Πόσο κοστίζει η πλαστική ομορφιά;

Ενα από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνουμε στο σχολείo είναι ότι οι Ελληνες ενέδωσαν στον Τρωικό Πόλεμο για τα μάτια της Ωραίας Ελένης. Χιλιάδες χρόνια αργότερα, μπορεί να μη γίνονται πόλεμοι στο όνομα του κάλλους, η ομορφιά όμως αποτελεί μία από τις πιο ισχυρές βιομηχανίες παγκοσμίως. Και ενώ οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι οικονομικά, οι αισθητικές επεμβάσεις παραμένουν προτεραιότητα. Οπως προκύπτει, τα τελευταία χρόνια έχουν μειωθεί οι τιμές των πλαστικών, όχι όμως τα χειρουργεία.

Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Αισθητικής Πλαστικής Χειρουργικής, το 2010 πραγματοποιήθηκαν περισσότερες από 3 εκατομμύρια επεμβάσεις στις ΗΠΑ, οι οποίες εξακολουθούν ως σήμερα να κρατούν τα σκήπτρα στον συγκεκριμένο τομέα –η επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά «Nip/Tuck» σκιαγραφούσε με ακραίο αλλά και εύστοχο τρόπο τη λατρεία που τρέφει ο αμερικανικός λαός στο νυστέρι. Υπάρχουν όμως και χώρες οι οποίες κάνουν πρωταθλητισμό στις αισθητικές επεμβάσεις, χωρίς να έχουν τα οικονομικά τους προβλήματα λυμένα.

Κάθε λαός έχει διαφορετικές ανασφάλειες σε σχέση με την εξωτερική του εμφάνιση. Η έρευνα του «Economist» πριν από δύο χρόνια αποδείκνυε ότι στη Βραζιλία οι γυναίκες μπαίνουν στο χειρουργείο για να βελτιώσουν την όψη των οπισθίων τους επτά φορές πάνω από τον μέσο όρο των 25 χωρών που είναι πρώτες παγκοσμίως στις πλαστικές επεμβάσεις, ενώ βρίσκονται και πέντε φορές πάνω από τον μέσο όρο σε ό,τι έχει να κάνει με επεμβάσεις για τη βελτίωση της όψης των γεννητικών οργάνων.

Και κάπου εδώ έρχονται και οι Ελληνες, οι οποίοι, σύμφωνα πάντα με την έρευνα, παίρνουν αργυρό μετάλλιο στις επεμβάσεις για την αυξητική του πέους τους, καθώς τέτοιου είδους χειρουργεία γίνονται στη χώρα μας δέκα φορές περισσότερο από τον διεθνή μέσο όρο. Αναζητήσαμε τη γνώμη των ειδικών και πήραμε απαντήσεις για τα συνηθέστερα άγχη των Ελλήνων και των Ελληνίδων σε θέματα ομορφιάς και διαπιστώσαμε ότι το αρχαίο κάλλος εξακολουθεί να κρατά ψηλά τον πήχη, οδηγώντας, ακόμη και στα χρόνια της κρίσης, πολύ κόσμο στην απόφαση να αλλάξει δραστικά το σώμα ή το πρόσωπό του.

Η ρινοπλαστική είναι χωρίς αμφιβολία η βασίλισσα των αισθητικών επεμβάσεων, καθώς είναι κάτι που απασχολεί εξίσου και τους άνδρες και τις γυναίκες. Ο Γιώργος Μοιρέας, χειρουργός ωτορινολαρυγγολόγος, εξειδικευμένος στη ρινοπλαστική και στην ωτοπλαστική και επικεφαλής της χειρουργικής ομάδας του Exelixis Medical Institute, παρατηρεί ότι, παρά την κρίση, «τα τελευταία χρόνια υπάρχει αύξηση της ανάγκης που αισθάνεται κάποιος να βελτιώσει την εμφάνισή του και για να ξορκίσει τη μιζέρια της εποχής φτιάχνοντας τη διάθεσή του, αλλά ταυτόχρονα, επειδή θεωρεί ότι μια καλύτερη εμφάνιση μπορεί να αποτελέσει διαβατήριο είτε για να βρει πιο εύκολα δουλειά είτε για να ανελιχθεί στον ήδη υπάρχοντα επαγγελματικό του χώρο. Κάποιοι ασθενείς το παραδέχονται ξεκάθαρα αυτό, κάποιοι άλλοι το αφήνουν να εννοηθεί».

