Πολλά έχουν γραφτεί για συνεργασίες, συνθετών και ερμηνευτών και στο μέλλον θα γραφτούν ακόμα περισσότερα. Είναι φορές που οι συνεργασίες αυτές γίνονται στο σωστό χρόνο. Πολλές φορές έχουν συνεχιστεί για χρόνια. Αλλες έχουν σταματήσει με το που έγιναν. Και ίσως αυτές είναι ακόμη πιο ενδιαφέρουσες εφόσον τις ακολουθεί ένας μύθος. Οπως για παράδειγμα εκείνη του Σταύρου Ξαρχάκου με τον Σταμάτη Κόκοτα.
Το 1966 συναντήθηκαν στο άλμπουμ «Ενα μεσημέρι», όπου ο Σταμάτης Κόκοτας ερμήνευσε το «Στου Οθωνα τα χρόνια». Ακολούθησε το άλμπουμ τους άλμπουμ «Ξαρχάκος + Κόκοτας» η πρώτη και τελευταία κοινή ολοκληρωμένη τους δουλειά. Από κει και πέρα ο καθένας ακολούθησε το δρόμο του έως ότου συναντηθούν και πάλι (έχουν προηγηθεί κοινές εμφανίσεις του την προηγούμενη σεζόν) την Τετάρτη 9 Οκτωβρίου στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού σε μια συναυλία με τον… υπότιτλο «Στης Ακρόπολης τα μέρη». Για να αποχαιρετίσουν μαζί με το κοινό το καλοκαίρι και να υποδεχτούν τον χειμώνα.
Ο Σταύρος Ξαρχάκος συναντά και συναντιέται με τον Σταμάτη Κόκοτα, για να μας ταξιδέψουν με τις σημαντικότερες μουσικές εκτελέσεις των τελευταίων 50 χρόνων, με μελωδίες και τραγούδια, που έγραψαν ιστορία στην ελληνική μουσική. Στη συναυλία θα παρουσιαστούν ανεξίτηλα στο χρόνο τραγούδια, όπως «Στου Οθωνα τα χρόνια», «Πόσο μικρός ο άνθρωπος», «Με τι καρδιά», κ. ά. από την πρώτη συνάντηση των δύο καλλιτεχνών στη δισκογραφία το 1966, αλλά και «πειραγμένες» ενορχηστρώσεις με δημιουργικές παρεμβάσεις του Σταύρου Ξαρχάκου σε επιτυχημένες συνθέσεις άλλων μεγάλων δημιουργών (Βασίλη Τσιτσάνη, Γιώργου Ζαμπέτα, Απόστολου Καλδάρα, Γιάννη Σπανού, Γιώργου Χατζηνάσιου, Δήμου Μούτση) από την καλλιτεχνική διαδρομή του Σταμάτη Κόκοτα, όπως το «Μη μου χτυπάς τα μεσάνυχτα την πόρτα», το «Πες πως μ’ αντάμωσες», το «Δεν το Μπορείς», ο «Αλήτης», και πολλά ακόμα λατρεμένα τραγούδια, σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, Νίκου Γκάτσου, Λευτέρη Παπαδόπουλου κα.
Ο Σταμάτης Κόκοτας μεγάλωσε στο κέντρο της Αθήνας, κοντά στην οδό Σόλωνος όπου τότε μπορούσες ακόμη να παίξεις μπάλα στους δρόμους του. Με τον Σταύρο Ξαρχάκο, συναντήθηκαν τυχαίως στο Παρίσι όταν ο μετέπειτα ερμηνευτής είχε μεταβεί για σπουδές. Τελικά άφησε τις σπουδές, τον κέρδισε το τραγούδι και δεν ξέχασε ποτέ πόσο τον βοήθησε ο Σταύρος Ξαρχάκος, συστήνοντάς τον στο ελληνικό κοινό.
Σε συνεντεύξεις ο Σταμάτης Κόκοτας έχει σταθεί με ιδιαίτερο σεβασμό απέναντι στον Νίκο Γκάτσο ενώ το ίδιο έχει πράξει και με όλους όσοι έχει συνεργαστεί: «Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Ξαρχάκος, Τσιτσάνης, Παπαδόπουλος, Μούτσης, Καλδάρας, Χατζηνάσιος, Σπανός, Ζαμπέτας και πολλοί ακόμα – ήταν εξαιρετικά σημαντικοί στην πορεία μου. Κανέναν από αυτούς δεν κακοκάρδισα, με όλους είχα αγαθές σχέσεις και όλοι τους μ’ αγαπούσαν. Αν πάτε σήμερα στο σπίτι του Τσιτσάνη, δίπλα στο κρεβάτι του, επάνω στο κομοδίνο, υπάρχει μια φωτογραφία 40×30 μ’ εμένα κι εκείνον. Η φωτογραφία αυτή πρέπει να υπάρχει εκεί 30 – 35 χρόνια. Τόσο πολύ μ αγαπούσε! Ο Ζαμπέτας επίσης τρελαινόταν για μένα. Η ζωή του ολόκληρη ήμουνα. (πηγή: lifo)».
Ο Σταμάτης Κόκοτας έχει ζήσει από πρώτο χέρι τη ζωή και τη διασκέδαση της νυχτερινής Αθήνας. Κάποτε όταν τραγουδούσε το «Ονειρο απατηλό» το κοινό του σχημάτιζε ουρές για να μπει στο κέντρο που τραγουδούσε. Αλλοτε τραγουδούσε έως τη μία το μεσημέρι. Υπήρξε φίλος, αδερφικός, με τον Ωνάση, τη Μαρία Κάλλας και την Τζάκι. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε πλειστηριασμό αντικειμένων της Μαρίας Κάλλας που είχε γίνει στο Παρίσι, δημοπρατήθηκαν και 8 δικοί του δίσκοι βινυλίου, που τότε τους της είχε αφιερώσει.
Live στιγμιότυπο με τους Σταύρο Ξαρχάκο – Σταμάτη Κόκοτα, την δεκαετία του ΄60, στην αρχή της συνεργασίας τους, που περιλαμβάνεται στην ταινία παραγωγής 1968 με τίτλο «Η Αθήνα μετά τα μεσάνυχτα»
Ωρα έναρξης: 21.00
