Αντι Σέρκις: Ο ηθοποιός που ποτέ δεν βλέπουμε

«Ηθοποιός φωνής» (voice actor) δεν είναι βέβαια και ο πιο κολακευτικός χαρακτηρισμός για έναν ηθοποιό με φιλοδοξίες και όραμα, για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα όμως ο Αντι Σέρκις ήταν αναγκασμένος να τον δέχεται χωρίς να μπορεί να κάνει διαφορετικά. Ολα είχαν αρχίσει μετά την ερμηνεία του ως Γκόλουμ στους «Δύο πύργους», τη δεύτερη ταινία της κινηματογραφικής σειράς «Ο Αρχοντας των Δαχτυλιδιών» του Πίτερ Τζάκσον.

Η μορφή του Σέρκις δεν εμφανίζεται ποτέ στην ταινία γιατί το Γκόλουμ είναι ολόγραμμα φτιαγμένο επάνω στον ηθοποιό. Για την ακρίβεια, όλη η εικόνα του Γκόλουμ, από το μακιγιάζ ως την ενδυμασία του, υπήρξε το αποτέλεσμα ψηφιακής επικάλυψης, με αποτέλεσμα πολύς κόσμος να πιστέψει ότι από πλευράς ερμηνείας το μόνο τελικά που ο Σέρκις είχε δώσει στο παράξενο αυτό πλάσμα που συγκίνησε εκατομμύρια θεατές ήταν η φωνή του. Δεν ήταν αυτή η πραγματικότητα.

Το Γκόλουμ και όλοι οι ήρωες του Σέρκις που έχουν προκύψει από την τεχνική επεξεργασία που λέγεται performance capture (στην οποία έχει γίνει πλέον εξπέρ) υπήρξαν το αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς του ηθοποιού επάνω στους ρόλους του. «Η μόνη διαφορά ανάμεσα στην «κανονική» υποκριτική και στο performance capture» είπε ο Σέρκις «είναι ότι στη δεύτερη περίπτωση σου φορούν το κοστούμι και σου βάζουν το μακιγιάζ μέσω των εφέ και αφού έχεις παίξει τον ρόλο. Οχι πριν. Κατά τα άλλα, το σώμα του ήρωα, η ψυχολογική έρευνα, οτιδήποτε έχει να κάνει με το «χτίσιμό» του παραμένουν τα ίδια». Ο βραχύσωμος ηθοποιός μάλιστα είχε αποκαλύψει πριν από μερικά χρόνια στο «Βήμα» ότι οι κινήσεις αλλά και η φωνή της γάτας του ήταν τα στοιχεία που τον ενέπνευσαν για την κινησιολογία αλλά και το ηχόχρωμα της φωνής του ως Γκόλουμ.

Οι ψηφιακά επεξεργασμένοι ήρωες του ηθοποιού, ο οποίος γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1964 στο Ρούισλιπ Μάνορ του Δυτικού Λονδίνου, έχουν καταπληκτική ποικιλία. Ο Σέρκις υπήρξε τόσο το «μοντέλο» του γιγαντιαίου πιθήκου «Κινγκ Κονγκ» στην ταινία του Π. Τζάκσον όσο και του γενειοφόρου ναυτικού Κάπτεν Χάντοκ στην ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ «Οι περιπέτειες του Τεν Τεν» (σε παραγωγή Π. Τζάκσον). Προσφάτως επανέλαβε τον ρόλο ενός άλλου πιθήκου, μικρότερου μεν αλλά πολύ πιο εύστροφου, του Καίσαρα, στην ταινία «Ο πλανήτης των πιθήκων: Η αυγή» του Ματ Ριβς, η οποία ακολουθεί την επιτυχία «Ο πλανήτης των πιθήκων: Η εξέγερση» του 2011.

