Ρωγμές και αντίσκηνα στην Παλική

Οι φωτογραφίες και οι διηγήσεις των κατοίκων της Παλικής στα τηλεοπτικά μέσα δεν μπορούν να αποτυπώσουν την κατάσταση που επικρατεί στη χερσόνησο τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Προσεγγίζοντας με το σκάφος «Αγιος Γεράσιμος» το Ληξούρι δεν φαίνεται να έχει λαβωθεί από το διπλό χτύπημα του Εγκέλαδου. Οταν όμως το καραβάκι δέσει στο λιμάνι και ο επισκέπτης βρεθεί στην πόλη του Ανδρέα Λασκαράτου, τότε καταλαβαίνει ότι τα ρίχτερ έχουν αφήσει παντού το αποτύπωμά τους. Οι ρηγματώσεις και οι καθιζήσεις στο λιμάνι και στο οδικό δίκτυο, οι σπασμένες πλάκες στον πεζόδρομο και στην κεντρική πλατεία φανερώνουν τα ίχνη του ρήγματος που έχει προκαλέσει 1.100 σεισμικές δονήσεις.

Ηλικιωμένοι και τρόφιμοι του δημοτικού γηροκομείου εξακολουθούν να κοιμούνται στο κλειστό γυμναστήριο επάνω στα μπλε στρώματα γυμναστικής. «Περίπου 150 άνθρωποι είναι κάθε βράδυ εδώ, τρόφιμοι του ιδρύματος οι 36 από αυτούς» αναφέρει υπάλληλος του γηροκομείου, με τους ηλικιωμένους να σχολιάζουν μεταξύ τους: «Ευτυχώς έχουμε μια στέγη πάνω από το κεφάλι μας, όχι όπως το 1953 που όλη η Κεφαλλονιά είχε γεμίσει σκηνές».

Αδεια και γεμάτα αντίσκηνα

Οι σκηνές επέστρεψαν όμως 61 χρόνια μετά στο γήπεδο του Αγίου Αντωνίου. Μέχρι στιγμής έχουν στηθεί 52 από τις 225, αλλά μόνο οι 10 φιλοξενούν κατοίκους της περιοχής. Οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες άλλωστε δεν ευνοούν καθόλου τη διαμονή τους εκεί. Οι περισσότεροι εξακολουθούν να μένουν είτε σε «γερά» σπίτια φίλων και γνωστών είτε στα αυτοκίνητά τους.

«Την πρώτη μέρα ήρθε ο κόσμος, δεν είδε τίποτα μέσα στις σκηνές και διαμαρτυρήθηκαν· την επομένη έφεραν νάιλον, στρώσαμε και εμείς κάτω τα λιόπανα που είχαμε, βάλαμε και τις κουβέρτες μας. Μας έχουν δώσει ρεύμα και έχουμε καλοριφέρ και τηλεόραση, οπότε είμαστε μια χαρά πλέον» δηλώνει στο «Βήμα» ο Βαγγέλης. «Μένω στο γήπεδο από την πρώτη ημέρα και είδα φαντάρους και περιπολικά, όλος ο κόσμος βοηθούσε. Τώρα έπρεπε να βάλουμε και εμείς λίγο το χεράκι μας. Δεν μπορεί ο φαντάρος να μπει και να μου φτιάξει τη σκηνή» σχολιάζει. Μέσα στη σκηνή μένουν ο ίδιος, ο αδερφός του με την οικογένειά του και η μητέρα του.

«Εμενα στις εργατικές πολυκατοικίες που τώρα έχουν καταστραφεί ολοκληρωτικά. Στον πρώτο σεισμό ήμουν μέσα στο σπίτι, κοιμόμουν. Επειδή είμαστε συνηθισμένοι εδώ, στην αρχή περίμενα να τελειώσει. Οταν όμως κατάλαβα ότι είναι «καλός», δεν πρόλαβα να αντιδράσω, είχαν καταστραφεί τα πάντα. Ολα τα σπίτια στις εργατικές έχουν κουνηθεί, έχουν κοπεί οι κολόνες και έχουν μετακινηθεί» σημειώνει ο Βαγγέλης.

Το σπίτι του Λευτέρη από την άλλη δεν έχει καμία ζημιά, μόνο τα γυαλικά και οι οικιακές συσκευές έχουν καταστραφεί. «Θέμα ψυχολογικό είναι περισσότερο» λέει στο «Βήμα». «Να περάσει λίγο ο καιρός και να μας βάλει ο χρόνος πάλι στην καθημερινότητά μας. Στο αυτοκίνητο ήταν αδύνατο να μείνουμε περισσότερο. Θα μείνουμε στις σκηνές μέχρι να σταματήσουν οι πολλοί σεισμοί. Αμα έχεις μέσα στο σπίτι δύο παιδιά που τρέχουν και παίζουν, δεν μπορείς να τα προστατέψεις αλλά ούτε και να τα περιορίσεις».

Η μακρόχρονη παραμονή μέσα στα αυτοκίνητα έχει αρχίσει να κουράζει. Οπως περιγράφει στο «Βήμα» η κυρία Μαρία Αραβαντινού, υπεύθυνη διανομής της πολιτικής προστασίας στο γήπεδο, «όλο και περισσότεροι έρχονται στις σκηνές. Ομως ακόμα και τώρα τον περιφερειακό δρόμο δεν τον αναγνωρίζεις τα βράδια, δεξιά – αριστερά γεμίζει όλος με αυτοκίνητα. Το πρωί πηγαίνουν στις δουλειές τους και στις 5 το απόγευμα μαζεύονται πάλι».

Μαθητές χωρίς σχολεία

Επί δύο συνεχόμενες εβδομάδες οι σχολικές μονάδες παραμένουν κλειστές κυρίως λόγω των συνεχών σεισμικών δονήσεων. Την Πέμπτη μάλιστα ολοκληρώθηκε ο πρωτοβάθμιος επανέλεγχος –λόγω του σεισμού της Δευτέρας –όλων των σχολικών κτιρίων. Πριν από λίγες ημέρες μάλιστα έφθασαν στο νησί έξι προκατασκευασμένες σχολικές αίθουσες, η εγκατάσταση των οποίων όμως απαιτεί το λιγότερο 25-30 ημέρες.

«Η διαδικασία ανεύρεσης χώρου όπου θα τοποθετηθούν βρίσκεται σε εξέλιξη. Θα προσπαθήσουμε να ολοκληρώσουμε την απαιτούμενη υποδομή όσο πιο άμεσα γίνεται επιταχύνοντας τις όλες διαδικασίες» δηλώνει στο «Βήμα» ο αρμόδιος αντιδήμαρχος κ. Σάββας Σαββαόγλου. Την ίδια στιγμή μάλιστα υπάρχουν μελέτες για πέντε νέα σχολικά συγκροτήματα, από τα οποία μόνο στο ένα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία των υπογραφών με τον εργολάβο. «Τα σχολεία μας είναι κτίρια του ’50 και έχουν καταπονηθεί ιδιαίτερα από τους συχνούς σεισμούς, αν και κατά διαστήματα γίνονταν εργασίες συντήρησης και προσεισμικοί έλεγχοι» δηλώνει στο «Βήμα» ο διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης κ. Δημήτρης Μαρκάτος.