Ενώ, λοιπόν, λόγω κρίσης «μπορεί να έχει αφαιρεθεί ένα ποσοστό ασθενών της τάξης του 30%, το κενό αυτό αναπληρώνεται από εκείνους που είναι χάλια ψυχολογικά ή ψάχνουν για δουλειά και, προτού βρουν, αποφασίζουν να επενδύσουν στην εμφάνισή τους κάποια χρήματα που είχαν βάλει στην άκρη». Και κάπου εδώ αρχίζουν τα σκληρά παζάρια για να καθοριστεί η τιμή του χειρουργείου: «Τις καλές εποχές, η ρινοπλαστική ήταν μια επέμβαση πολυτελείας και κανείς δεν έμπαινε στον κόπο να ρωτήσει με αγωνία την τιμή. Ολοι πλέον αρχίζουν και πιέζουν για να μειωθεί το κόστος, το παζάρι είναι πολύ χαρακτηριστικό. Ενώ παλαιότερα το βασικό άγχος του ασθενούς ήταν αν θα βγει ωραίο το αποτέλεσμα της επέμβασης, τώρα όλο το ενδιαφέρον έχει μετατεθεί στο οικονομικό ζήτημα».

Αυτό ακριβώς ώθησε τον ίδιο στο να αναφερθεί ενδεικτικά σε κάποιες τιμές ρινοπλαστικής στο σάιτ του Exelixis MI καθώς και του ιατρικού Δικτύου TheDoctors που έχει ιδρύσει, το οποίο παρέχει πρόσβαση σε εξειδικευμένους γιατρούς όλων των ειδικοτήτων: «Παλαιότερα δεν νοείτο ρινοπλαστική κάτω από 3.000-3.500 ευρώ. Τώρα αναφέρουμε ότι μια τέτοια επέμβαση μπορεί να ξεκινά από 2.200 ευρώ και η επίσκεψη κατά την οποία θα συζητηθεί και θα αποφασιστεί ποιες ακριβώς αλλαγές θα γίνουν στη μύτη ανέρχεται στα 70 ευρώ. Φυσικά, δεν πρόκειται για φιξαρισμένη, αλλά για ενδεικτική τιμή, ώστε να παίρνει μια πρώτη ιδέα για το κόστος ο κάθε ενδιαφερόμενος».

Και επειδή πολύ συχνά «οι Ελληνίδες χάνουν πολλές φορές το δάσος ξοδεύοντας τα χρήματά τους δεξιά και αριστερά, οι πιο σταθεροί πελάτες, ακόμη και στην κρίση, αποδεικνύονται οι άνδρες, οι οποίοι είναι από τη φύση τους πιο προσεκτικοί με τα οικονομικά τους. Οι Ελληνες δεν έχουν και τόσο καλή μύτη, αλλά ενώ σε άλλες φυλές, όπως, για παράδειγμα, στην εβραϊκή, η μύτη είναι ομολογουμένως πολύ χειρότερη, οι ασθενείς δεν επεμβαίνουν τόσο συχνά πάνω της. Είναι θέμα νοοτροπίας».

Ο Γιώργος Μοιρέας παρατηρεί επίσης ότι «αρχίζουν να εκλείπουν τα περίφημα «δωράκια» που έκαναν οι μπαμπάδες και οι μαμάδες που προέρχονταν κυρίως από τα βόρεια προάστια ή το Κολωνάκι στις 18χρονες κόρες τους: ως δώρο αποφοίτησης, αντί για αυτοκίνητο, τους έδιναν χρήματα για ρινοπλαστική. Αυτά τα φαινόμενα της αλλοτινής μπουρζουαζίας έχουν μειωθεί αισθητά και παραμένουν οι πιο συνειδητοποιημένοι ασθενείς. Με άλλα λόγια, κάποιος που παραμένει μεσοαστός θα την κάνει την επέμβαση. Εκείνος που έχει αλλάξει τάξη και από εκεί που οδηγούσε Cayenne δεν έχει να φάει, δεν πρόκειται να ασχοληθεί με τη μύτη του. Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι ένα μεγάλο κομμάτι των ρινοπλαστικών παραμένει σταθερό, καθώς υπάρχουν πολλοί ασθενείς που παίρνοντας την απόφαση να εγχειρίσουν το προβληματικό τους διάφραγμα θα κάνουν στο ίδιο χειρουργείο και επέμβαση στην όψη της μύτης τους».

