Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι εκπρόσωποι της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας με αφορμή τις πρόσφατες ανακοινώσεις της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής που ανεβάζουν την ανεργία για τον Νοέμβριο του 2012 στο ποσοστό του 27%. Ανησυχητικές, σημειώνουν, είναι και οι προβλέψεις ειδικών που θέλουν το ποσοστό αυτό να αγγίζει το 30% εντός του έτους. Επισημαίνουν ότι κάθε απόφαση που εντείνει την αποβιομηχάνιση της χώρας χαρακτηρίζεται υπό τις δεδομένες συνθήκες τουλάχιστον εγκληματική. Τονίζουν ότι ο μόνος τρόπος αναχαίτισης αυτής της φαινομενικά χωρίς τέλος πτώσης είναι η συγκέντρωση όλων των δυνάμεων σε μια εθνική προσπάθεια με στόχο την ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής ως τη μόνη δυνατή λύση.
Σε ό,τι αφορά την εγχώρια φαρμακοβιομηχανία, οι εκπρόσωποι της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχάνων τονίζουν «τον παραλογισμό και την επιμονή της τρόικας να διαμορφώσει συνθήκες άλωσης και απόλυτης κυριαρχίας της ελληνικής αγοράς από εισαγόμενα φάρμακα, χωρίς να επιτυγχάνεται η πολυπόθητη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης». Αντιθέτως, προσθέτουν, τα αλλεπάλληλα πλήγματα στη δυναμική της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας συνεπάγονται τεράστιο οικονομικό κόστος ανεργίας και αποβιομηχάνισης, το οποίο η χώρα δεν έχει πλέον τη δυνατότητα να επωμιστεί.
Οι εκπρόσωποι της Ένωσης τονίζουν ότι η ελληνική φαρμακοβιομηχανία είναι από τους ελάχιστους εναπομείναντες παραγωγικούς θύλακες της χώρας με εκατομμύρια επενδύσεων τα τελευταία χρόνια, με διατήρηση αλλά και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και εξαγωγές σε περισσότερες από 60 χώρες σε όλον τον κόσμο.
«Με αυτό το δεδομένο», συνεχίζουν, «μόνο ως εθνικό και οικονομικό έγκλημα μπορεί να χαρακτηριστεί η αποβιομηχάνιση στην οποία καταδικάζεται ένας τόσο νευραλγικός για την ελληνική οικονομία τομέας δεδομένου ότι ο σχεδιασμός της τρόικας για μαζική εισαγωγή ανώνυμων γενοσήμων στην ελληνική φαρμακευτική αγορά, διαμορφώνει μια κατάσταση αναγκαστικού εκτοπισμού του ελληνικού ποιοτικού φαρμάκου. Ο μαρασμός της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας στερεί την Ελλάδα όχι μόνο από ποιοτικά φάρμακα που διασφαλίζουν τη δημόσια Υγεία, αλλά κυρίως από τη μοναδική λύση στο αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα, δηλαδή την ανάπτυξη».
