Κάποιες αμφιβόλου ποιότητας σελίδες έσπευσαν να επενδύσουν στην κίτρινη πλευρά του θέματος, οι φίλοι του χαιρέτισαν την απόφασή του να μιλήσει, ενώ κάποιοι έκαναν λόγο για επικοινωνιακή εκμετάλλευση –ώστε «να πάρεις ψηφαλάκια και από αυτή τη μειονότητα;», όπως αναρωτιέται χαρακτηριστικά ένας από όσους έχουν αναρτήσει τις απόψεις τους στο Facebook. Για τους κακεντρεχείς ο Βαλλιανάτος πρόσθεσε απλώς τον ιό του HIV ως βέλος στην πολιτική φαρέτρα του. Ακόμη και σε έναν ελάχιστο βαθμό να έχουν δίκιο, ο ίδιος έχει αποδείξει ότι δεν φοβάται να «βγει από την ντουλάπα».
Πολλοί λένε ότι πρέπει να του αναγνωριστεί η πρωτοποριακή και διαχρονική συμβολή στο να γίνει η Ελλάδα μία «κανονική χώρα» σε ένα αυτονόητο ανθρώπινο δικαίωμα, όπως ο σεβασμός στη διαφορετικότητα και η άρση των διακρίσεων με βάση την ερωτική συμπεριφορά. Ο Βαλλιανάτος ενοχλεί πολλούς, κυρίως επειδή δεν βγήκε ποτέ με ροζ φτερά στα τηλεοπτικά παράθυρα, είναι αρρενωπός και αρσενικός, καταστρέφοντας με αυτόν τον τρόπο το στερεότυπο της ελληνικής κοινωνίας για τους γκέι, το οποίο παραμένει αναλλοίωτο από την εποχή του κινηματογραφικού Σταύρου Παράβα.
Περφόρμερ
Μια γρήγορη περιήγηση στο προφίλ του Γρηγόρη Βαλλιανάτου στο Facebook επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για τον ναό ενός αυθεντικού προβοκάτορα. Ακόμη και την επόμενη ημέρα από το post της ανακοίνωσης ότι είναι οροθετικός (κάτι που, σύμφωνα με τον ίδιο, είχε δηλώσει και παλαιότερα) ανάρτησε σχόλια για την Ελένη Μενεγάκη και την Κατερίνα Στικούδη. Κάπως έτσι, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος αναδεικνύεται αυθεντικός μετρ της πρόκλησης. Πέρα από τα σχόλια που ξεπερνούν ηθελημένα τα όρια της αστικής ευγένειας (ενδεικτικά, «πόσα, μα πόσα αξιότιμα μέλη της Βουλής των Ελλήνων θα λειτουργούσαν πολύ πιο ουσιαστικά αν είχαν συμφιλιωθεί με τον δονητή τους»), ξέρει να «χτυπά» και με εντελώς άτοπα και άκαιρα μηνύματα. Γιατί ποια ήταν η σκοπιμότητα του σχολίου «Δημήτρης Μητροπάνος… η υπέροχη λαϊκή φωνή ενός ομοφοβικού» μετά τον θάνατο του τραγουδιστή; Μάλλον μερικά λεπτά εύκολης δημοσιότητας είναι η προφανής απάντηση για τους άσπονδους φίλους του.
Δεν είναι λίγοι τελικά εκείνοι που ισχυρίζονται ότι τις περισσότερες φορές ο συμπαθής Γρηγόρης βγαίνει εκτός θέματος, με τις απόψεις του να χάνουν το ειδικό βάρος τους, φλερτάροντας επικίνδυνα με τη στρατόσφαιρα του light. Δυστυχώς, υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή μεταξύ χιούμορ και φτηνής πρόκλησης. Εκτός και αν θεωρεί ότι το τέρας της Χρυσής Αυγής το αντιμετωπίζεις και με ευφυολογήματα του τύπου «όλα τα “παλικάρια” της Χρυσής Αυγής που μου στέλνουν “μηνύματα” θέλουν να μου χώσουν παλούκια στον κ…!!! μήπως είμαι σε λάθος κόμμα;».
Το χειρότερο όλων είναι ότι ο ίδιος έχει πλήρη συναίσθηση των υπερβολών που διαπράττει. «Θέλετε επαγγελματική διαστροφή, θέλετε επαγγελματική πρακτική, ελέγχω ακόμη και την υπερβολή, αυτά που γράφω και φαίνεται ότι μου ξεφεύγουν δεν μου ξεφεύγουν» έχει δηλώσει αποκαλύπτοντας την έννοια της «περφόρμανς» την οποία δίνει καθημερινά όταν καμώνεται τον ασυγκράτητο γραφιά με τα πολλά θαυμαστικά. Κάτι τέτοιο δίνει το δικαίωμα στους επικριτές του να του προσάπτουν ότι πίσω από την ακτιβιστική του δραστηριότητα βρίσκεται το υπερεγώ του.
Παρ’ όλα αυτά, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ο κύριος Βαλλιανάτος, εφόσον έχει επωμιστεί τον ρόλο του ακτιβιστή σε μια κοινωνία που εν έτει 2014 παραμένει άκρως οπισθοδρομική σε πολλές περιπτώσεις, καλά κάνει και καταφεύγει στην πρόκληση. To θέμα, όμως, είναι ότι με μια νοοτροπία «τα εν οίκω… εν δήμω», μας βομβαρδίζει με ένα σωρό άχρηστες πληροφορίες. Πραγματικά, τι ενδιαφέρει κάποιον εάν έχει διατελέσει συνοδός κυρίων ή αν έχει κάνει σεξ με παραπάνω από δύο άτομα ταυτοχρόνως; Μάλλον λεπτομέρειες χωρίς ουσία για έναν δημότη που θέλει να αποφασίσει ποιος θα είναι ο επόμενος δήμαρχος της πολύπαθης πόλης του. Σε κάθε περίπτωση, του ευχόμαστε καλή επιτυχία!
*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014
Αδέκαστη
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