Η αυξητική πέους είναι μία από τις δημοφιλέστερες αισθητικές επεμβάσεις στην Ελλάδα και ένας από τους δημοφιλέστερους τομείς της δουλειάς του χειρουργού, ουρολόγου, ανδρολόγου Δημητρίου Μπορούσα. Η ζωή του και η δουλειά του μοιράζονται ανάμεσα στην Αθήνα και στο Βελιγράδι. Είναι μέλος του Sava Perovic Foundation, ενός σημαντικότατου Διεθνούς Κέντρου Επανορθωτικής Χειρουργικής Ανδρολογίας και Επανορθωτικής Ουρολογίας. Ο Σάβα Πέροβιτς υπήρξε καθηγητής του και ήταν πρωτοπόρος χειρουργός σε συγγενείς ανωμαλίες, επεμβάσεις επαναπροσδιορισμού φύλου και, κατ’ επέκτασιν, σε χειρουργεία που έχουν να κάνουν με τη βελτίωση της εικόνας του πέους. «Οι ιδιωτικές κλινικές στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα ακριβές παρά την κρίση, δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα. Για παράδειγμα, στο Ντουμπάι η κλινική βγαίνει πολύ πιο οικονομική από μια κλινική εδώ. Πάντως, υπάρχουν τα πάντα στην Ελλάδα για να γίνει σωστή δουλειά. Από υποδομές πάμε πολύ καλά» τονίζει.

Τι είναι αυτό, λοιπόν, που ωθεί όλο και περισσότερους Ελληνες στη φαλλοπλαστική; «Η φαλλοπλαστική ως αισθητική επέμβαση παρουσιάζει πολύ μεγάλη ζήτηση τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικό είναι ότι σε μεγάλο ποσοστό έρχονται άνδρες που δεν έχουν μικρό πέος, αλλά το θέλουν ακόμη μεγαλύτερο. Είναι αυτό που στη δουλειά μας ονομάζουμε «σύνδρομο των αποδυτηρίων», έχει να κάνει περισσότερο με την ανάγκη της επίδειξης, παρά με την επιθυμία να ικανοποιήσουν τη σύντροφό τους. Πολύ συχνά με επισκέπτονται, μαζί με τις γυναίκες τους, κάποιοι που ενδιαφέρονται να κάνουν αυξητική και εκείνες δεν είναι πολύ χαρούμενες με την απόφασή τους. Φοβούνται ότι το μεγαλύτερο μέγεθος θα τους ωθήσει στο να αρχίσουν να ψάχνονται εκτός σχέσης. Σπανίζουν οι περιπτώσεις των «κακών» γυναικών που θα στείλουν τον άνδρα σε εμένα ύστερα από ένα πολύ υποτιμητικό σχόλιο που του έκαναν για το μέγεθος».

Πρωταθλήτρια στις φαλλοπλαστικές είναι η Νότια Κορέα –«εκεί, όμως, το θέμα του μεγέθους θεωρείται εθνικό πρόβλημα και οι συνάδελφοι από τη συγκεκριμένη χώρα θεωρούνται πρωτοπόροι στην έρευνα. Ο,τι νέο υλικό και τεχνογνωσία έχει ανακαλυφθεί, έχει ξεκινήσει από εκεί. Αυτή τη στιγμή, η πιο πρωτοποριακή μέθοδος θεωρείται η χρήση βλαστικών κυττάρων. Εξακολουθεί να είναι δημοφιλής και η τοποθέτηση λίπους στην περιοχή, όμως τα αποτελέσματα είναι πρόσκαιρα, κάποια στιγμή το λίπος φεύγει ή χρειάζεται επανόρθωση. Η φαλλοπλαστική με λίπος ανέρχεται στα 2.500-3.500 ευρώ. Το χειρουργείο των βλαστικών κυττάρων κοστίζει το ίδιο, εδώ όμως ο ασθενής επιβαρύνεται με 1.500-2.000 ευρώ επιπλέον, λόγω του υλικού. Προσπαθούμε να βρούμε μια λύση να έρθει επίσημα το υλικό, αλλά πολύ δύσκολα καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία και έτσι επιβαρύνει τον ασθενή στην τελική τιμή».

