Πολλές σιίτισες γυναίκες στο Ιράκ εκπαιδεύονται για το χειρότερο δυνατό σενάριο: την εισβολή των ένοπλων σουνιτών της ISIS στην Βαγδάτη. Φοβούνται πως αν δεν μάθουν να χειρίζονται τα όπλα, θα μείνουν ανυπεράσπιστες και βορά στις εκδικητικές ορέξεις των τζιχαντιστών.
«Όταν έπεσε η Μοσούλη, τρελαθήκαμε. Μια γυναίκα πρέπει να είναι εκπαιδευμένη για αυτές τις περιστάσεις. Όλοι οι άντρες μας βρίσκονται στο μέτωπο και στην πρώτη γραμμή, άρα είναι δικό μας καθήκον να προστατεύσουμε τα σπίτια, τις οικογένειες και τα παιδιά μας», λέει στην αμερικανίδα ανταποκρίτρια η Αλια, μια 47χρονη ιρακινή εκπαιδεύτρια. Μαζί με την Αλια, τα μυστικά των όπλων διδάσκουν και ιρακινοί αξιωματικοί μιας ταξιαρχίας που είχε εκπαιδευτεί στο γειτονικό Ιράν, στο παρελθόν, με στόχο την κατάρριψη του ιρακινού δικτάτορα Σαντάμ Χουσεΐν.
«Όταν σταματάμε να ρίχνουμε, τότε βάζουμε την ασφάλεια στο οπλοπολυβόλο και χαμηλώνουμε την κάνη του», τονίζει ο λοχαγός Τζαφάρ Χασάν. Περίπου 20 γυναίκες θα εκπαιδευτούν για ένα διάστημα πέντε ημερών πάνω στα βασικά: δεν είναι κάτι που οι περισσότερες εξ’ αυτών θα ήθελαν να μάθουν, αλλά σε μια χώρα όπου μαίνεται η αιματοχυσία, αυτή η εκπαίδευση είναι κάτι που τις κάνει να νιώθουν λίγο πιο δυνατές και λίγο πιο ασφαλείς.
Πολλές από αυτές τις γυναίκες, εξάλλου, γνωρίζουν καλά κι από πρώτο χέρι τον πόνο του να χάνεις ένα από τα αγαπημένα σου πρόσωπα από μια σφαίρα εχθρού. «Δεν έχω καμία αισιοδοξία για το μέλλον των παιδιών μου. Και πιστεύω πως έχω κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα, επειδή διαρκώς σκέφτομαι το κακό και αναλογίζομαι το τι θα πάθουν στο μέλλον τα παιδιά μου. Όλη αυτή η κατάσταση [στο Ιράκ] μας κάνει να είμαστε συνεχώς σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση», εκμυστηρεύεται η Χάζα, που έχει χάσει τον πατέρα της και τον αδελφό της μέσα σε διάστημα σαράντα ημερών. Και αναρωτιέται: «Αν αφήσω αύριο τα παιδιά μου να πάνε στο σχολείο, θα ξαναγυρίσουν στο σπίτι το μεσημέρι;»
