Ο σπόνδυλος του έθνους και το ΣτΕ

Οι πανταχού πολιτικοί επιστήμονες και ιστορικοί έχουν λόγους να είναι ευτυχείς. Από την 6η Φεβρουαρίου 2013, ένα δικαστήριο της Γηραιάς Ηπείρου όχι απλώς ανακάλυψε τι είναι έθνος, αλλά επιπλέον κανοναρχεί τον ορισμό διά της τηβέννου, κυρώνοντας την ιδεολογική προτίμηση της πλειοψηφίας του ως τη μόνη σύμφωνη με το Σύνταγμα. Οι υπόλοιπες; Απλώς απαγορεύονται.

Κατά την πλειοψηφία του ελληνικού Συμβουλίου της Επικρατείας –αυτό είναι το δικαστήριο –τα έθνη και οι λαοί«δεν είναι οργανισμοί ασπόνδυλοι και δημιουργήματα εφήμερα, αλλά παριστούν διαχρονική ενότητα». Τα έθνη αυτά λοιπόν θα διαταράσσονταν από ενδεχόμενη«προσθήκη απροσδιορίστου αριθμού προσώπων ποικίλης προελεύσεως». Για τον λόγο αυτό, τα παιδιά των μεταναστών που έχουν φέρει τη ζωή τους στην Ελλάδα δεν δικαιούνται να αποκτούν την ελληνική ιθαγένεια παρά μόνο αν αποδείξουν άλλον, πιο «ουσιαστικό δεσμό» από αυτόν που προκύπτει από το ότι ζουν και μεγαλώνουν εδώ ή βγάζουν το σχολείο στην Ελλάδα.

Θα πει κανείς: Μα γιατί να μην πιστεύει η πλειοψηφία των δικαστών του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου –όχι Συνταγματικού παρεμπιπτόντως –ότι τα έθνη δεν είναι μαλάκια (ασπόνδυλα όντα); Επίσης παρεμπιπτόντως, δεν γνωρίζω κάποιον που να υποστηρίζει την άποψη περί του «ασπόνδυλου» χαρακτήρα του έθνους. Εν πάση περιπτώσει, και οι δικαστές άνθρωποι είναι, και δικαιούνται να έχουν τις απόψεις που επιθυμούν. Το ότι κάποιοι δικαστές διολισθαίνουν σε ρατσιστικές αντιλήψεις, οικείες στην ιστορία του ελληνικού φυλετισμού, είναι ένα ζήτημα το οποίο δεν θα συζητήσουμε εδώ. Είναι χαρακτηριστικό πάντως ότι το μόνο κόμμα που χαιρέτισε την απόφαση είναι η Χρυσή Αυγή.

Το πρόβλημα, σε πρώτη φάση, δεν είναι τι πιστεύουν οι δικαστές, αλλά ότι καθιστούν την πολιτική τους ιδεολογία συνταγματικό κανόνα. Αυτό είναι το πολιτειακό φάουλ του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το ατόπημα γίνεται πιο επικίνδυνο διότι βάζει ακόμη ένα φιτίλι στην κοινωνική συνοχή μιας χώρας που πλήττεται σε μια ανιστόρητη και αυταρχική προσπάθεια να αιχμαλωτίσει τον χρόνο της πολιτικής κοινότητας. Μιας κοινότητας που αλλάζει, αρέσει δεν αρέσει στην πλειοψηφία του ΣτΕ. Οση προσπάθεια και να διεξαγάγει για να μην της το επιτρέψει.

Εν κατακλείδι, αυτά δεν είναι θέματα δικαστών. Είναι θέματα του πραγματικού σπόνδυλου του έθνους: ημών, των ζώντων ανθρώπων, του λαού διά των δημοκρατικά εκλεγμένων αντιπροσώπων του. Αυτό έπρεπε να αντιληφθεί η πλειοψηφία του ΣτΕ. Ωριμα και απλά. Της το υπέδειξε άλλωστε κρίσιμη μειοψηφία 13 μελών του.