Ντέιβ Ουμπερουάγκα, σε πρόσφατες δηλώσεις του στην αμερικανική εφημερίδα «Los Angeles Times» χαρακτήρισε τα υπό μελέτη σχέδια ως «σοβαρό κίνδυνο» για το μέλλον του Εθνικού Πάρκου του Γκραν Κάνιον. «Οταν έχουμε έργα αυτού του μεγέθους και αυτής της έκτασης τόσο κοντά στο πάρκο, θα επηρεαστεί η εμπειρία που αποκομίζει κάθε επισκέπτης» σχολίασε.

Τελεφερίκ για ένα εστιατόριο με θέα

Το ένα από τα δύο έργα, γνωστό ως «Grand Canyon Escalade», περιλαμβάνει την κατασκευή ενός συγκροτήματος ξενοδοχείων, εστιατορίων και καταστημάτων που θα εκτείνεται σε 4.200 στρέμματα, στην περιοχή των Ινδιάνων Ναβάχο, η οποία συνορεύει με το φαράγγι. Επιπλέον θα κατασκευαστεί ένα τελεφερίκ προκειμένου να μεταφέρονται οι επισκέπτες σε ένα εστιατόριο με θέα, στο σημείο όπου συναντώνται ο ποταμός Κολοράντο με τον Μικρό Κολοράντο.

Ο Ρ. Λαμάρ Γουίτμερ της εταιρείας που έχει αναλάβει την κατασκευή του έργου «Grand Canyon Escalade» και ευελπιστεί ότι η λειτουργία του θα ξεκινήσει τον Μάιο του 2018, είπε ότι η θέα στο φαράγγι θα επηρεαστεί ελάχιστα. Αλλά ο Ντέιβ Νίμκιν, της Ενωσης για την Προστασία των Εθνικών Πάρκων των ΗΠΑ, κατήγγειλε ότι το έργο θα επιφέρει μία «ολοκληρωτική καταστροφή» στο Γκραν Κάνιον. «Η κραυγαλέα εμπορική ανάπτυξη σε καμία περίπτωση δεν συμβαδίζει με τον χαρακτήρα που ένα εθνικό πάρκο όπως το Γκραν Κάνιον έχει» σχολίασε.

Εκτός από το «Grand Canyon Escalade» στο φαράγγι σχεδιάζεται και η επέκταση της μικρής παρακείμενης πόλης Τουσαγιάν κατά 2.200 σπίτια και μεγάλα εμπορικά κέντρα, κάτι που, μεταξύ άλλων, θα τετραπλασιάσει τις ανάγκες της κοινότητας για νερό. Ωστόσο, οι αμερικανικές νοτιοδυτικές Πολιτείες αντιμετωπίζουν τη χειρότερη ξηρασία που έχει καταγραφεί ποτέ στην περιοχή. Σύμφωνα με τη Μάρθα Χαν, επικεφαλής της Υπηρεσίας Διαχείρισης Πόρων του Πάρκου, τα υπόγεια ύδατα που έχουν αντληθεί ήδη έχουν προκαλέσει προβλήματα στην επιβίωση της χλωρίδας και της πανίδας του φαραγγιού.

Η πόλη Τουσαγιάν βρίσκεται στη νότια παρυφή του Γκραν Κάνιον και προμηθεύεται το νερό της από τη βόρεια παρυφή, μέσω ενός παλαιού αγωγού, που έχει μήκος 21 χιλιόμετρα. Αν και ο αγωγός είναι επιρρεπής στις βλάβες, η αντικατάστασή του θα κόστιζε περίπου 110 εκατομμύρια ευρώ –κάτι παραπάνω δηλαδή από τον διπλάσιο ετήσιο κατασκευαστικό προϋπολογισμό της Αμερικανικής Υπηρεσίας Εθνικών Πάρκων.

Το Γκραν Κάνιον προσελκύει ετησίως πέντε εκατομμύρια επισκέπτες και θεωρείται ένα από τα «Επτά Θαύματα της Φύσης». Ωστόσο, μονάχα ένα μικρό ποσοστό επιλέγει να ταξιδέψει στο βάθος του φαραγγιού, είτε διασχίζοντας το ποτάμι είτε χρησιμοποιώντας μουλάρια, ή ακόμη και με τα πόδια. Οι υποστηρικτές των έργων λένε ότι το τελεφερίκ θα δώσει την ευκαιρία στους επισκέπτες να αντικρίσουν τη θέα από νέες γωνίες παρατήρησης.

Η ένωση των ποταμών συμβολίζει το ανδρόγυνο

Παρ’ όλα αυτά, η Χαν υποστηρίζει ότι οι υπεύθυνοι του έργου δεν συμβουλεύθηκαν την αρμόδια υπηρεσία σχετικά με την τοποθεσία της κατασκευής του τελεφερίκ. Για τον λόγο αυτόν αναμένεται να υπάρξει μία δικαστική διαμάχη. Επιπλέον το εν λόγω έργο θα είναι αδύνατον να προχωρήσει χωρίς την υποστήριξη των αρχηγών των Ινδιάνων Ναβάχο. Τα σχέδια συμπεριλαμβάνουν την κατασκευή ενός πολιτιστικού κέντρου για τους Ναβάχο προκειμένου οι επισκέπτες να γνωρίσουν την ιστορία της φυλής.

«Στις περιοχές των Ινδιάνων η ανεργία φτάνει μέχρι και το 70%» είπε εκπρόσωπος των κατασκευαστών. Και πρόσθεσε: «Το ποσοστό των αυτοκτονιών μεταξύ των εφήβων είναι τέσσερις με πέντε φορές υψηλότερο του εθνικού μέσου όρου. Χωρίς καμία αμφιβολία, θεωρείται μία από τις φτωχότερες περιοχές της Δυτικής Αμερικής. Γι’ αυτό πρέπει να αξιοποιηθεί το Γκραν Κάνιον με αξιοπρέπεια και πολλοί θα βρουν δουλειές».

Εκπρόσωποι των Ναβάχο δηλώνουν δυσαρεστημένοι με το σχέδιο, καθώς θεωρούν παραδοσιακά ιερή την περιοχή όπου ενώνονται τα δύο ποτάμια. Το σημείο συμβολίζει για τους Ινδιάνους τη συνάντηση ενός άνδρα με μία γυναίκα, δηλαδή την απαρχή της ζωής. Τα μέλη της γειτονικής φυλής Χόπι έχουν επίσης εκφράσει τις αντιρρήσεις τους για τα σχεδιαζόμενα έργα.