Ούτε ένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, συμπεριλαμβανομένου του Αλ. Τσίπρα, δεν πίστεψε κατά το διάστημα του τελευταίου 10ημέρου ότι επρόκειτο ποτέ να διεξαχθεί δημοψήφισμα για την ιδιωτικοποίηση ή μη της ΔΕΗ –έστω και της «μικρής»… Από τη στιγμή που ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανακοίνωσε την απόφασή του να επιδιώξει την εκκίνηση της σχετικής κοινοβουλευτικής διαδικασίας, οι στόχοι ήταν άλλοι και οι επιδιώξεις σύνθετες. Μετά το πέρας της συζήτησης, κατά την οποία τα αιτήματα του ΣΥΡΙΖΑ και των λοιπών κομμάτων της αντιπολίτευσης απορρίφθηκαν, το ερώτημα στην Κουμουνδούρου και πέραν αυτής είναι: «Αξιζαν τον κόπο η φασαρία και η αναστάτωση;».
Το τι κατόρθωσε και τι όχι ο Αλ. Τσίπρας με την πρωτοβουλία του κατά της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ είναι μέχρις ενός σημείου ήδη εμφανές. Στην ουσία, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το κόμμα του, καθώς και άλλες κοινοβουλευτικές δυνάμεις, έχουν μία ακόμη αφορμή να κατηγορούν την κυβέρνηση για θεσμική εκτροπή, παραβίαση του Συντάγματος, αυταρχισμό.
Ενδέχεται όμως να υπάρχουν και άλλες πολιτικές επιπτώσεις. Σύμφωνα με στελέχη (και) της αντιπολίτευσης, αυτές δεν είναι προφανείς και θα μπορούσαν υπό προϋποθέσεις να διαμορφωθούν στο διάστημα των επόμενων μηνών, με τα αποτελέσματά τους να μην μπορούν σε καμία περίπτωση να θεωρηθούν δεδομένα.
Οι εκτιμήσεις και οι αναλύσεις της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ για το πολιτικό σκηνικό που προέκυψε μετά την πρωτοβουλία για τη συγκέντρωση 120 βουλευτικών υπογραφών για τη συζήτηση του δημοψηφίσματος φανερώνουν ικανοποίηση ως και ενθουσιασμό. Παρά ταύτα, τα εμπειρότερα στελέχη προτιμούν να διατηρούν επιφυλάξεις και να μη σπεύδουν να πανηγυρίσουν.
Στα πολιτικά οφέλη της αξιωματικής αντιπολίτευσης προσμετρούνται από την περασμένη Πέμπτη κάποια επί μέρους στοιχεία, με εφήμερο ωστόσο χαρακτήρα.
Μεταξύ αυτών:
–Η πρόκληση μιας αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση για ένα ομολογουμένως σημαντικό θέμα.
–Η άσκηση πίεσης προς τις δυνάμεις της ελάσσονος αντιπολίτευσης, οι οποίες με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θέλησαν να εκδηλώσουν την αντίδρασή τους στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.
–Η εμφάνιση ενός ετερόκλητου κοινοβουλευτικού συσχετισμού 139 βουλευτών, ο οποίος θεωρητικώς στέλνει το μήνυμα ότι είναι δυνατή ως πιθανή η εμπλοκή στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Στο πλαίσιο αυτό οι περιπλοκές για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ασήμαντες και ενδεχομένως να συνιστούν ακόμη μεγαλύτερες προκλήσεις για το διάστημα των επόμενων μηνών.
Υπό το πρίσμα της… αλγεβρικής προσέγγισης των εξελίξεων, στοιχείο στο οποίο τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προσδίδουν ιδιαίτερη σημασία τις τελευταίες ημέρες, η αξιωματική αντιπολίτευση αποφεύγει να μιλήσει με βεβαιότητα για το μέλλον. Και αυτό γιατί η διαδικασία ανέδειξε κάποια σημαντικά προβλήματα για την Κουμουνδούρου.
Ανάμεσα σε αυτά, κυρίαρχη θέση κατά την ομολογία και συνεργατών του Αλ. Τσίπρα, κατέχουν τρία στοιχεία:
–Οι ελιγμοί του ΚΚΕ, το οποίο κατόρθωσε με τη στάση του να μη βρεθεί απολογούμενο έναντι του ΣΥΡΙΖΑ για αντιδραστική άρνηση συμπαράταξης.
–Η αδυναμία «προσάρτησης» έστω ενός τμήματος από την ομάδα των ανεξάρτητων βουλευτών, προς τους οποίους ο κ. Τσίπρας έχει απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση συμπαράταξης. Ειδικότερα, το γεγονός ότι βουλευτές όπως οι Οδ. Βουδούρης, Π. Μουτσινάς, Θεοδώρα Τζάκρη, Θ. Παραστατίδης κ.ά. δεν συνυπέγραψαν την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά προτίμησαν τον ελιγμό της κατάθεσης μιας δικής τους εκδοχής για τους λόγους υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφίσματος, αντιμετωπίζεται ως δυνάμει πρόβλημα, καθώς δείχνει πως οι επιφυλάξεις έναντι του ΣΥΡΙΖΑ είναι υπαρκτές.
