Οταν ο Ολυμπιακός προκρίθηκε στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ και κληρώθηκε με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, οι οπαδοί του φαντασιώνονταν τον Κώστα Μήτρογλου να τρυπάει τα δίχτυα των Κόκκινων Διαβόλων και ονειρεύονταν μια μυθική πρόκριση στην επόμενη φάση. Τελικά ο Μήτρογλου θα βρεθεί αντιμέτωπος με την πιο βαριά… φανέλα της Πρέμιερ Λιγκ, όχι όμως φορώντας την ερυθρόλευκη φανέλα αλλά τη λευκή της Φούλαμ, αφού στις 9 Φλεβάρη η ομάδα του Λονδίνου αντιμετωπίζει την ομάδα του Μάντσεστερ. Ο αθλητισμός, και στην περίπτωσή μας το ποδόσφαιρο, γεννά τις πιο απίθανες ιστορίες, αλλά βάζει το χέρι της και η πραγματικότητα.
Στην προκειμένη περίπτωση η λογική του επαγγελματικού ποδοσφαίρου έλεγε ότι μια ελληνική ομάδα, ακόμη και η πλουσιότερη της χώρας μας, ο Ολυμπιακός, δεν ήταν δυνατόν να φυλακίσει έναν παίκτη αξίας 15 εκατ. ευρώ (όσα έδωσε η Φούλαμ στον Ολυμπιακό), πολύ περισσότερο όταν τον διεκδικεί μια ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ, ακόμη και από τη ζώνη του υποβιβασμού. Η ηγεσία του Ολυμπιακού πράττοντας με επαγγελματικό ρεαλισμό διασφάλισε ένα υψηλό έσοδο για την ΠΑΕ αρνούμενη να ρισκάρει ποντάροντας σε μια ενδεχόμενη μελλοντική εκτόξευση της αξίας του Μήτρογλου.
Ταυτόχρονα όμως αναγνώρισε τα πεπερασμένα όρια των φιλοδοξιών της όσον αφορά την ευρωπαϊκή πορεία του Ολυμπιακού. Διότι η θρυλούμενη ευρωπαϊκή υπέρβαση δεν απαιτούσε μόνο τον Μήτρογλου αλλά ακόμη και την περαιτέρω ενίσχυση της ομάδας με παίκτες υψηλής αξίας που να υπερβαίνουν αυτήν του διεθνούς σέντερ φορ. Η φιλοδοξία να μετατραπεί ο Ολυμπιακός σε Πόρτο της Ελλάδας δεν πραγματώνεται μόνο με πωλήσεις παικτών που φέρνουν τεράστιο (και εν πολλοίς απρόσμενο κέρδος) όπως συνέβη στην περίπτωση του Μήτρογλου και του Βάις, αλλά πρωτίστως με ευρωπαϊκές διακρίσεις που φθάνουν ως και την κατάκτηση τροπαίων, όπως συνέβη στην περίπτωση των Πορτογάλων. Ο Ολυμπιακός επιλέγοντας «τα λεφτά» και όχι «την κουρτίνα» (για να θυμηθούμε το παλιό τηλεπαιχνίδι) οριοθέτησε και το επίπεδο των ευρωπαϊκών φιλοδοξιών του…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