Στη νέα ταινία, που από την προσεχή Πέμπτη 17 Ιουλίου θα προβάλλεται στις αίθουσες, ένας συνεχώς αυξανόμενος πληθυσμός γενετικά εξελιγμένων πιθήκων, με επικεφαλής τον Σίζαρ, απειλείται από μια ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι κατάφεραν να επιζήσουν από έναν θανατηφόρο ιό μία δεκαετία πριν. Παρότι αρχικά τα δύο στρατόπεδα δείχνουν διατεθειμένα να συνυπάρξουν σε συνθήκες ειρήνης, στην πορεία αναγκάζονται να συγκρουστούν αμετάκλητα προκειμένου να αναδειχθεί ο απόλυτος κυρίαρχος του πλανήτη Γη.

Η δουλειά του Σέρκις στην ταινία «Ο πλανήτης των πιθήκων: Η αυγή» υπήρξε αρκετά σύνθετη. Κατ’ αρχάς ο ήρωάς του, ο Σίζαρ, έχει μεγαλώσει, έχει γίνει πατέρας αλλά και παππούς. Η ιδέα της παραγωγής ήταν η εξέλιξη της νέας γενιάς πιθήκων να συμβαδίσει με την εξέλιξη της νέας γενιάς ανθρώπων. «Οπως τα παιδιά μας είναι καλύτερα από εμάς με τα iPad και την τεχνολογία, έτσι και η νέα γενιά πιθήκων έχει διαφορετικές αντιλήψεις συγκριτικά με την παλιά» είπε ο Σέρκις. «Η νέα γενιά ακολουθεί διαφορετικούς ρυθμούς, τους δικούς της». Ενα εξίσου σημαντικό θέμα ήταν να βρεθεί ένας τρόπος γλωσσικής επικοινωνίας. Ο εξανθρωπισμός των πιθήκων ανήκει στις προτεραιότητες του Σίζαρ γιατί η γνώση είναι δύναμη και ο Σίζαρ ξέρει ότι η εισαγωγή της γλώσσας στη ζωή των πιθήκων είναι ένα από τα καλά στοιχεία που μπορούν να πάρουν από την ανθρωπότητα. Και όλα αυτά έπρεπε να γυριστούν τρισδιάστατα, με τον Αντι Σέρκις και τους υπόλοιπους ηθοποιούς που υποδύονται τους πιθήκους να παίζουν κανονικά χωρίς μέικαπ ή κοστούμια τα οποία τους τα «φόρεσαν» αργότερα.

Η αλήθεια πάντως είναι ότι το performance capture έχει αποδειχθεί εξαιρετικά προσοδοφόρα μπίζνα για τον Αντι Σέρκις, ο οποίος, βεβαίως, έχει εμφανιστεί και με το… κανονικό πρόσωπό του σε ταινίες (η καλύτερη είναι το «Sex, drugs and rock ‘n’ roll», όπου υποδύθηκε τον ρόκερ Ιαν Ντιούρι). Εδώ και μερικά χρόνια έχει ιδρύσει τις δικές του, performance capture εγκαταστάσεις, τα Imaginarium Studios, έξω από το Λονδίνο, εκεί όπου σχεδιάζει δύο μεγαλεπήβολες ταινίες, τη «Φάρμα των ζώων», από το μυθιστόρημα του Τζορτζ Οργουελ, και «Το βιβλίο της ζούγκλας», από το μυθιστόρημα του Ράντγιαρντ Κίπλινγκ. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα ο Σέρκις εργάζεται ως σύμβουλος σε ταινίες που στηρίζονται στο performace capture, όπως ο τελευταίος «Γκοτζίλα».

Το χαρμόσυνο είναι ότι τα παιδιά του Αντι Σέρκις μπορούν και τον αναγνωρίζουν. «Γιατί γνωρίζουν τις εκφράσεις του προσώπου μου» λέει χαρακτηριστικά, «όπως τις γνωρίζουν στη WETA (η εταιρεία που έχει αναλάβει τις μεταμορφώσεις του). Το πρόσωπό μου έχει σκαναριστεί τόσο πολλές φορές που θα πρέπει να γνωρίζουν κάθε χιλιοστό κάθε πόρου του! Είναι σαν να φοράς μια μάσκα που κινείται σε κάθε σύσπαση μυός του προσώπου σου».