Σε οριακό σημείο εξακολουθεί να κινείται η πολύμορφη σύγκρουση κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία πλέον διανθίζεται με δημοσιεύματα, διαρροές και χαρακτηρισμούς, που προμηνύουν μία ανεξέλεγκτη κλιμάκωση.
Στην Κουμουνδούρου σπεύδουν να απαντήσουν με κάθε ευκαιρία σε κάθε ομιλία και δημοσίευμα, στρεφόμενοι σε σταθερή βάση ευθέως κατά του κ. Αντ. Σαμαρά και κατά μερίδας του Τύπου, την οποία κατά περίσταση συμπεριλαμβάνουν στην θεωρία περί υπόγειων σχέσεων με το Μέγαρο Μαξίμου.
Στο πλαίσιο αυτό, η αξιωματική αντιπολίτευση συνεχίζει να αντιπαρατίθεται με την κυβέρνηση, αναπτύσσοντας όμως κάποιες φορές μία οριακή επιχειρηματολογία και υποπίπτοντας σε κρίσιμες αντιφάσεις.
Με αφορμή την πρόσφατη ομιλία του κ. Αντ. Σαμαρά στην Κεντρική Επιτροπή της ΝΔ, αλλά και δημοσίευμα του κυριακάτικου Τύπου περί δήθεν καταγεγραμμένων στοιχείων εμπλοκής του ΣΥΡΙΖΑ και στελεχών του σε παράνομες δράσεις, η Κουμουνδούρου απαντά με δικές της διαρροές, στις οποίες αναδεικνύεται και η εκ μέρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης ροπή προς συμψηφισμούς και αντεγκλήσεις.
Ετσι, για παράδειγμα, με βάση τη λογική της Κουμουνδούρου, η πολιτική βία πρέπει μεν να καταδικάζεται, όμως η μνημονιακή πολιτική συνιστά και αυτή μία ανάλογης σημασίας μορφή βίας.
Εκτιμώντας ότι η θεωρία των άκρων εξυπηρετεί και τον στόχο του αποπροσανατολισμού της δημόσιας συζήτησης, στον ΣΥΡΙΖΑ τονίζουν πως «αν πιστέψουμε ότι ο κ. Σαμαράς «καταδικάζει την βία απ’ όπου κι αν προέρχεται», τότε η μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησής του δεν συνιστά βία» και προσθέτουν: «Όμως τι είναι η ανεργία και η εισοδηματική εξαθλίωση, τι είναι το να μην μπορείς να ταΐσεις τα παιδιά σου ή/και να τα στείλεις σχολείο, τι είναι ο κίνδυνος να σου πάρουν το σπίτι ή να μπεις φυλακή λόγω υπερχρέωσης, τι είναι ο αποκλεισμός εκατομμυρίων πολιτών από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τι είναι οι αυτοκτονίες;».
Επιπλέον, με τη λογική ότι η κυβέρνηση επιδιώκει «να κατασυκοφαντήσει τους μαζικούς κοινωνικούς αγώνες», αναφέρουν ότι στην «εμπρηστική ομιλία του ο κ. Σαμαράς δεν δίστασε να πει ότι όποιος αντιτάσσεται στην απελπισία που προκαλεί η μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης του (δηλαδή πρώτα και κύρια τα ίδια τα θύματα της πολιτικής αυτής), ενισχύει τον εξτρεμισμό» και υπογραμμίζουν, σε μία ακόμη προσπάθεια συμψηφισμού: «Εντωμεταξύ στέλνονται σωρηδόν στη δικαιοσύνη όσοι αντιστέκονται, εργαζόμενοι, διαδηλωτές, συνδικαλιστές ακόμη και μαθητές σχολείων».
Επιπλέον, η αξιωματική αντιπολίτευση τονίζει πως «ο κ. Σαμαράς γνωρίζει ότι σε συνθήκες δημοκρατικής σταθερότητας η κυβέρνηση του θα καταρρεύσει, όπως οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις» και με αυτό το σκεπτικό εκτιμούν πως ο ίδιος ο Πρωθυπουργός «καταφεύγει στην ένταση και την ακραία πόλωση, επιχειρώντας να διχάσει τον ελληνικό λαό και μάλιστα με πρακτικές και ιδεοληψίες μετεμφυλιακής κοπής: συμψηφίζοντας τα εγκλήματα των νεοναζί με τη δράση της αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων».
Στο πλαίσιο αυτό, ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθετεί δημοσιεύματα και τα επικαλείται για να εξαποπολύσει μία σφοδρή προσωπική επίθεση στον κ. Σαμαρά, λέγοντας: «Ίσως να μην περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό από έναν πολιτικό που, σύμφωνα με δημοσιεύματα, τη δεκαετία του ’80, κόντρα στις επιλογές του ιδρυτή της ΝΔ, πρωτοστατούσε σε γιορτές μίσους στον Μελιγαλά. Πόσο μάλλον σήμερα όταν ο ίδιος βρίσκεται υπό το κράτος πανικού καθώς συνειδητοποιεί ότι πλησιάζει το πολιτικό του τέλος. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο πανικόβλητος Σαμαράς αποδεικνύεται επικίνδυνος και για τη Δημοκρατία».