Ο ίδιος βομβαρδίζεται καθημερινά από ενδιαφερόμενους μέσω e-mail και τηλεφώνου και προσπαθεί να τους εξηγήσει ότι η διάγνωση δεν μπορεί να γίνει εξ αποστάσεως: «Το πόσο θα μεγαλώσει ένα πέος εξαρτάται απόλυτα από το ήδη υπάρχον. Συχνά τους λέω «δεν το κάνω για να σας χρεώσω την επίσκεψη, ελάτε να σας δω από κοντά χωρίς χρήματα». Καταντάει, όμως, εκνευριστική η επιμονή όλων στο οικονομικό κομμάτι. Το πρώτο πράγμα που ρωτούν δεν είναι αν πρόκειται για ασφαλή επέμβαση, αλλά πόσο κοστίζει, λες και είμαι πωλητής προϊόντων. Ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για επέμβαση και όχι για αγοραπωλησία. Πάντως, αν ο Ελληνας δεν είχε πλέον τόσο σοβαρό οικονομικό πρόβλημα, με τη ζήτηση που υπάρχει, μόνο εγώ θα έκανα τουλάχιστον δύο φαλλοπλαστικές την εβδομάδα!».

Από την εμπειρία που έχει και εκτός συνόρων, ο Λίβανος είναι η Νο 1 χώρα στις αισθητικές επεμβάσεις: «Και οι άνδρες και οι γυναίκες επηρεάζονται πολύ από τις επιταγές του λάιφσταϊλ, όπως ακριβώς είχε συμβεί και στην Ελλάδα. Ετσι, έχουμε και εδώ σταθερά επίπεδα αισθητικών επεμβάσεων παρά την κρίση. Ειδικά η φαλλοπλαστική είναι από τα μοναδικά χειρουργεία για τα οποία ο κόσμος δεν σταματά να ενδιαφέρεται, αν και δεν καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία και θα πληρώσει ούτως ή άλλως. Και αφού δεν μειώνεται η ζήτηση, αναγκαστικά μειώνονται οι τιμές».

Είναι, λοιπόν, βαρύ το φορτίο και το στερεότυπο του «Greek lover» για τον μέσο Ελληνα; «Το πέος είναι ένα σύμβολο. Μεγαλώνοντας το πέος, μεγαλώνεις και το σύμβολο. Ο μιμητισμός παίζει μεγάλο ρόλο. Οπως με τα κινητά τηλέφωνα: όταν βλέπεις συνεχώς smartphones μπροστά σου, θέλεις κι εσύ ένα. Δεν θέλει πολύ για να σου γίνει εμμονή. Οι ενδιαφερόμενοι, όμως, πρέπει να προσέχουν, καθώς κυκλοφορούν πολλές απάτες, όπως, για παράδειγμα, τα χαπάκια που υπόσχονται ότι μεγεθύνουν το πέος».

Πέρα, όμως, από την ανάγκη εντυπωσιασμού, «υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι οι οποίοι έχουν πραγματικό πρόβλημα με το μέγεθός τους, νιώθουν ντροπή για την εικόνα τους και φτάνουν σε μεγάλη ηλικία χωρίς να έχουν ούτε μία σεξουαλική επαφή. Εδώ το πρόβλημα είναι και ιατρικό, όχι μόνο αισθητικό» εξηγεί ο Δημήτριος Μπορούσας.

Η φαλλοπλαστική, βέβαια, αποτελεί ταμπού στην Ελλάδα. Μπορεί οι επτά στους δέκα Ελληνες να το συζητούν και οι πέντε στους δέκα να σκέφτονται σοβαρά να την τολμήσουν, ακόμη και αν το κάνουν, όμως, δεν θα βγουν να το βροντοφωνάξουν, γι’ αυτό σπανίζουν οι ασθενείς που πηγαίνουν στον χειρουργό συστημένοι από κάποιον που έκανε αυξητική πέους. Αντιθέτως, στο γυναικείο σύμπαν, τέτοια ταμπού έχουν καταρριφθεί εδώ και πολλά χρόνια: οι γυναίκες που έχουν κάνει αυξητική μαστού αποτελούν κινητή διαφήμιση του γιατρού τους.

Ο Μάνος Παντελίδης είναι πλαστικός χειρουργός, μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Πλαστικής Χειρουργικής και διευθυντής Πλαστικής Χειρουργικής στο 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας (251 ΓΝΑ). Οπως μαρτυρεί το όνομα του σάιτ του www.justbreast.gr, «πάνω από το 50% της δουλειάς μου σχετίζεται με τον γυναικείο μαστό». Και συμπληρώνει χαρακτηριστικά: «Η αισθητική χειρουργική είναι η μόνη ειδικότητα που ο ασθενής μάς επιτρέπει όχι μόνο να τον αγγίξουμε, αλλά και να τον πονέσουμε».

