Η Αντέλ… επιτίθεται

Στην πολυσυζητημένη «Ζωή της Αντέλ» («La vie d’ Adele», Γαλλία, 2013) ο Αμπντελατίφ Κεσίς με οδηγό του ένα κόμικ εξιστορεί την περίπτωση δύο κοριτσιών προερχόμενων από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις που προσπαθούν να ζήσουν τον έρωτά τους μέσα σε ένα κλίμα εχθρότητας και μισαλλοδοξίας στη Γαλλία των καιρών μας. Οι δύο κοπέλες ενώνονται από ένα πάθος ανεξέλεγκτο, σχεδόν καταστροφικό, και η ταινία επισημαίνει επίσης το πόσο δύσκολο είναι να διατηρηθεί μια ομοφυλοφιλική σχέση ειλικρινούς έρωτα.

Πάντως ο γαλλοτυνήσιος σκηνοθέτης τού «Κους κους και φρέσκο ψάρι» και της «Μαύρης Αφροδίτης» είναι αρκετά γλαφυρός (και πονηρός) στην εικονογράφηση των ερωτικών σκηνών της ταινίας, οι οποίες –όχι πάντα δικαιολογημένα –ξεπερνούν τα όρια του μέτρου, με αποτέλεσμα το φιλμ να αγγίζει τα όρια του πορνό ενώ δεν είναι.

Τα περίπου 40 λεπτά στο κρεβάτι με τις πρωταγωνίστριες Αντέλ Εξαρχόπουλος και Λεά Σεντού σε άκρως αποκαλυπτικές σκηνές θα μπορούσαν να είναι σαφώς λιγότερα. Αυτό βέβαια δεν εμπόδισε την ταινία να αποσπάσει τον Χρυσό Φοίνικα εφέτος στις Κάννες.

Υποψήφιο για το εφετινό Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, το δανέζικο «Κον Τίκι» (2012) των Γιοακίμ Ρόνινγκ – Εσπεν Σάντμπεργκ επιστρέφει στο 1947, όταν με ηγέτη τον εξερευνητή Θορ Χέιρντελ (Παλ Σβέρε Χάγκεν) μια ομάδα Βορειοευρωπαίων αποφάσισε να κάνει ένα τεράστιο θαλάσσιο ταξίδι από τη Νότια Αμερική στην Πολυνησία επάνω σε μια χειροποίητη σχεδία.

Αυτό έγινε προκειμένου η ομάδα να αποδείξει ότι ήταν εφικτό για τους Περουβιανούς να κάνουν το ταξίδι πριν ακόμα από την εποχή του Χριστόφορου Κολόμβου. Αληθινή ιστορία που έγινε τεράστιο θέμα στην εποχή της, κινηματογραφείται συναρπαστικά, αλλά όχι μια σπουδαία ταινία.

«Κιμαδοχαβαλές» με καμιά χιλιάδα φόνους, έτσι για την πλάκα του θέματος, το «Μachete: Η επιστροφή» («Machete kills», ΗΠΑ, 2013) έχει σε πρώτο πλάνο τον μεξικανοαμερικανό ηθοποιό Ντάνι Τρέγιο, μία από τις πιο τρομακτικές ασχημόφατσες αυτή τη στιγμή στο σινεμά, να επαναλαμβάνει τον ρόλο του φονιά με τις ματσέτες που δρα για την αμερικανική κυβέρνηση και έχει ως αντίπαλο τον Μελ Γκίμπσον που θυμίζει «κακό» ταινίας Τζέιμς Μποντ. Το «Machete: Η επιστροφή» σκηνοθετήθηκε από τον Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ και διατηρεί το καρτουνίστικης αισθητικής ύφος της πρωτότυπης ταινίας (επίσης του Ροντρίγκεζ) που ναι μεν το ευχαριστιέσαι, όχι όμως για πολύ. Περάσματα κάνουν ο Αντόνιο Μπαντέρας, η Λέιντι Γκάγκα αλλά και ο Τσάρλι Σιν, ο οποίος μάλιστα υποδύεται τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών!

Η ταινία τρόμου του Τζέιμς Γουάν «Παγιδευμένη ψυχή: Κεφάλαιο 2» («Insidious: Chapter 2», ΗΠΑ, 2013) ακολουθεί την ιστορία του δαιμονισμένου παιδιού που είχαμε δει πριν από μερικά χρόνια στην «Παγιδευμένη ψυχή», επίσης του Γουάν. Πλήθος από «πυροτεχνήματα» τρόμου στην ταινία, τα οποία έχουμε χιλιοξαναδεί και μάλιστα σε πολύ καλύτερες, πολύ πιο ολοκληρωμένες και «γεμάτες» ταινίες (ενδεικτικά αναφέρω τη «Λάμψη» και την «Εκτη αίσθηση»).

Τρεις από τις νέες ταινίες της εβδομάδας δεν παρουσιάστηκαν στους δημοσιογράφους, επομένως για αυτές δεν μπορεί να εκφραστεί γνώμη. Οι ταινίες αυτές είναι η ποδοσφαιρική κωμωδία «Οι μάγοι της μπάλας» («Les seignures», Γαλλία, 2013) του Ολιβιέ Νταάν, με τους Χοσέ Γκαρσιά, Γκαντ Εμαλέχ και Ομάρ Σι, η περιπέτεια φυλακών «Σχέδιο απόδρασης» («Escape plan», ΗΠΑ, 2013) του Μίκαελ Χάφστρομ, με τους Σιλβέστερ Σταλόνε και Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ, και η αισθηματική κωμωδία «Τα βέλη του έρωτα» («Liberal arts», ΗΠΑ, 2013) του Τζος Ράντνορ, με τον ίδιο και την Ελίζαμπεθ Ολσεν.

Δημοσιεύτηκε στο HeliosPlus στις 30 Οκτωβρίου 2013