Από τα πρώτα λεπτά της κοινής συνέντευξης Τύπου των προπονητών και των αρχηγών του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, οι οποίοι συναντήθηκαν για να καταθέσουν τις απόψεις τους εν όψει του 38ου Τελικού του Κυπέλλου Ελλάδος μπάσκετ στο Ελληνικό (Κυριακή 10/2, 18.30, ΕΤ1), ο πρώτος συνειρμός ήταν γεμάτος… φαντασία.
Αν τα έξι πρόσωπα στο πάνελ, οι προπονητές ΟΣΦΠ και ΠΑΟ κκ. Γιώργος Μπαρτζώκας και Αργύρης Πεδουλάκης αντιστοίχως, οι αρχηγοί των «αιωνίων» Βασίλης Σπανούλης και Δημήτρης Διαμαντίδης, καθώς και οι παράγοντες της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης κκ. Παναγιώτης Τσαγκρώνης και Αριστείδης Γολέμης, συνυπήρχαν σε έναν… παιδότοπο, οι εκφράσεις των προσώπων και οι συμπεριφορές τους θα μαρτυρούσαν αμέσως τον τίτλο και τις σκέψεις τους.
Τα πρώτα δύο παιδάκια της παρέας, ο Δημήτρης και ο Βασίλης θα περπατούσαν νωχελικά έχοντας βαρεθεί να παίζουν το ίδιο, μονότονο παιχνίδι επί τόσα χρόνια. Τα άλλα δύο, μεγαλύτερα παιδιά, όμως, ο Γιώργος και ο Αργύρης, που ποτέ στο παρελθόν δεν είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν τα ίδια παιχνίδια, αλλά τα έβλεπαν για πρώτη φορά, θα εμφάνιζαν περισσότερη ενέργεια και η λάμψη στα μάτια τους θα πρόδιδε τη λαχτάρα του να ζήσουν κάτι ξεχωριστό. Οσο για τους κκ. Τσαγκρώνη και Γολέμη; Θα ήταν εκείνοι οι γονείς, οι οποίοι με την πάροδο των χρόνων, έχουν χάσει τη σπιρτάδα τους, με αποτέλεσμα να μην παρέχουν καινούργια ερεθίσματα στα παιδιά τους.
Επιστροφή στην πραγματικότητα τώρα. Πόσο πιο κομψά να το θέσει ο αρχηγός του Ολυμπιακού Σπανούλης τονίζοντας ότι «ο πρώτος τίτλος της χρονιάς δεν έχει την αίγλη του πρωταθλήματος, αλλά όλοι θέλουν έναν τίτλο»; Και πόσο πιο αφοπλιστικά να απαντήσει ο αρχηγός του Παναθηναϊκού Διαμαντίδης υποστηρίζοντας ότι «θα θέλαμε να παίζουμε σε γεμάτο γήπεδο, αλλά δυστυχώς τα πράγματα είναι έτσι και δύσκολα μπορούν να αλλάξουν. Υπάρχει κόσμος, που έρχεται στο γήπεδο για να πετάξει πέτρες και να βρίσει».
Για κακή τύχη της ΕΟΚ, ο Τελικός του Κυπέλλου Ελλάδος συμπίπτει εφέτος χρονικά με το περίφημο «Copa del Rey», το Κύπελλο Ισπανίας και το «Final Eight» ή αλλιώς Κύπελλο Ιταλίας, τα οποία διεκδικούν οκτώ ομάδες στην ίδια πόλη, στο ίδιο γήπεδο και με τους οπαδούς στο πλευρό τους! Παρακολουθώντας, λοιπόν, τηλεοπτικά το «θρίλερ» Ρεάλ Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα στη Βιτόρια, πώς να μην εμφανιστούν απογοητευμένοι οι δύο αρχηγοί, οι οποίοι έχουν βαρεθεί το ίδιο… παιχνίδι επί τόσα χρόνια;
Ο Διαμαντίδης θα αγωνιστεί σε Τελικό Κυπέλλου για ένατη σερί χρονιά, όλες με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Ο Σπανούλης, από την άλλη, θα παίξει για το συγκεκριμένο τρόπαιο για έβδομη φορά, εκ των οποίων οι τέσσερις ήταν με συνοδοιπόρο τον Διαμαντίδη στον ΠΑΟ, τη μια ήταν τραυματίας (2011), ενώ το 2012 υπήρξε καθοδηγητής των Ερυθρόλευκων. Στην αίθουσα, λοιπόν, «Horizon» («ορίζοντας») του ξενοδοχείου «Divani Caravel», που προφανώς στην περίπτωση του θεσμού του Κυπέλλου δεν ήταν και τόσο… διευρυμένος, οι δύο αρχηγοί σκέφτονταν… πότε θα ολοκληρωθεί η συνέντευξη Τύπου για να επιστρέψουν στις οικογένειές τους.
Αντιθέτως, οι πρωτάρηδες σε τελικό προπονητές έδειχναν να απολαμβάνουν στο έπακρο κάθε στιγμή της εκδήλωσης και ασφαλώς με ανάλογη διάθεση θα βιώσουν την κυριακάτικη αναμέτρηση. Καθισμένοι, άλλωστε, στις θέσεις, τις οποίες μέχρι πέρυσι κατείχαν οι «καθηγητές» της προπονητικής κκ. Ζέλικο Ομπράντοβιτς (ΠΑΟ) και Ντούσαν Ιβκοβιτς (ΟΣΦΠ), οι δύο κόουτς θα πρέπει να αισθάνθηκαν τιμή και υπερηφάνεια, συναισθήματα που πρόδωσε ο όγκος των απαντήσεών τους σε σχέση με εκείνο των αρχηγών των ομάδων τους. Οι κκ. Μπαρτζώκας και Πεδουλάκης, πάντως, αξίζουν να «ρουφήξουν» την κάθε στιγμή του Τελικού, γιατί και δουλευταράδες είναι και αποφασισμένοι να αντέξουν τις αναπόφευκτες συγκρίσεις με το παρελθόν.
Η ΕΟΚ όμως; Εκτη χρονιά στο Ελληνικό χωρίς έστω μια αλλαγή σκηνικού; Χωρίς μια απόφαση, που θα συνιστούσε βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση; Χωρίς ένα σχέδιο, που θα ισοδυναμούσε με πρόοδο; Ο Διαμαντίδης και ο Σπανούλης δεν ζήτησαν… «Copa del Rey» από τη μια στιγμή στην άλλη. Ούτε να καθίσουν δίπλα – δίπλα 7.500 θεατές του Παναθηναϊκού και άλλοι τόσοι του Ολυμπιακού, αφού τόσο κόσμο είχε φιλοξενήσει το γήπεδο του Ελληνικού στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Ενα καινούργιο… παιχνίδι ζήτησαν για να αποφύγουν την πλήξη. Μια κίνηση, που να βεβαιώνει ότι στο ελληνικό μπάσκετ εξακολουθεί να υπάρχει όραμα. Ζητούν πολλά;