Οπως τονίζει, «πριν από δύο χρόνια ο αριθμός επεμβάσεων αυξητικής μαστού μειώθηκε σημαντικά, καθώς αυτά τα χειρουργεία απευθύνονται κυρίως σε νεαρές γυναίκες οι οποίες είτε έμειναν άνεργες είτε δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν οικονομικά λόγω χαμηλού μισθού. Τώρα, όμως, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα. Προσωπικά, κάνω δέκα αισθητικές μαστού τον μήνα κατά μέσο όρο». Οι τιμές «είναι πολύ προσιτές πλέον. Αλλά ό,τι και να τους πεις, πάλι ακριβό θα τους φανεί».

Ο δρ Αθανάσιος Αθανασίου, δημιουργός του Athens Beverly Hills Plastic Surgery στο Κολωνάκι και του Athens Beverly Hills Medical Group στη Γλυφάδα, κάνει λόγο για κάτι οξύμωρο που ισχύει στη δουλειά του: «Σε περιόδους κρίσης οι αισθητικές επεμβάσεις αυξάνονται. Ενώ οι αποδοχές έχουν πέσει κατακόρυφα, ειδικά οι γυναίκες εξακολουθούν να εργάζονται πάρα πολλές ώρες, έχουν απόθεμα από ρούχα και παπούτσια που αγόραζαν παλαιότερα και πλέον έχουν τεράστια ανάγκη από κάτι άλλο που θα τονώσει την ψυχολογία τους. Οι τιμές έχουν προσαρμοστεί προς τα κάτω και από τους γιατρούς, και από τα νοσοκομεία, και από τις εταιρείες που πωλούν τα υλικά. Οπότε, δεν έχουμε πληγεί όσο άλλα επαγγέλματα».

Αλλά ούτε οι άνδρες γυρνούν την πλάτη στις πλαστικές επεμβάσεις. Δημοφιλέστερες αποδεικνύονται οι ρινοπλαστικές και η μέθοδος 3D-Lipo, λιποαναρρόφηση που δημιουργεί ανάγλυφους κοιλιακούς (6-pack) –για όσους, και μάλλον είναι πολλοί, δεν έχουν υπομονή να δουν τα αποτελέσματα της άθλησης πάνω στο σώμα τους.

Οπως τονίζει ο χειρουργός, σε καιρούς κρίσης «έρχονται οι πιο συνειδητοποιημένοι ασθενείς, όχι απαραίτητα οι πιο πλούσιοι. Υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα πραγματοποιούνται γύρω στις 15.000-20.000 επεμβάσεις τον χρόνο, αριθμός πολύ υψηλός σε σχέση με τον πληθυσμό». Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στη Βραζιλία: «Οι Βραζιλιάνες κάνουν πάρα πολλές επεμβάσεις στο σώμα τους. Μπορεί να μην έχουν να φάνε, αλλά το στήθος και τους γλουτούς θα τα φτιάξουν οπωσδήποτε».

Ο ίδιος διαφωνεί με την κατάχρηση των επεμβάσεων: «Ζούμε στην εποχή κατά την οποία πραγματικά μπορείς να δείχνεις όσο αισθάνεσαι. Πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας συμβαίνει κάτι τέτοιο. Παλιά, οι γυναίκες στα χωριά όταν έφταναν σαράντα χρόνων έβαζαν μαύρο μαντίλι και θεωρούνταν ηλικιωμένες. Ή αντίστοιχα για τους άνδρες, παλιά το να είναι κάποιος φαλακρός ήταν δείγμα ανδρισμού και περισσευούμενης τεστοστερόνης. Πλέον όλοι κάνουν εμφύτευση μαλλιών».

Οι πλαστικές χρόνια δεν κοιτούν: «Εχω ασθενείς από 20 ως 70 ετών. Η μεγαλύτερη ηλικία με την οποία έχω ασχοληθεί ήταν τα 84. Μια πολύ όμορφη κυρία, πρώην μπαλαρίνα, που ήθελε να φτιάξει τον λαιμό της. Θυμάμαι ακριβώς τι μου είχε πει: «Γιατρέ μου, ξέρω πολύ καλά πόσων ετών είμαι, ξέρω ότι άλλοι στην ηλικία μου έχουν διαβήτη, υψηλή πίεση, Αλτσχάιμερ, εμένα με απασχολεί ο λαιμός μου»». Τι θα έκανε άραγε η Ωραία Ελένη για να κρατήσει για πάντα αναλλοίωτη στον χρόνο την ετοιμοπόλεμη ομορφιά της;

*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 6 Ιουλίου 2014