–Ο σπαραγμός που ξέσπασε στη ΔΗΜΑΡ και η επιτάχυνση της αποσύνθεσής της σε κοινοβουλευτικό επίπεδο δεν θεωρούνται θετική εξέλιξη για την Κουμουνδούρου. Χαρακτηριστική είναι η παραδοχή ακόμη και από την πλευρά στελεχών της Αριστερής Πλατφόρμας, τα οποία ούτως ή άλλως δεν συμφωνούν με την προοπτική της κεντροαριστερής στροφής. «Η ΔΗΜΑΡ ως κοινοβουλευτικό άθροισμα μπορεί και να ήταν χρήσιμη. Ως μεμονωμένα στελέχη που ενδέχεται να προσχωρήσουν στον ΣΥΡΙΖΑ πριν ή μετά τις εκλογές, ελάχιστα έχει να μας προσφέρει» λένε.
Κατόπιν όλων αυτών και με το βλέμμα ούτως ή άλλως στραμμένο στη δυνατότητα συγκέντρωσης 121 βουλευτών οι οποίοι θα αποφασίσουν να εμποδίσουν την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και να οδηγήσουν τη χώρα σε εκλογές ενδεχομένως και εντός του 2014, ο προβληματισμός στο επιτελείο του κ. Τσίπρα είναι μεγάλος και οι εξισώσεις που πρέπει να λυθούν πολλές.

Εκδήλωση
Νέο μέτωπο για τις παραλίες
Ο μεγάλος πονοκέφαλος του Αλ. Τσίπρα για το διάστημα μετά το καλοκαίρι παραμένει και σχετίζεται με τη διαμόρφωση μετώπου, το οποίο είτε θα προκαλέσει εκλογές είτε θα διαμορφώσει την εντύπωση μιας δυναμικής, η οποία θα έδινε ασφαλές προβάδισμα έναντι της σημερινής κυβέρνησης σε μία εκλογική αναμέτρηση.
Η επόμενη απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή την κατεύθυνση έχει προγραμματιστεί για την ερχόμενη Τετάρτη, 16 Ιουλίου. Στο πλαίσιο αυτό διοργανώνεται εκδήλωση με ομιλητή τον κ. Τσίπρα και αντικείμενο την αντίδραση στις διατάξεις του νόμου που αλλάζει το καθεστώς του αιγιαλού. Σύμφωνα πάντως με διαβεβαιώσεις κορυφαίων στελεχών της αντιπολίτευσης, η πρωτοβουλία αυτή θα οργανωθεί με πολύ μεγαλύτερη προσοχή και μετρημένες προσδοκίες ως προς τις δυνατότητες επίδρασης στους πολιτικούς συσχετισμούς.
Πολιτικές καραμπόλες με τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής
Το μεγαλύτερο ζήτημα που καλείται εν όψει αυτών να αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ ονομάζεται Χρυσή Αυγή. Η κοινοβουλευτική ισχύς της των 16 εδρών απειλεί να προκαλέσει σημαντικές πολιτικές «καραμπόλες», οι οποίες δεν έχουν προδιαγεγραμμένη κατάληξη.
Αν και εφόσον η αξιωματική αντιπολίτευση αποφασίσει να προσμετρεί στο εξής τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής στο άθροισμα που εμποδίζει την εκλογή Προέδρου (κάτι που αυτή τη στιγμή δεν έχει απορρίψει), το πρόβλημά της ενδέχεται να μην περιορίζεται στις κατηγορίες για συνεργασία με τη νεοναζιστική οργάνωση.
Μια πιθανή ως και δεδομένη παρενέργεια είναι ότι η εναπομείνασα Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΔΗΜΑΡ (11 βουλευτές) ανάγεται σε παράγοντα ιδιαίτερης σημασίας και πιθανώς να διαχωρίσει τη θέση της κατά τη διαδικασία.
Σε μια τέτοια εξέλιξη, το άθροισμα εκείνων που δεν θα ψήφιζαν Πρόεδρο, με βάση τη στάση τους στο «δημοψήφισμα» της ΔΕΗ, ενδέχεται να μειώνεται δραματικά στους 128 βουλευτές (συμπεριλαμβανομένων των Χρυσαυγιτών). Εξ αυτών, οι 12 είναι του ΚΚΕ, οι 14 των ΑΝΕΛ και 15 από τους 22 ανεξάρτητους –χωρίς να συμπεριλαμβάνονται σε αυτούς οι Α. Λοβέρδος και Χρ. Αηδόνης, αλλά να προστίθενται πλέον οι Κατερίνα Μάρκου και Γρ. Ψαριανός.
Είναι πιθανό, λένε κάποιοι εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ, από αυτό το σύνολο, και κυρίως από τις δεξαμενές του κόμματος του Π. Καμμένου και των Ανεξαρτήτων Βουλευτών, να προκύψει εξ αντανακλάσεως ή και άλλων λόγων ένα άθροισμα στην άλλη κοινοβουλευτική όχθη, το οποίο εν τέλει να αποδειχθεί επαρκές για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Αρκεί για κάτι τέτοιο η αλλαγή στάσης περίπου οκτώ βουλευτών…

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